Zuid-Afrikaanse bevolking in shock na brutale verkrachting

Anene Booysen werd aangevallen in Bredasdorp, een dorpje op zo’n 180 kilometer van Cape Town. Toen ze door veiligheidsagenten gevonden werd, was ze al bijna overleden. Haar lichaam was zo zwaar verminkt dat hulpverleners, die haar tevergeefs probeerden redden, achteraf mentale begeleiding nodig hadden. Toch kon de tiener net voor ze overleed nog een van haar verkrachters identificeren. Twee mannen zijn aangehouden in de verkrachtingszaak. Ze verschenen dinsdag voor de rechtbank, maar het proces werd uitgesteld tot 26 februari 2013. Een van de twee verdachten is de ex-vriend van het meisje, meldt de Canadese krant The Star.

Zware straffen

De dood van Anene Booysen leidt tot controversiële maatregelen van de politie. In het noordoosten van het land worden alle burgers die verdacht worden van verkrachting gedwongen om een hiv-test te ondergaan. Diegenen met een positief testresultaat, worden niet enkel aangeklaagd voor verkrachting, maar ook voor moord. Dat meldt de Zuid-Afrikaanse krant The Times.

‘Deze maatregel gaat de politie meer munitie geven om de verkrachtingsplaag aan te pakken’, vertelt politiewoordvoerder Hangwani Mulaudzi. ‘Vanaf nu zullen we elke legale methode gebruiken om ervoor te zorgen dat verkrachters zwaarder gestraft worden. Zeker in gevallen waarbij de verdachte op de hoogte was van zijn hiv-besmetting’, aldus de woordvoerder in The Times.

‘Rechtbanken moeten de zwaarste straffen uitspreken in het kader van een gecoördineerde campagne om een einde te maken aan de verkrachtingsplaag’, oordeelde de Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma. ‘Het hele land is diep verontwaardigd over dit voorval. We mogen onszelf nooit toelaten om gewoon te worden aan deze misdaden tegen onze vrouwen en kinderen’, aldus de president. Zuma is echter zelf niet onbesproken inzake verkrachtingen. In 2006 werd de Zuid-Afrikaanse president nog aangeklaagd voor verkrachting, maar hij werd vrijgesproken.

Kritiek op handelswijze politie

Ondanks de woede van de publieke opinie over het voorval lokt de aanpak van de politie ook kritische reacties uit. ‘Hoewel we erg bezorgd zijn over de onacceptabele stijging van het aantal verkrachtingen, moet de politie de rechten van alle burgers respecteren’, vindt Isaac Mangena. Hij is de woordvoerder van de Zuid-Afrikaanse Mensenrechtencommissie. ‘Men moet ook de onschuldpresumptie respecteren’, aldus Mangena. De onschuldpresumptie houdt in dat een verdachte onschuldig is tot het tegendeel bewezen wordt. ‘Vier op de vijf verkrachters is ook niet besmet met hiv’, verklaart Rachel Jewkes, waarnemend directeur van de Zuid-Afrikaanse Medische Onderzoekraad. ‘En waarom is die aanklacht voor moord nodig?’, vraagt ze zich af.

Verkrachtingen alomtegenwoordig

Politieke commentatoren zijn opgelucht dat verkrachtingen niet langer genegeerd worden. ‘De verontwaardiging over de dood van Booysen kan misschien te maken hebben met de wereldwijde aandacht voor het gelijkaardige incident in India’, vertelt Eusebius McKaiser in de Daily Beast. De man werd zelf verkracht in zijn kindertijd. ‘Het is mogelijk dat de tragische dood van Booysen Zuid-Afrika heeft wakker geschud. Misschien is het protest wat onhandig en lukraak, maar het is met een ongekende openheid. We zijn op weg om over een kwaad te praten dat veel te lang genegeerd is geweest’, besluit McKaiser.

Zuid-Afrika heeft een van de hoogste verkrachtingscijfers van de wereld. Per 100.000 inwoners worden er ongeveer 128 verkracht, meldt The Star. Ondanks de progressieve grondwet heerst er nog steeds een grote stilte omtrent verkrachtingen. Veel verkrachtingen worden niet aangegeven in Zuid-Afrika. In een studie uit 2010 gaf een op de drie Zuid-Afrikaanse mannen uit de provincie Gauteng toe dat ze vrouwen verkrachtten. Bovendien wordt geschat dat maar een op de 200 verkrachters in het land veroordeeld wordt, meldt The Guardian.