Zes uitdagingen voor de nieuwe president van Mali

De winnaar van de verkiezingen in Mali is sinds 11 augustus 2013 gekend. Voormalig premier Ibrahim Boubacar Keïta (IBK), won met groot overwicht van zijn rivaal Soumaïla Cissé, ex-minister van financiën. De twee stemmingsrondes verliepen in alle rust. Ook in het noorden, waar men aanslagen had verwacht van de jihadisten die de regio al een tijdje bezetten en terroriseren, waren er geen incidenten. Dit goede nieuws mag ook eens vermeld worden.

Het feit dat Ibrahim Boubacar Keïta tegenstander is van de vorige president van Mali, Amadou Toumani Touré, en niet aangesloten is bij de anti-putschisten heeft de nieuwe president geen windeieren gelegd. Daarnaast kan IBK op de steun van de islamitische leiders in Mali rekenen. Een duidelijk voordeel, want hun aanhang binnen de Malinese samenleving wordt steeds groter.

De nieuwe president staat een zware taak te wachten. Het land verkeert immers in zijn grootste crisis tot nu toe. Door de aanhoudende conflicten zijn 500.000 mensen gevlucht, is de armoede toegenomen en de haat tussen de verschillende etnische groepen aangewakkerd.

6 uitdagingen

Uitdaging 1: de fundamenten van de staat herstellen

Op een gegeven moment verkeerde de staat Mali in een bestaanscrisis. De burger had geen vertrouwen meer in de overheid of in het staatsmodel. Er waren grote beloften gemaakt, maar de teleurstelling was groot toen bleek dat woorden niet werden omgezet in daden. Gevolg: een staatsgreep op 22 maart 2012 en een verovering van één derde van het grondgebied door jihadistische en fundamentalistische moslims. Corruptie was alomtegenwoordig en de macht werd conservatief. De nieuwe regering moet daarom de territoriale integriteit herstellen en het vertrouwen van de burgers terugwinnen door de corruptie aan te pakken.

Uitdaging 2: zorgen voor nationale verzoening

Het probleem met de Touareg – rebellen in het noorden van het land die voor onafhankelijkheid strijden – is nog steeds niet opgelost. Het sleept al aan sinds de onafhankelijkheid van Mali (1960) aangezien toen niet gezocht werd naar een treffelijke oplossing. De nieuwe regering moet deze kwestie eindelijk in zijn geheel opgelost krijgen. De Ouagadougou-akkoorden (afspraken tussen de Touareg en de Malinese overheid) moeten uitgevoerd worden en er moet gezocht worden naar inclusieve oplossingen, waarbij alle belanghebbenden rond de tafel worden gebracht: het maatschappelijk middenveld uit het noorden en het zuiden, de traditionele leiders, burgers en militairen…

Uitdaging 3: nationale veiligheid verzekeren

Doortastende en permanente maatregelen zijn nodig om de veiligheid van alle burgers te garanderen, maar ook om in het hele land investeerders aan te trekken. Zonder veiligheid zijn investeringen namelijk onmogelijk.

Uitdaging 4: ontwikkeling van het land garanderen

Door de actuele situatie is het noodzakelijk om de verschillende beleidslijnen en strategieën te herbekijken. Het onderwijssysteem moet een centraal aandachtspunt zijn (zonder daarbij de andere sectoren te vergeten), aangezien de duurzame ontwikkeling van een land hand in hand gaat met een goed onderwijssysteem. Effectieve decentralisatie is ook een prioriteit, want ondanks alle inspanningen op dit gebied zijn er weinig concrete resultaten.

Uitdaging 5: een rechtvaardig justitieapparaat installeren

Corruptie heeft lelijk huisgehouden in alle geledingen van de staat. Justitie is verworden tot ‘justitie voor de rijken’, wat geresulteerd heeft in totale straffeloosheid. De nieuwe president moet onmiddellijk een betrouwbaar rechtssysteem opzetten in de strijd tegen corruptie. Rechters moeten onpartijdig zijn en justitie moet toegankelijk zijn voor iedereen.

Uitdaging 6: valabele beleidsmensen aanstellen

Om de uitdagingen aan te pakken moet de nieuwe president zich omringen met capabele mensen. Nadat ze in de eerste ronde waren uitgeschakeld, steunde het grote merendeel van de presidentskandidaten IBK tijdens de tweede verkiezingsronde, wat enigszins doet vermoeden dat elk van hen uit was op een stukje van de macht. Om echt de prangende doelstellingen te verwezenlijken, is er nood aan deugdelijke beleidsmensen, die niet aangesteld worden als beloning voor de steun tijdens de verkiezingen.

Amadou Traoré is programmabeheerder voor de ngo PROTOS in Bamako, Mali. Meer info over PROTOS: www.protosh2o.org.