EU en Ivoorkust hervatten samenwerking

De samenwerking met Ivoorkust wordt ook volgend jaar voortgezet als er
economisch en politiek een aantal knopen worden doorgehakt. Het
West-Afrikaanse land was lang een Afrikaanse modelstaat tijdens het
presidentschap van Felix Houphouet-Boigny, vanaf de onafhankelijkheid in
1960 tot diens dood in 1993. De laatste jaren wordt Ivoorkust geteisterd
door een golf van moordpartijen, mensenrechtenschendingen en raciale
spanningen.

Het ergste geweld was een gevolg van de beslissing van het Hooggerechtshof
om de populaire Alassane Ouattara van de Alliantie van Republikeinen (RDR)
uit te sluiten uit de verkiezingen in oktober 2000. De aanhang van Outtara,
vooral moslims uit het noorden, vielen regeringsgezinde mensen uit het
zuiden aan. Ze werden daarop het doel van een geweldcampagne die meer dan
300 doden veroorzaakte. De oppositie beweert dat het leger - al dan niet in
opdracht van president Laurent Gbagbo - toen tientallen demonstranten heeft
opgepakt en geëxecuteerd. Tegen Gbagbo en zijn voorganger Robert Guëi is in
Brussel trouwens een klacht ingediend onder de zogenaamde genocidewet, die
het mogelijk maakt om zware misdaden tegen de menselijkheid die buiten
België gepleegd zijn in België te vervolgen.

De Europese Unie wil de rust doen terugkeren en volgens Nielson zal het
hulppakket zowel economisch als politiek een deel van de spanningen kunnen
wegnamen. In het verleden waren er problemen met het beheer van
ontwikkelingsfondsen in Ivoorkust en we hebben fondsen moeten terugeisen.
Maar onze werkbezoeken zin positief geweest en we zien een echte poging tot
verzoening.

Premier N’Guessan zegt dat zijn regering er alles aan doet om de
verantwoordelijken voor de moordpartijen in 2000 te berechten. We hebben
een team van 20 advocaten aangesteld en een budget vrijgemaakt om de zaak te
onderzoeken, verklaarde de premier vrijdag. Als er mensen schuldig worden
bevonden dan zullen ze bestraft worden. N’Guessan stelde onomwonden dat de
enige resterende spanningen in zijn land economisch van aard zijn.
Ivoorkust heeft altijd goede relaties onderhouden met buitenlanders en de
situatie is nu gestabiliseerd.

Prevention Genocides, een onafhankelijke groep uit België die de media wil
alert maken op genocidaire propaganda, stelt dat het om een schijnproces
gaat dat bedoeld is om Europees geld los te weken. De groep vindt de
Europese steun voor Ivoorkust positief, maar wil dat de Europese Commissie
sterke voorwaarden koppelt aan de samenwerking. De verantwoordelijken voor
de slachtpartijen zijn maar al te goed bekend. We willen dat ze veroordeeld
worden. Je kan geen nationale verzoening bouwen op een berg lijken, zegt
Pyke, een lid van Prevention Genocides.

Benoit Scheur, de stichter van Prevention Genocides, regisseerde een
documentaire over de gebeurtenissen in Ivoorkust. ‘Ivory Coast: An Identity
Time Bomb’ (Poudrière Identitaire in het Frans) bevat schokkend
beeldmateriaal over de moordpartijen en toont dat die het gevolg zijn van
racistische propaganda. Volgens de regisseur cultiveren topmensen in de
regering-Gbagbo bewust het concept van iviorité of een zuivere
etnisch-nationale identiteit om de vervolging en de moorden op immigranten
van de tweede generatie aan te moedigen in het noorden van het land. We
willen de regering van Ivoorkust eerst horen zeggen dat ze het niet eens
zijn met de theorie van de Iviorité, zegt Pyke.

Poul Nielson erkent dat er een sfeer van straffeloosheid heerst, maar hoopt
dat de lokale verkiezingen het klimaat in het land doet verbeteren.