Zuid-Koreanen geschokt over Afghaans gijzeldrama

Donderdagavond arriveerde in Seoel het met kogels doorzeefde lichaam van de 29-jarige Shim Sung-Min, die twintig dagen eerder was vertrokken om les te geven aan Afghaanse kinderen. “Sung-Min was een goede en trouwe zoon die graag andere mensen wilde helpen”, huilde de 63- jarige vader Shim Jin-Pie bij de aanblik van zijn zoon.
Sung-Min was een van de 23 Koreaanse leraren en verplegers, waaronder 18 vrouwen, die op 19 juli werden ontvoerd door Talibanstrijders in de Afghaanse provincie Ghazi. Het gaat om de grootste gijzelname sinds de Amerikaanse invasie in 2001. De Taliban eisen de vrijlating van hun kameraden uit Afghaanse gevangenissen en hebben al twee keer een deadline opgeschoven voor de executie van de gijzelaars.
Eerder brachten de Taliban al de leider van de groep om, de 42-jarige dominee Bae Hyung-kyu. Zijn lichaam kwam met acht kogelgaten aan in Seoul, hoewel de familie had gevraagd het op een VS-basis in Afghanistan te laten zodat de andere leden van de groep het bij hun vrijlating naar huis konden begeleiden.
“Mijn dochtertje vraagt me waarom papa niet naar huis komt”, zegt de weduwe van de dominee van de Saemmul-Kerk. “Ik zeg haar dat papa op zijn verjaardag is vertrokken.” Bae werd door de Taliban op zijn verjaardag vermoord.
De publieke verontwaardiging en de woede van de Zuid-Koreanen hebben intussen een hoogtepunt bereikt. De Saemmul-Kerk krijgt het verwijt dat ze de vrijwilligers lichtvaardig naar het onveilige Afghanistan stuurde. De website van de kerk werd platgelegd door een spervuur van boze e-mails. Ongeveer een derde van de 48 miljoen Zuid-Koreanen is christen.
Park Eon-Jo, een oudere geestelijke van de kerk, heef al zijn excuses aangeboden: “Ik kan de pijn niet onder woorden brengen… Ik bied mijn diepste verontschuldigingen aan iedereen en in het bijzonder aan de families van de gijzelaars. Deze 23 mensen gingen naar Afghanistan omdat ze van de mensen daar houden. Ze hebben geld gespaard en hun vakantie opgegeven voor de Afghanen.”
De Zuid-Koreanen zijn verdeeld over de vraag of de vrijwilligers beter thuis hadden kunnen blijven. Cha In-Pie, een bekende acteur, schrijft op zijn weblog: “Je bent een lafaard als je je schaamt voor het leed van de gijzelaars. Het was misschien een verkeerde beslissing om hun levens op het spel te zetten. Maar hoe kunnen we kritiek hebben op hun beslissing om iets goeds te doen in een land dat door iedereen verlaten is ?”
Ook de frustratie over de Zuid-Koreaanse diplomatieke inspanningen neemt toe. Seoul heeft niet veel manoeuvreerruimte, omdat de gevangen Talibanstrijders in handen zijn van het door de VS gesteunde regime van president Hamid Karzai in Kaboel. De presidentiële gezant Baek Jong-chun vertrekt vandaag (vrijdag) naar het Pakistaanse Islamabad, nadat een gesprek met Karzai weinig opleverde.
“Pakistan heeft mogelijk de sleutel in handen”, zegt Kim Jin-Tae van het Koreaanse Instituut voor Terrorismeonderzoek. “Het is mogelijk het enige land waar de Taliban naar luisteren.” De Pakistaanse oppositieleider Maulana Fazlur Rehman riep de Taliban dinsdag op de gijzelaars op humanitaire gronden vrij te laten, na een gesprek met de ambassadeur van Zuid-Korea.
De meeste Zuid-Koreanen denken dat alleen de Verenigde Staten de gijzelaars van de dood kunnen redden. Acht Koreaanse parlementsleden vertrokken donderdag naar Washington om de Amerikanen ertoe te bewegen iets te ondernemen.
“Niets is belangrijker dan het leven van Zuid-Koreanen”, zegt de Koreaanse oppositieleider Kwon Young-Gil. “Dat is belangrijker dan het Amerikaanse principe van niet te onderhandelen met terroristen.”