Neoconservatief presidentskandidaat Gingrich verklaart Wereldoorlog III

Gingrich deed de uitspraken niet toevallig eergisteren, op de vijfde verjaardag van 9/11, tijdens een toespraak voor het Amerikaanse Instituut voor Onderneming (AEI), waarvan hij erelid is. Hij wil zich daarmee profileren als een sterke kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 2008. Daarin neemt hij het onder meer op tegen de voormalige burgemeester van New York, Rudy Giuliani, en senator John McCain.

De neoconservatieve Gingrich was vier jaar lang voorzitter van het Huis van Afgevaardigden (1994-1998). Als medewerker van het ministerie van Defensie is hij daarna altijd een uitgesproken voorstander geweest van de harde politieke lijn. Zo heeft hij meermaals kritiek geuit op het ministerie van Buitenlandse Zaken, dat hij ervan beschuldigde ontrouw te zijn aan de agenda van president Bush.

Op zijn recente toespraak voor het AEI prees Gingrich president Bush voor zijn “moed en vastberadenheid” in de strijd tegen de terreur. Maar hij gaf ook verdoken kritiek op de president die “de enorme bedreiging van een groeiende anti-Amerikaanse coalitie niet goed heeft gecommuniceerd”. Volgens Gingrich bestaat die coalitie uit al-Qaeda, Iran, Syrië, Hamas, Hezbollah, Taliban, Venezuela en Saoedi-Arabië.

De strategie van Bush “is niet verkeerd, maar ze faalt omdat ze niet beantwoordt aan de schaal van Wereldoorlog III, een oorlog tussen het Westen en de krachten van de Islam. De strategie van Bush is geen antwoord op de uitdagingen die voor ons staan. We moeten veel meer doen dan we ons tot nu toe hebben ingebeeld.”

Gingrich stelde op zijn toespraak meteen een rist maatregelen voor om de wereldwijde bedreiging tegen te gaan. “In de eerste plaats moeten we onze eigen grenzen verstevigen, onder meer door een sterke havenpolitie en door het aannemen van één oorlogsmodel, waarbij alle beslissingen in het land op een gecoördineerde manier worden genomen.”

Hij wil ook de budgetten van het leger en de veiligheidsdiensten drastisch verhogen en een strategische energiepolitie in het leven roepen, die erop gericht is om de (rijke) dictatoriale regimes in de Perzische Golf te destabiliseren.

In Afghanistan moet de Navo “elk spoor van de Taliban” uitwissen en een degelijk economisch hulpprogramma op poten zetten, zodat het land niet meer afhankelijk is van zijn heroïneproductie. Ook in Irak wil Gingrich de economie nieuw leven inblazen. Daarvoor roept hij Amerikaanse bedrijven op om er voor kleine bedragen goederen aan te kopen.

De grootste bedreiging ziet Gingrich In Iran – “een dictatuur die levensbedreigend is voor onze overlevingskansen”. Hij roept op dissidente politieke groeperingen in Iran te steunen, het land diplomatisch en economische sancties op te leggen en militair op te treden, als het nodig is. Hij wil ook dat de VN sancties nemen tegen president Ahmadinejad, die ermee heeft gedreigd Israël van de aardbodem te vegen. “Als wij niet opstaan tegen een regime dat de holocaust ontkent en zelf aanstuurt op een genocide, wie zal het dan wel doen?”

Tot slot moet Washington zich ook voorbereiden op een regimewissel in Pyongyang, aldus Gingrich in zijn toespraak. Hij kondigde aan dat “elke poging van Noord-Korea om nucleaire wapens te verschepen, zal worden beschouwd als een oorlogsverklaring en zal leiden tot het einde van het regime.”

Het neoconservatieve blad Weekly Standard nam de uitspraken van Gingrich gretig over en schreef: “Het was Gingrich zoals we hem kennen: brutaal, onbeschaamd, confronterend, direct, polariserend, ontwapenend en charismatisch. Zijn rivalen moeten het goed noteren. De eerste toespraak in de campagne voor de presidentsverkiezingen van 2008 is gehouden op de vijfde verjaardag van 9/11”.