Obama's stilzwijgen ontgoochelt Arabische wereld

Ondanks groeiende internationale woede over de Israëlische militaire operatie in Gaza en het hoge aantal burgerslachtoffers, heeft Obama voorlopig geen publieke uitspraken gedaan over het conflict. Verschillende van zijn medewerkers hebben laten doorschemeren dat dat zo zal blijven tot zijn inauguratie op 20 januari. “De verkozen president volgt de internationale gebeurtenissen van dichtbij, inclusief de situatie in Gaza”, zei zijn woordvoerster Brooke Anderson. “Er is echter maar één president per keer, en we willen dat respecteren.”
“Obama’s stilzwijgen wijst erop dat hij net sterk partij kiest voor Israël als Bush dat deed”, zegt Ibrahim Mansour, politiek analist en hoofdredacteur van de onafhankelijke Egyptische krant Al-Dustour. “Net als Bush zal Obama’s rol zich beperken tot het uitvoeren van de Israëlische bevelen.”
De Egyptische commentatoren zijn niet verrast door het stilzwijgen van de toekomstige president. “De Palestijnse zaak stond nooit erg hoog op de verkiezingsagenda van Obama, in tegenstelling tot Irak, Afghanistan, Iran en de financiële crisis”, zegt Mansour.
In juli vorig jaar ontgoochelde Obama al veel Arabische waarnemers toen hij bij een bezoek aan Israël zijn steun uitsprak voor de manier waarop het land met de “Palestijnse terreur” omging. “Ik ben hier om de speciale relatie tussen Israël en de VS te benadrukken en om mijn engagement voor de veiligheid van Israël uit te spreken”, zei Obama toen. Bij een bezoek aan de zuidelijke stad Sderot, die regelmatig het doelwit is van raketbeschietingen uit Gaza, nam hij het op voor “het recht van Israël om zich te verdedigen.”
Obama’s openlijke steun voor Israël maakt veel waarnemers cynisch over de mogelijkheid van een onpartijdige Amerikaanse rol in de oplossing van het conflict. “Net als zijn voorgangers in het Witte Huis zal Obama Israël niet op de vingers tikken”, zegt Iglal Raafat, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Caïro. “Hij kan wel steun uitspreken voor het zogenaamde vredesproces, maar enkel als dat in het voordeel van Israël is.”

Medewerkers vallen slecht

Ook de keuze van Obama voor zijn medewerkers viel slecht in de Arabische wereld. Vooral de keuze van Hillary Clinton als minister van Buitenlandse Zaken en Rahm Emanuel als Stafschef in het Witte Huis is er een doorn in het oog. Clinton bouwde zich een reputatie op als hevig voorvechter van Israël tijdens haar ambtstermijn als senator voor New York. Emanuel is de zoon van een voormalig lid van de Irgun, een militante, volgens sommigen terroristische Zionistische groepering die actief was in Palestina tussen de jaren dertig en veertig.
Raafat concludeert dat de “change” van Obama niet voor het Midden-Oosten zal gelden. “Hij kan troepen terugtrekken uit Irak, of wat meer bereidheid tonen om te onderhandelen met Syrië of Iran”, zegt hij. “Maar hij zal niets doen als het de Amerikaanse belangen niet dient. En de Amerikaanse en Israëlische belangen zijn twee zijden van hetzelfde muntstuk.”