Israël heeft wat uit te leggen over mishandeling journalist

Omer werd vorige week mishandeld bij de grensovergang Allenby, terwijl hij vanuit Jordanië naar Israël reisde, in een poging terug te keren naar zijn huis in de Gazastrook. Hij kwam uit Europa, waar hij Europarlementariërs had toegesproken over de situatie in Gaza. In Londen nam hij de Martha Gellhorn Prijs voor Journalistiek in ontvangst, die hij moest delen met IPS-correspondent Dahr Jamail.
Omer, die ook werkt voor The Washington Report, verklaarde tegenover IPS dat hij verbaal geïntimideerd was, zich had moeten uitkleden en mishandeld was. Hij werd later in een ziekenhuis opgenomen met gebroken ribben en andere verwondingen.

Uit evenwicht

Israël ontkent dat de journalist mishandeld is. Volgens een regeringsfunctionaris verloor Omer zijn evenwicht, nadat hij was gefouilleerd op verdenking van de smokkel van “illegale voorwerpen”.
De functionarissen konden niet uitleggen hoe Omer, die nog steeds met ernstige pijn in het ziekenhuis ligt, zijn evenwicht verloor en vervolgens zijn ribben brak en zijn arm ernstig kneusde tijdens de “val”. Ook konden ze niet zeggen naar welke voorwerpen ze zochten. De journalist was al door een scanner geweest en zijn bagage was tweemaal doorzocht, voordat het incident plaatsvond. Israël zegt de zaak verder te zullen onderzoeken.
Omers situatie is niet uniek. Zowel Israëlische als internationale mensenrechtenorganisaties beschuldigen Israël regelmatig van mishandeling van Palestijnen bij grensovergangen en bij arrestaties. Reporters Without Borders heeft het intimiderende gedrag van de Israëlische grenswachten ten opzichte van Palestijnse journalisten die rondreizen in de bezette gebieden of terugkeren uit het buitenland, veroordeeld. Volgens de organisatie vonden er de afgelopen tien dagen vijf onrechtmatige arrestaties plaats. Een van de journalisten zit nog steeds vast, terwijl een andere ziekenhuisbehandeling nodig had na mishandeling bij een Israëlisch checkpoint door leden van Shin Bet (een Israëlische veiligheidsdienst). 

Media-aandacht

Wat de zaak-Omer moeilijk maakte voor Israëls slimme pr-machine, was de media-aandacht die de zaak zowel nationaal als internationaal kreeg. Onder meer de Guardian en de Independent in Londen publiceerden over de kwestie. De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, diende protest in tegen de behandeling van Omer. 
Hoewel Israël legitieme veiligheidszorgen heeft op grond van aanvallen uit de bezette gebieden, bestaat een deel van de Israëlische overlevingsstrijd uit het winnen van de publiciteitsoorlog. Het beïnvloeden van de publieke opinie in het buitenland, van buitenlandse regeringen en van de Israëllobby in de VS, staat hoog op de agenda.
Israël is dus niet erg gediend van organisaties of individuen die kritisch zijn over de Joodse staat. Recent werd een VN-Mensenrechtendelegatie geweigerd de Palestijnse gebieden te bezoeken. Dat was niet de eerste keer dan een VN-missie werd tegengehouden.
Omer is vanwege zijn levendige reportages over de humanitaire situatie in de Palestijnse gebieden een bedreiging voor het Israëlische pr-offensief. Dat is ook juist het werk waar hij de prijs voor kreeg: een stem geven aan mensen die niet zelf hun verhaal naar buiten kunnen brengen.
Volgens Omer wilden de Israëli’s hem straffen voor zijn werk in de bezette gebieden. “Maar ze krijgen mij niet kapot. Zodra ik beter ben, ga ik weer aan het werk. Ik ben nu gemotiveerder dan ooit.”