Wolfowitz noemt Afrika “topprioriteit voor Wereldbank

Ik denk dat de situatie in zwart Afrika onaanvaardbaar is, zei Wolfowitz dit weekend op een vergadering van het Parlementair Netwerk over de Wereldbank (PNoWB) in Helsinki. Het PnoWB is een samenwerkingsverband van parlementsleden uit meer dan 110 landen.

De Wereldbank heeft nu al grote projecten die in het plan thuishoren. Zuidelijk Afrika krijgt hulp om een grensoverschrijdende elektriciteitsnet uit te bouwen dat stroom zal leveren aan de Democratische Republiek Congo, Malawi, Zimbabwe en Zuid-Afrika. De Bank wil ook meebetalen aan de aanleg van een transafrikaanse snelweg van de Indische tot de Atlantische Oceaan. Samen met grote oliemaatschappijen financiert de Bank ook een pijpleiding die aardgas van Nigeria naar Benin, Togo en Ghana moet voeren.

Volgens Wolfowitz betekent de versterkte aandacht voor dergelijke projecten niet dat de Bank minder actief zal worden op terreinen als onderwijs en gezondheidszorg.

Wolfowitz riep in Helsinki de rijke landen op hun beloften na te komen om de ontwikkelingshulp op te trekken en de schulden van armste landen kwijt te schelden. Volgens hem moeten de donorlanden hun activiteiten ook beter coördineren. Maar het allerbelangrijkste is een goed akkoord over de verdere vrijmaking van de wereldhandel, oordeelt de Wereldbankbaas. Daarvoor moeten rijke landen bereid zijn subsidieregelingen en protectionistische maatregelen weg te werken.

De ideeën van Wolfowitz lopen grotendeels parallel met die van de Europese Unie. De EU, de grootste ontwikkelingsdonor ter wereld, liet al eerder weten meer te willen doen voor Afrika. In de Afrika-strategie die de Europese Commissie op 12 oktober publiceerde, ligt de nadruk ook sterk op infrastructuurprojecten. Europees Ontwikkelingscommissaris Louis Michel hamert ook op de noodzaak van een grotere coördinatie van de hulp. Alleen het afschaffen van de landbouwsubsidies en marktbescherming, een grote struikelblok in de onderhandelingen in de Wereldhandelsorganisatie, blijkt erg moeilijk voor de Europese Unie.

Volgens Wolfowitz moeten de Afrikaanse landen meewerken om de inspanningen van de Wereldbank en de internationale gemeenschap snel vruchten te laten dragen. De Afrikaanse leiders moeten de uitdaging aangaan om de armoede in Afrika terug te dringen.

Wolfowitz, de voormalige vice-minister voor Defensie van de VS, staat nog geen zes maanden aan het roer van de Wereldbank. Stilaan lijkt hij de vrees weg te nemen dat hij te weinig ervaring met ontwikkelingssamenwerking heeft om de job goed te doen, of dat hij de Amerikaanse regering naar de mond zou praten.

Er werd gedacht dat hij de Wereldbank zou omvormen tot een instrument van de Amerikaanse buitenlandse politiek, zegt de Ugandese volksvertegenwoordiger
Norbert Mao, een van de deelnemers aan de bijeenkomst in Helsinki. Maar er zijn aanwijzingen dat hij het goede werk van zijn voorganger James Wolfensohn zal voortzetten.

Ook Wolfensohn had heel wat critici. Tijdens een bezoek aan Helsinki in 2001 kreeg de vorige Wereldbankbaas een taart in het gezicht van een actievoerder. Dat gebeurde niet met Wolfowitz, maar misschien was dat alleen te danken aan de betere veiligheidsmaatregelen. Tegenstanders van de Wereldbank vinden dat ontwikkelingslanden te weinig inspraak hebben in de instelling, dat de Bank arme landen een beleid opdringt dat tot sociale kaalslag leidt, en dat veel Wereldbankprojecten te weinig rekening houden met het milieu en met zwakke bevolkingsgroepen. (PD/ADR)