Dissidenten weigeren steun uit de VS

Bush heeft maandag een initiatief voor een nieuw Cuba gelanceerd; in het
kader daarvan wil hij onder meer de civiele samenleving op Cuba helpen
uitbouwen. De Amerikaanse president zou directe steun willen verlenen aan
kerkelijke groepen en niet-gouvernementele organisaties op Cuba die ten
dienste staan van het Cubaanse volk. Dat geld zou gebruikt kunnen worden
voor humanitaire doeleinden, maar ook voor zakelijke ondernemingen. Cubaanse
studenten en werknemers die proberen onafhankelijke organisaties op te
zetten zouden verder ook studiebeurzen kunnen krijgen, net als de
familieleden van politieke gevangenen.

Alle hulp die van regeringen komt is voor ons onaanvaardbaar, en dat geldt
zeker voor steun van de Amerikaanse regering, die zo’n slechte relatie heeft
met Cuba, verklaarde Elizardo Sánchez, de voorzitter van de Commissie voor
Mensenrechten en Nationale Verzoening. Volgens Sanchez zou die hulp voedsel
geven aan de bewering van de Cubaanse regering dat alle oppositiegroepen op
de loonlijst van Washington staan.

Ook de pas twee weken vrijgelaten activist Vladimiro Roca vindt dat de
oppositie alleen steun mag aanvaarden van mensenrechtenorganisaties of
andere ngo’s. Op dat punt verschillen we van mening met president Bush,
verklaarde hij.

In hun commentaren op de toespraak die Bush maandag hield naar aanleiding
van de 100ste verjaardag van de Cubaanse onafhankelijkheid, lieten
verscheidene Cubaanse dissidenten zich wel lovend uit over het feit dat Bush
de problematische mensenrechtensituatie op Cuba ter sprake had gebracht, en
ook expliciet had verwezen het Project Varela, een handtekeningenactie
waarmee meer dan 100 kleine oppositiegroepen op Cuba een referendum willen
afdwingen over meer politiek en economische vrijheid. Die vermelding is een
welgekomen vorm van morele en politieke ondersteuning, aldus Sanchez.

De ‘Mesa de Reflexión Moderada’, een samenwerkingsverband van vijf gematigde
oppostiegroepen, heeft zich ook kritisch uitgelaten over de beslissing van
Bush om vast te houden aan de 40 jaar oude economische blokkade van Cuba.
Volgens het verband levert die houding het regime van Fidel Castro enkel
retorische munitie en verzwakt het de pogingen van de oppositie om met de
Cubaanse bevolking in dialoog te treden en legitimatie op te bouwen. Ook de
voortzetting van het verbod voor Amerikaanse burgers om naar Cuba te reizen
is niet bevorderlijk voor de verspreiding van de ideeën die nodig zijn om
voor een democratische opening te zorgen. De financiële steun voor
oppositiegroepen die Washington in gedachten heeft, komt volgens de Mesa de
Reflexión Moderada neer op een ontoelaatbare inmenging in de interne
politieke processen in Cuba.