Scheidingsmuur maakt openluchtgevangenis van Palestijns dorp

“Als je wil kan je hier elke week een huis zien afgebroken worden”, zegt Sheerin Alaraj, gemeenteraadslid van Al Walajeh. “De mensen kunnen nergens heen. In sommige huizen wonen drie families samen, er zijn zelfs mensen die in grotten wonen.”
Al Walajeh ligt op vier kilometer van Bethlehem en 8,5 kilometer van Jeruzalem. Zo dicht bij interessante markten en met zijn glooiende heuvels van fruitbomen was het ooit de gedroomde plaats om aan landbouw te doen.
Aan die relatieve rust en welvaart kwam een einde toen de omliggende Israëlische kolonies steeds meer land begonnen in te pikken. Het groen moest plaats ruimen voor het beton van drie joodse nederzettingen: Gilo, Har-Gilo en Giv’ at Yael. Het dorp met 1.700 Palestijnse inwoners is intussen gereduceerd tot 22 procent van zijn vroegere oppervlakte. Toch weigeren Alaraj en haar dorpsgenoten te vertrekken.
De doodsteek komt er met de de 703 kilometer lange scheidingsmuur die Israël op de Westelijke Jordaanoever aan het bouwen is. Officieel dient de muur als bescherming tegen terroristische aanslagen, maar tegelijk probeert Israël zoveel mogelijk land te annexeren bij de nederzettingen van joodse kolonisten.
Voor het stuk muur bij Al Walajeh worden de laatste bomen van het dorp gehakt. Als de werken klaar zijn, zullen de mensen gescheiden zijn van 90 procent van hun landbouwgronden. Ze zullen telkens door een Israëlische veiligheidsterminal moeten gaan als ze hun volledig ommuurde dorp willen binnenkomen of verlaten.
Wie een huis heeft op het traject van de muur of aan de verkeerde kant ervan, staat op het punt zijn eigendom te verliezen. Muntar Hamad en zijn familie zijn nu dakloos nadat hun huis twee keer werd geruimd door bulldozers, een eerste keer in januari 2006, een tweede keer in december. In de tussentijd had Hamad 50.000 shekel (8000 euro) geïnvesteerd in de heropbouw van zijn huis van 120 vierkante meter.
De vierde conventie van Genève verbiedt een bezettingsmacht nochtans private of openbare bezittingen te vernielen, “tenzij als dat absoluut noodzakelijk is voor militaire operaties.” De 12.000 Palestijnse gezinnen die op de Westelijke Jordaanoever hun huis kwijtraakten, kunnen maar moeilijk begrijpen op welke manier het feit dat zij dakloos zijn geworden bijdraagt tot de veiligheid van Israël.
Met joodse nederzettingen in het noorden, het zuiden en het westen, omringd door de muur en gecontroleerd door Israëlische checkpoint zijn de bewoners van Al Walajeh gevangenen op hun eigen land geworden. “Het is net alsof iedereen hier een levenslange gevangenisstraf heeft gekregen, ook diegenen die nog niet zijn geboren”, zegt Alaraj, “De mensen in de buitenwereld moeten weten wat hier gebeurt.”