Yingluck Shinawatra in de Thaise verkiezingen

Lady Luck

Yingluck Shinawatra is de jongste zus van de controversiële ex-eerste minister en miljardair Thaksin Shinawatra. De 44-jarige ‘Lady Luck’ heeft zich in een recordtempo opgeworpen van zakenvrouw tot de zeer populaire lijsttrekker van de Pheu Thai (“Voor de Thailanders”) Partij, de grootste oppositiepartij in deze verkiezingen.

Zowel de Democratische Partij van Abhisit als de Pheu Thai Partij van Shinawatra hebben gelijkaardige agenda’s: betaalbare gezondheidszorg, financiële steun voor de armen, grote vernieuwingen op het gebied van infrastructuur en het verbeteren van het onderwijs . Beide partijen streven naar een meerderheid van de 500 zetels in het Thaise parlement.

Opmerkelijk aan Yingluck is dat ze een totale nieuwkomer in de Thaise politiek is. Ze trad pas afgelopen mei op de voorgrond in de Pheu Thai Partij, en dit was meteen haar politieke vuurdoop. Ondanks dit gebrek aan politieke ervaring heeft ze de voorbije weken echter een ware blitscarrière gemaakt, en blijkt ze een niet te onderschatten tegenkandidaat te zijn in de race naar het parlement.

Dat er een krachtige organisatie achter Yinglucks campagne zit, is duidelijk. Ze maakt dan ook geen geheim van haar persoonlijke en politieke banden met haar broer. Met haar campagne wil ze duidelijk de draad opnemen waar Thaksin die laten vallen heeft. De slogan van de partij is dan ook: ‘Thaksin denkt. Pheu Thai handelt’. Thaksin noemt Yingluck trouwens zelf zijn ‘kloon’.

Geladen verkiezingen

Dat de beide partijen deze strijd zullen voeren tot het bittere einde blijkt al uit de voorzorgsmaatregelen die bij de stembussen werden genomen. Ongeveer 35.000 politiemensen werden ingezet bij de 557 stembussen doorheen het land. Deze verkiezingen liggen immers nauw aan het hart van een groot deel van de Thaise bevolking.

Deze verkiezingen gaan verder dan enkel de partijen en hun politieke agenda’s. Het is tegelijk een sterk geladen referendum voor Thaksin, die al 5 jaar in ballingschap in het buitenland verblijft. Hij werd in 2006 uit zijn positie als eerste minister gezet na aanklachten van corruptie en machtsmisbruik. In dat corruptieschandaal werd ook ongeveer 1,2 miljard van zijn fortuin door de Thaise overheid in beslag genomen. Niettemin blijft Thaksin populair bij een groot deel van de bevolking, zowel in de hoofdstad als op het platteland. Dit komt deels omdat hij, voor hij afgezet werd in 2006, een sociale zekerheid had ingevoerd voor de sociale lagere klassen in het land. De Irrawaddy noemt de opkomende verkiezingen een ‘sociale strijd tussen de machtigen en de machtelozen. Een strijd tussen de elite die de monarchie steunt en zelf de steun van het leger geniet, en het verarmde platteland dat zich uitgesloten voelt.’

Een tweede belangrijke factor in deze verkiezingen is die van de wettelijke vervolging voor wat er is gebeurd in april en mei van 2010, toen 91 mensen omkwamen bij de protestacties in het centrum van Bangkok. Deze protestacties werden georganiseerd door de National United Front of Democracy against Dictatorship (UDD), de beweging die beter bekend staat als de Roodhemden. Zij betoogden toen tegen de huidige eerste minister Abhsisit, die volgens hen illegaal aan de macht was gekomen, en pleitten voor herverkiezingen met een terugkeer van Thaksin. Het kwam toen tot een langdurige en bloedige confrontatie tussen het (anti-Thaksin gezinde) leger en de actievoerders.

Een terugkeer?

Volgens de Irrawaddy is Yingluck een symbool voor het beleid van Thaksin, en mag er geen twijfel bestaan over wie er werkelijk de touwtjes van de partij in handen heeft. Wat Yingluck tekortkomt aan politieke ervaring, wordt ruimschoots goedgemaakt door haar broer Thaksin en de andere, meer ervaren, zwaargewichten binnen de Pheu Thai Partij. Als de Pheu Thai Partij deze historische verkiezingen wint, betekent dit de onrechtstreekse, maar niettemin zeer voelbare terugkeer van de Thaksin in de Thaise politiek.

Dit artikel maakt deel uit van het dossier