Woede over Gaza leidt tot aanvallen aan andere grenzen Israël

Israëlische veiligheidsdiensten maken zich zorgen over de gevolgen van het geweld in Gaza voor de veiligheid aan de overige Israëlische grenzen. Ze vrezen ook dat Israëlische nederzettingen en soldaten op de Westelijke Jordaanoever vaker het doelwit van aanslagen zullen worden.
Vorige week donderdag werd vanuit Libanon een regen van raketten afgevuurd op Nahariya, in het noorden van Israël. Hezbollah ontkende betrokkenheid. De aanval is naar alle waarschijnlijkheid het werk van een kleinere pro-Palestijnse organisatie.
Zondag vuurde een Syrische man twee schoten af op Israëli’s die het grenshek tussen beide landen repareerden. Maandag raakten drie Israëlische soldaten licht gewond toen ze onder vuur werden genomen door een Palestijnse schutter in Kiryat Arba, bij de stad Hebron. Dinsdag werd een legerpatrouille beschoten in de buurt van de toeristische stad Eilat.
Militaire strategen en analisten beschouwen die aanvallen als geïsoleerde incidenten die het werk zijn van individuen of splintergroepen. Maar de Arabische woede over de dood van meer dan negenhonderd Palestijnen beloven niet veel goeds voor de toekomstige relatie tussen Israël en zijn buurlanden.

Onenigheid binnen oorlogskabinet

Intussen verhardt Israël zijn aanpak van betogingen in Israël en op de Westelijke Jordaanoever. Honderden Israëlische Arabieren zijn gearresteerd. Vrijdag schoten Israëlische soldaten met scherp op de demonstranten.
Binnen het oorlogskabinet lijkt er onenigheid te groeien over de aanpak van de operatie in Gaza. Minister van Buitenlandse Zaken Tzipi Livni, bezorgd om de Israëlische reputatie in de wereld nu het aantal burgerslachtoffers snel stijgt, wil de operatie stopzetten van zodra de militaire doelen bereikt zijn. Eerste Minister Ehud Olmert is veel minder haastig. Hij wil enkel een staakt-het-vuren als de Palestijnse raketaanvallen en de wapensmokkel uit Egypte stoppen.
Hoewel minister van Defensie Ehud Barak meer open lijkt te staan voor de mogelijkheid dat er ooit met Hamas onderhandeld zal moeten worden, zouden alledrie de ministers niet rouwig zijn om de complete vernietiging van de organisatie.
Ironisch genoeg moedigde Israël in 1987 de oprichting van Hamas aan om een tegengewicht te vormen voor de populariteit van de Palestijnse bevrijdingsorganisatie PLO.