Amerikaanse verkiezingen vervalst?

Greg Palast is een Amerikaanse onderzoeksjournalist die geen enkel papiertje verloren laat gaan in zijn zoektocht naar de ware banden tussen politiek en kapitaal. Volgende maand verschijnt zijn jongste boek Democratie te koop in Nederlandse vertaling. MO* bewerkte het recent toegevoegde hoofdstuk, waarin de auteur de manipulatie van de Amerikaanse verkiezingen aanklaagt.
Greg Palast vertrouwt de regering Bush niet, en hij vindt dat hij daartoe veel redenen heeft. In het laatste hoofdstuk van Democratie te koop verwijst hij naar complexe maar diepgaande banden tussen de huidige regering en bepaalde bedrijven, zoals Wackenhut, Carlyle en ChoicePoint. MO* koos ervoor om het helderste stuk van zijn betoog te publiceren: het stuk waarin Palast uitlegt hoe en hoeveel zwarte stemmen “verloren” gaan bij de Amerikaanse verkiezingen.
Aangezien de grote meerderheid van de African-Americans traditioneel Democratisch stemt, is dat namelijk een sleutelgegeven om de “verkiezingsoverwinning” van Bush in 2000 te verklaren. Volgens Palast zal dezelfde truc in 2004 opnieuw toegepast worden. ‘Henry Kissinger zei ooit over een ander land: “De vraagstukken zijn te belangrijk om de kiezers zelf te laten beslissen.” In die geest is de partij van de president bezig het Amerikaanse kiessysteem zo te veranderen dat we geen verschrikkelijke fout meer kunnen maken’, schrijft Greg Palast.

Veroordeeld tot uitsluiting


Als je zwart bent, is stemmen in Amerika een kansspel. Om te beginnen loop je de kans dat je registratiekaart gewoon weggegooid wordt. Ongeveer zeven miljoen kiezers die tot een minderheid behoren hebben zich met zogenaamde ‘Motor Voter’-formulieren geregistreerd. Met die formulieren wordt de kiezersregistratie minder bureaucratisch gemaakt en dichter bij kwetsbare doelgroepen gebracht. Het zijn vooral minderheden die er gebruik van maken en dat weten de Republikeinen. Het zal je niet verbazen dat de Amerikaanse burgerrechtencommissie ontdekte dat veel van deze kiezers niet in de registers zijn opgenomen.
Van mijn eigen bronnen vernam ik dat er stapels bestofte kaarten in de stembureaus liggen. Nogal wat van die Motor Voter-formulieren worden rondgedeeld en opgehaald tijdens kerkbijeenkomsten van zwarte Amerikanen. Ze zijn dus ook heel herkenbaar voor de ambtenaren die ze verder moeten verwerken -of dat juist “vergeten” te doen. Met Jesse Jackson ben ik momenteel een eigen gegevensbank aan het opzetten voor Motor Voter-registraties, maar dat belooft een bijna onmogelijke opdracht te worden.
Bovendien verliezen heel veel Amerikanen hun stemrecht omdat ze een strafblad hebben. In 46 staten en in Washington D.C. verliezen alle volwassenen die in de gevangenis zitten hun stemrecht. In 32 staten geldt dat ook voor veroordeelden in voorlopige vrijheid en in 14 staten blijven zelfs mensen die hun straf volledig uitgezeten hebben, verstoken van hun recht om deel te nemen aan verkiezingen. In Florida alleen al gaat dat over 600.000 mensen die om deze reden een wettelijk stemverbod hebben. Dat is dan nog maar één staat. In totaal kunnen zo’n 4,5 miljoen mensen niet meer deelnemen aan de democratie, waarvan 1,4 miljoen zwarte mannen. Met andere woorden: 13 procent van alle volwassen zwarte mannen in de hele VS wordt uitgesloten van de verkiezingen.

