Irma moet ons wakker schudden: Trumps klimaatgedrag kan niet ongestraft blijven

Dat heviger orkanen meer zouden voorkomen in het zuidoosten van de VS en de Cariben, is exact wat de klimaatwetenschappers al jaren voorspellen: het warmere oceaanwater geeft de stormen immers meer energie. En 2017 was dus een jaar dat die voorspelling op een dramatische manier in de verf zet. Zou er nu inzicht dagen bij heer Trump? We vingen nog niks op in die zin. Eerder lijkt hij de orkanen te zien als een kans om zijn slechte waarderingscijfers wat op te krikken. Dat kan hij des te beter omdat vele media zich intussen al hebben ingesteld op een dagelijkse portie van theater Trump, en elke beweging van de man in beeld brengen. We komen het dus allemaal te weten als Trump met zijn dame op hoge hakken sympathie komt betuigen aan de orkaanslachtoffers in Texas. Ongetwijfeld mogen we hetzelfde theater verwachten in Florida.

Elke goede huisvader-of moeder neemt zijn of haar voorzorgen, en weet dat het beter is om te voorkomen dan te genezen.

Maar wat hij echt zou moeten doen als een vader van de natie, een beetje verder vooruitkijken dan zijn herverkiezing, dat doet hij niet. Elke goede huisvader-of moeder neemt zijn of haar voorzorgen, en weet dat het beter is om te voorkomen dan te genezen. Deze president doet dat niet. Erger: hij wil zelfs dat het milieuagentschap, het Environmental Protection Agency niet langer de waarheid over het klimaat vertelt – nl. dat wij mensen de opwarming veroorzaken door fossiele brandstoffen te stoken en dat die opwarming de orkanen niet veroorzaakt maar ze zwaarder maakt. Dat is het omgekeerde van vooruit kijken: dat is de kop in het zand steken. Het zou grappig zijn moest het niet zo ernstig zijn.Trump probeert wat goede punten te scoren door aan te kondigen dat hij zelf wat van zijn eigen miljoenen zal besteden aan de noodhulp. Dat zal sommige Amerikanen ongetwijfeld overtuigen: dit is een president die er niet over praat, maar met zijn eigen centen de slachtoffers steunt ! En hij sluit ook, heldhaftig, een akkoord met de democraten in het parlement om 8 miljard dollar federale noodhulp aan Texas te geven. Allemaal niet slecht voor zijn herverkiezing.

Europa, trek lessen en geef leiding !

Als Trump er geen lessen wil uit trekken, dan moeten wij dat wel doen: door zich terug te trekken uit het klimaatakkoord heeft Trump van zijn land een schurkenstaat gemaakt, een free rider die profiteert van de inspanningen anderen. Dat kan niet ongestraft blijven omdat het zulke dramatische gevolgen heeft. Dit gaat om leven en dood, welzijn en welvaart voor de rest van de wereld.

Zijn beslissing om uit het klimaatakkoord te stappen, is een beslissing die zegt: wij gaan niks doen om te voorkomen dat er nog meer van dergelijke orkanen komen. Wij in de VS, die per hoofd van de bevolking al een van de hoogste CO2-uitstoten ter wereld hebben, gaan daar rustig mee door doen.

De EU moet, als het een leider wil blijven in de strijd tegen klimaatverandering, een koolstofheffing invoeren tegenover producten afkomstig uit landen die uit het klimaatverdrag zijn gestapt.

Meer zelfs: we willen zelfs, tegen de economische logica in, proberen om terug meer steenkool te gebruiken, de meest vervuilende van alle fossiele brandstoffen. En we laten de inspanningen over aan alle andere landen, zelfs landen die veel en veel armer zijn. We werken zo actief aan het verder in de hand werken van klimaatverandering, en dus van meer Harvey’s en Irma’s in de toekomst. En dus aan meer schade en slachtoffers, meer ontwrichting van mensenlevens, meer doden…

Kan de buitenwereld dergelijk gedrag onbestraft laten? Als je ziet wat klimaatverandering betekent - dood, vernieling, ontwrichting op vele plaatsen - zou het onverantwoordelijk om dat te doen. De EU moet, als het een leider wil blijven in de strijd tegen klimaatverandering, een koolstofheffing invoeren tegenover producten afkomstig uit landen die uit het klimaatverdrag zijn gestapt. Voorlopig is dat gelukkig maar één land: de VS. Om te voorkomen dat dit wordt opgevat als een anti-Amerikaanse act moet de EU tegelijkertijd de contacten met Amerikaanse deelstaten – denk Californië – en bedrijven die wel actie ondernemen, versterken.

Deze week geeft Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese commissie, zijn laatste betekenisvolle State of the Union. Zal hij een dergelijke maatregel aankondigen? Het lijkt weinig waarschijnlijk. Eerder lijkt hij in te zetten op meer vrijhandelsakkoorden. Juncker riep al bij zijn aantreden vragen op over zijn klimaatcredentials door een man met een olieverleden te benoemen tot energiecommissaris. En toch, als de EU een leider wil zijn in de wereld, kan het dat anno 2017, beter door de leiding te nemen in het mondiale klimaatbeleid, dan door zich louter op te werpen als de kampioen van de vrijhandelsakkoorden.

Voor wie nog overtuigd moest worden: Irma toont overduidelijk aan dat klimaatverandering onze welvaart en onze veiligheid bedreigt.