Wetenschappers luiden noodklok over diepzeevis

Sommige soorten diepzeevis in het noordoosten van
de Atlantische Oceaan dreigen te verdwijnen nog voor wetenschappers duurzame
vangstquota hebben kunnen berekenen. ICES, een toonaangevend Europees onderzoeksinstituut, roept in een nieuw rapport op tot vangstreducties en vooral een betere informatietoevoer van nationale visserijoverheden.




De Atlantische slijmkop (Hoplostethus atlanticus) heeft zijn naam en zijn
uiterlijk wat tegen. Toch is het een van de commercieel meest interessante
diepzeevissen in de noordoostelijke Atlantische Oceaan. Sinds de jaren
tachtig is de visvangst in wateren dieper dan 400 gestaag toegenomen.
Dat komt omdat de traditionele vissoorten - kabeljauw, heek en wijting - in
de ondiepe wateren van de Noordzee steeds schaarser worden.

Over de omvang van de diepzeevisbestanden is niet veel geweten. Wat wel
vaststaat, is dat de vissen er in het koude en voedselarme milieu erg
langzaam groeien, zich traag voortplanten en bijzonder oud worden. De
Atlantische slijmkop bijvoorbeeld kan tot 125 jaar oud worden en begint pas
rond zijn vijfentwintigste levensjaar aan voortplanting te denken.

Het gevolg is dat de visbestanden zich maar heel langzaam herstellen en
gevoelig zijn voor overbevissing. Daarbij komt dat de vissen in gemakkelijk
op te sporen scholen in de voedselrijke omgeving van onderzeese bergen
voorkomen. Trawlers met sleepnetten kunnen op korte tijd enorme hoeveelheden
vis bovenhalen door van de ene school naar de andere te gaan.

Ons grootste probleem is dat we niet genoeg data krijgen om een licht te
werpen op de toestand van de visbestanden, zegt Henrik Sparholt van ICES.
De onderzoekers zijn afhankelijk van de informatie die de visserijsector in
de 19 landen ter beschikking stelt. We moeten te weten komen waar en
hoeveel diepzeevis wordt bovengehaald. Belangrijk is te achterhalen hoeveel
vis als ‘bijvangst’ weer overboord wordt gegooid.

ICES baseert zich voor zijn aanbevelingen op de hoeveelheid vis die per
inspanningseenheid naar boven wordt gehaald. De resultaten zijn
verontrustend. Sinds de jaren zeventig zijn de hoeveelheden voor leng en
torsk ten noorden en ten westen van de Britse Eilanden met 70 procent
gedaald. Het rapport dringt erop aan de quota voor beide soorten tegen 2005
tot 30 procent onder het niveau van 1998 te brengen.

In afwachting van meer gegevens moeten de vangsten op traag groeiende
diepzeesoorten als de Atlantische slijmkop, de blauwe leng en de
grenadiersvis worden gereduceerd, zo vindt ICES. De diepzeevisserij blijft
groeien, hoewel we al jaren pleiten voor meer voorzichtigheid. Hopelijk
vinden onze adviezen dit jaar wel gehoor, zo verklaarde
ICES-secretaris-generaal David Griffith in een persbericht.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.