De zwarte lijst


Nog veel schandelijker is het feit dat in Florida tienduizenden zwarte kiezers van de kieslijsten gehaald werden, omdat ze ten onrechte beschouwd werden als criminelen. In 2000 leverde het gegevensbedrijf ChoicePoint de lijsten van burgers die misschien geschrapt moesten worden. De beslissing over electoraal leven of dood lag bij Katherine Harris, de toenmalige Secretary of State van Florida. Volgens de documenten die ChoicePoint later aan een rechtbank bezorgde, bedraagt het totaal aantal inwoners met een twijfelachtig predikaat in Florida 91.000.
Een van hen is Willie Steen. Op mijn kopie van de zwarte lijst stond de ex-crimineel O’Steen, een naam die zo op die van Steen leek, dat Willie Steen zijn stem verloor. De National Association for the Advancement of Colored People (NAACP) gebruikte Steens verhaal in een rechtszaak als een goed voorbeeld van het kwaad van de electorale zuivering. De staat gaf toe dat Steen onschuldig was, maar een jaar nadat de NAACP de rechtszaak won, kon Willie Steen zich nog steeds niet als kiezer laten registreren. Waarvan wordt hij nog steeds verdacht? Wat weten we over deze “potentiële misdadiger”, zoals Jeb Bush hem noemde?
Ik ontdekte dat Steen, in tegenstelling tot onze president, vier jaar eervolle dienst in het Amerikaanse leger heeft vervuld. Er is echter één dingetje dat hem toch verdacht maakt: Steen geeft toe dat hij nog altijd een Afrikaanse Amerikaan is. De advocaten van de NAACP kregen van gouverneur Jeb Bush en de huidige Secretary of State Glenda Hood een schriftelijke belofte dat ten onrechte “gewiste” burgers weer op de kiezerslijsten gezet zouden worden. Half juni kondigde Hood dan ook trots aan dat tienduizenden kiezers opnieuw opgenomen waren op de kiezerslijsten. De realiteit is echter dat ze opnieuw 47.000 kiezers geschrapt hadden, en daar zijn zelfs mensen bij die nog maar onlangs hun rechten herkregen hadden. Het verschil met vier jaar geleden is overigens dat de lijsten, die ditmaal door Accenture worden samengesteld, volkomen geheim gehouden worden. Van enige onafhankelijke controle is dus helemaal geen sprake meer.

De kleur van bedorven stemmen


U vindt het voorgaande al onvoorstelbaar? Blijf verder lezen! De federale Voting Rights Act van 1965 geeft Afrikaanse Amerikanen het recht om te stemmen, maar dit betekent niet dat hun stem ook geteld wordt. In één op de zeven gevallen gebeurt dit niet. Het hoogste “bedervingspercentage” heeft Gadsden County, het deel van Florida met de meeste zwarte inwoners. Dat wil zeggen stemmen die op basis van een klein detail niet meegeteld worden. Hoe stemmen kunnen bederven? Een klein vlekje op een stemkaart is blijkbaar al voldoende. Sommige kiezers in Gadsden schreven ‘Al Gore’ op hun stembrief, in plaats van het vakje naast zijn naam aan te vinken. Achteraf bleek dat in blanke kiesdistricten meestal een nieuw stembiljet gegeven werd als de kiezer zich op deze wijze vergist had. Bij zwarte vergissingen werden de stemmen niet geteld.
Rechtendocent Chris Edley van de Universiteit van Harvard, lid van de Civil Rights Commission, vond al die bedorven stemmen maar niks. Hij dook de stapel in en rapporteerde zijn bevindingen aan de commissie: 14,4 procent van de zwarte stemmen werd ongeldig verklaard en niet meegeteld. Daarentegen was slechts 1,4 procent van de blanke stemmen ongeldig. Combineer dat met het gegeven dat elf procent van Florida’s kiezers zwart is en met het feit dat Florida 179.855 bedorven stemmen weigerde mee te tellen.
Een beetje wiskunde wijst uit dat 95.000 of 53 procent van de bedorven stemmen uitgebracht is door zwarte mensen, waarvan meer dan 90 procent op Gore stemde. Als Katherine Harris deze stemmen had laten meetellen, had Al Gore een meerderheid van ongeveer 77.000 stemmen gehad. Tsjonge, dat is 143 keer Bush’ officiële overwinningsmarge. Het zijn deze ongeldige stemmen die ook de kloof tussen de exit-polls en de uiteindelijke uitslagen verklaren. De meeste van die 95.000 mensen verkeren namelijk in de stellige overtuiging dat ze een stem uitgebracht hebben.
Tot zover Florida. Laten we het nu over heel Amerika hebben. Het niet meetellen van zwarte stemmen is in tegenstelling tot het zuiveren van de kieslijsten niet nieuw of alleen tot het hertogdom van Jeb Bush beperkt. Dit is het geheim van de Amerikaanse democratie en de aantallen zouden je misselijk moeten maken.
In de verkiezingen van 2000 meldden onze vijftig staten dat 1,9 miljoen stemmen nooit geteld zijn. “Ongeldig” vanwege een klein detail, zoals het opschrijven van de naam Al Gore, het slecht werken van machines enzovoort. Er zijn verscheidene redenen voor het afwijzen van stemmen, maar het is opvallend dat ze allemaal dezelfde kleur hebben. Een van de simpele verklaringen daarvoor is dat de steminstallaties onder de lokale verantwoordelijkheid vallen, niet onder die van de staat of de Unie. Overwegend zwarte -en dus armere- districten werken daardoor vaak met verouderd of ontoereikend materiaal. Edley’s team van deskundigen ontdekte dat, net als in Florida, het aantal afgekeurde stemmen county voor county en kiesdistrict voor kiesdistrict in directe verhouding met het aantal zwarte kiezers staat.
De raciale opmaak van Florida weerspiegelt de landelijke: ongeveer elf procent van de kiezers is Afrikaans Amerikaans. Professor Philip Klinkner, medeverantwoordelijk voor de Harvardstudie, bevestigde dat het toepassen van het rassenprofiel van de bedorven stemmen in Florida op de rest van het land statistisch gezien correct is. Als we dit in koele -ijzingwekkende- getallen omzetten, zien we dat ongeveer 1.007.000 zwarte stemmen in de verkiezingen van 2000 niet meegeteld zijn. Een miljoen stemmen.

