WSF Karachi bindt 'gewone mensen'

Er ging van alles mis op de samenkomst van de andersglobalisten in Karachi, die de afgelopen dagen ongeveer 30.000 bezoekers trok. Gisteren (29 maart) werd het Forum afgesloten. Bijeenkomsten begonnen met vertraging, veranderden van locatie of werden geannuleerd. Bij gebrek aan vuilnisbakken lag de rommel overal verspreid en voor veel WSF-gangers bleek het een nachtmerrie of onmogelijk om Pakistan binnen te komen.

De Pakistaanse editie van het Wereld Sociaal Forum (WSF) moest het doen met een budget van 200.000 euro - een mager bedrag in vergelijking met de 3,3 miljoen van het WSF 2005, de 6,6 miljoen van de WSF-editie dit jaar in het Latijns-Amerikaanse Caracas en de 2 miljoen van die in Afrikaanse Bamako. En de grote namen vielen in Karachi op door hun afwezigheid.

Kortom, het was geen gemakkelijke bevalling, dit eerste experiment met WSF-edities op de drie continenten. Velen vragen zich dan ook af of de opsplitsing wel zo’n goed idee was. Anderen werpen op dat de mondiale bijeenkomsten, zoals die in voorgaande jaren werden gehouden, steeds meer een logistieke problemen meebrengen. Ook zouden ze politiek niet effectief zijn en niet echt een mondiaal karakter hebben.

Oud-burgemeester Zaman bekijkt het van de positieve kant. De opgesplitste evenementen hadden misschien wat minder allure dan eerdere centrale WSF’s in Porto Alegre of Mumbai, maar ze hebben basisorganisaties de kans gegeven om deel te nemen, zegt hij. Het gaat niet om het aantrekken van grote namen uit de andersglobaliseringsbeweging, zoals Noam Chomsky of Naomi Klein.

De sfeer in Karachi deed terugdenken aan het eerste Forum in het Braziliaanse Porto Alegre in 2001, toen zo’n 10.000 mensen vorm gaven aan de eerste sociale tegenhanger van het almachtige Wereld Economisch Forum in Davos. Net als toen was nu sprake van een mix van serieuze discussies en politiek carnaval.

In Latijns-Amerika veranderde de afgelopen vijf jaar veel in politiek opzicht. In 2001 had alleen Venezuela een progressieve regering die zich min of meer kon identificeren met de doelstellingen van het WSF. Vandaag is dat ook het geval in Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili en Uruguay. Ook in Ecuador, Mexico en Peru wint de linkse politiek aan invloed.

Volgens de bekende Pakistaanse activist en auteur Tariq Ali - wel aanwezig in Karachi - is Azië niet zo ver verwijderd van Latijns-Amerika als het lijkt. Hij ziet Venezuela als voorbeeld voor Pakistan om een einde te maken aan de vicieuze cirkel van corrupte politiek en militair dictatorschap. Maar hij haalde ook hard uit naar de kern van het WSF: niet-gouvernementele organisaties. Volgens Ali houden die mensen weg van politiek.

De vraag is hoe het nu verder gaat met het WSF. Misschien wordt de editie in Nairobi volgend jaar de laatste mondiale editie van het WSF en zal de beweging zichzelf herdefiniëren. Dit jaar vinden er volop thematische, regionale en nationale fora plaats, zoals de Wereld Fora over Onderwijs, Open Software, Grenzen, Migratie en Vrede. (ADR)



*Foto’s bij diverse artikels op
http://www.ipsterraviva.net/tv/karachi/default.asp