Met meer dan één miljoen zijn ze, Iraakse vluchtelingen in Syrië die niet aan een baan geraken. De Syriërs noemen hen smalend “kussenchauffeurs”, omdat ze overdag in hun bed liggen en de nacht doorbrengen in theehuizen. De lokale poëzieproductie vaart er wel bij: voordrachtavonden zijn een geliefd tijdverdrijf voor de werkloze diaspora.