Virtuele democratie, reële uitsluiting


Hoe kunnen de Republikeinen hun raciale voorsprong in het aantal stemmen behouden? Door te automatiseren! De Help America Vote Act heeft een half miljard dollar van het schaarse schatkistgeld opzijgezet om staten de stembus te laten automatiseren.
De weinige aanwijzingen die er zijn over redenen waarom het stemmen door een scherm aan te raken mis kan gaan, zijn gericht op het ‘foutief tellen als gevolg van gesjoemel met de apparatuur’, ofwel computerkrakers die een D (van Democraat) in een R (van Republikein) veranderen. Reden tot bezorgdheid is dat de Bush-kliek iedere poging om een controleerbaar papieren stembewijs in te voeren, tegenhoudt. Het sjoemelen met stemmen mag dan een ware dreiging zijn, het leidt af van het echte Republikeinse spel om te winnen: namelijk er opnieuw voor zorgen dat 1 miljoen zwarte stemmen, het op rassendiscriminatie berustende aantal bedorven stemmen, geweigerd wordt. Daarom heeft het robot-stemmen voor de partijleden van Bush zin, want in tegenstelling tot wat de voorstanders van het gecomputeriseerd stemmen gillen, loop je met computers een grotere kans op bedorven stemmen dan met papier.
De Bush-supporters moesten hier echter wel zeker van zijn, dus net zoals de Republikeinen het zuiveren van kiezerslijsten in Florida testten, gebruikten ze de Sunshine State in 2000 om het geautomatiseerd stemmen op grote schaal te testen. De overschakeling op touch-screen-stemmachines gebeurde op bevel van de secretary of state Katherine Harris. Je krijgt geen punten als je de uitslag raadt. Het geautomatiseerd stemmen in zwarte kiesdistricten van Broward County was een regelrechte ramp: vertragingen, geblokkeerde machines waar geen paswoord voor was, verloren stemmen en heel veel bedorven stemmen. Gouverneur Jeb Bush loste het “probleem” op, niet door het automatiseren te stoppen, maar door de plaatselijke verkiezingsbeambte, een zwarte vrouw, te ontslaan.
Onze computerminnende president was ongetwijfeld blij met de resultaten van de nieuwe stemmachines in Comal County, Texas, waar drie Republikeinse kandidaten een verrassende overwinning behaalden. Ze hadden ieder precies 18.181 stemmen. ‘Is dat niet merkwaardig?’ vroeg county-secretaris Joy Streater destijds. ‘We zagen het meteen, het is gewoon heel toevallig.’ Verderop in Scurry County, Texas, kregen plotseling twee Republikeinen een grote meerderheid, wat de verkiezingsbeambten iets te toevallig vonden. De secretaris van die county, Joan Bunch, ging een en ander na en ontdekte dat de optische scanner door een kapotte computerchip stemmen voor de Democraten als Republikeins registreerde. Na de stemmen tweemaal met de hand te hebben nageteld en daarna nog een keer elektronisch met een nieuwe computerchip, bleek dat de Democraten een grote meerderheid hadden.
De docent informatica David Dill van de Universiteit van Stanford en teams van het Information Security Institute van de John Hopkins Universiteit voerden onderzoekingen uit die bijna tot paniek leidden in de academische wereld. De deskundigen van de John Hopkins Universiteit, die het reglement van het stemrobot-bedrijf Diebold onderzochten, wezen op het gemak waarmee ‘foutief geteld kan worden door gesjoemel, stemmen weggelaten kunnen worden en zelfs de stemmen van bepaalde kiezers gelezen kunnen worden’.
Diebolds reactie op het debat was een scherpe juridische aanval op journalist Bev Harris, waarbij het bedrijf eiste dat de publicatie van vertrouwelijke bedrijfsdocumenten over fouten en gevaren van het programma verboden werd. (Lees ze daarom niet op www.BlackBoxVoting.org.)
Computers kunnen makkelijk crashen, kunnen makkelijk met virussen besmet raken, er kunnen makkelijk foutjes insluipen of ze kunnen eenvoudig ‘de aanvang van het stemmen vertragen,’ zoals docenten van de Hopkins Universiteit zeggen. Ku-Klux-Klanleden hoeven niet langer hun puntmutsen op te zetten om zwarte kiezers af te schrikken. Ze kunnen rustig op de veranda hun kat aaien en later het totale aantal zwarte stemmen van een kiesdistrict wissen. Welkom in de heerlijke, nieuwe wereld.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.