Witte stranden van Sierra Leone wachten op toeristen

“Weinig landen hebben bergen die zo de zee in lopen, met onbedorven mooie stranden”, zegt Cecil Williams, hoofd van het National Tourist Board. Hij zit in een nieuw kantoor in Freetown, onder posters van idyllische tropische landschappen. Eens kwamen de toeristen massaal af op dit kleine West-Afrikaanse land, zegt hij. Het is Williams’ taak om die populariteit weer nieuw leven in te blazen.

Paradijs

Voor de oorlog werd er op een van de witte standen, die zich over een groot deel van de 360 kilometer lange kust uitstrekken, zelfs een reclame voor het chocolademerk Bounty opgenomen, dat de consument “de smaak van het paradijs” beloofde. Maar waar Ghana en Gambia honderdduizenden toeristen weten te trekken, is de kans groot dat een toerist in Sierra Leone alleen op het strand zit. Mensen denken bij Sierra Leone meer aan kindsoldaten en bloeddiamanten dan aan zon en zee.

“We moeten het land ‘rebranden’ ”, zegt Ibrahim Kargbo, een oud-minister die nu adviseur is van de president. “Dan kunnen mensen zien wat hier gebeurt en dat het goed is om hier te komen.”

Het probleem is een gebrek aan geld. “We moeten Sierra Leone agressiever in de markt zetten, maar dat kost veel”, zegt Williams. Op dit moment kunnen ze alleen inzetten op ‘soft marketing’, dat wil zeggen internationale reisbeurzen, brochures, posters en korte video’s, en reizen voor buitenlandse journalisten.

Verandering in de lucht

De verkiezingen afgelopen november verliepen vreedzaam en waren volgens waarnemers over het algemeen eerlijk en vrij. “Ik weet zeker dat internationale toeristen beginnen te komen in de komende twee jaar”, zegt Thomas Armitt, oprichter van reisorganisatie West Africa Discovery. “Ik kwam hier voor het eerst in 2011, en ik voel dat er verandering in de lucht hangt.” De Engelsman is bezig met een nieuwe reisorganisatie, die reizen buiten de gebaande paden moet gaan aanbieden, met een nadruk op duurzaamheid en gemeenschapsleven.

Er blijven uitdagingen als je hier wilt zakendoen, erkent hij. “Je moet gewend raken aan een heel nieuwe zakencultuur, daarom is onze start langzaam.” Maar op termijn ziet hij een groot potentieel.

Een op toeristen gerichte infrastructuur is nog volledig afwezig. De reis van het vliegveld naar een hotel in Freetown gaat over land en water en duurt erg lang. Hotels zijn duur, de dienstverlening is middelmatig en reizen over de weg is riskant. Maar ook hier veranderen dingen. Door de mijnbouw leeft de economie op, nieuwe wegen worden gebouwd en het vliegveld wordt verbeterd. Een toeristische school wordt nieuw leven ingeblazen om de dienstverlening te verbeteren. In de komende twee jaar openen meer hotelketens hun deuren, zoals Radisson en Hilton.

Het land hoopt vooral dat er door toerisme banen zullen worden gecreëerd aan de kust, want de jeugdwerkloosheid is 60 procent. Toerisme kan een motor van ontwikkeling worden, denkt Williams, vooral het dure segment en het ecotoerisme. “Binnen vijf en tien jaar kan toerisme de nummer één-sector van Sierra Leone zijn, in termen van opbrengst.”