Redt de minister van Financiën het klimaat?

‘Electrabel luidt mee de terugkeer van steenkool in’, was de titel van een artikel in De Tijd van 12 mei 2007.

“De Europese elektriciteitssector grijpt massaal terug naar steenkool als brandstof voor zijn nieuwe centrales. Zowel het Duitse RWE als Electrabel en E.ON hebben zopas de bouw van een tiental steenkoolgestookte centrales aangekondigd om het dreigende tekort aan stroom op te vangen. Samen gaat het om 10.000 MW, goed voor 10 miljard euro. Dat wekt verwondering in een tijd dat iedereen spreekt over duurzame energie en over de terugkeer van kerncentrales.”

Bij Aviel Verbruggen wekt zo’n bericht niet enkel verbazing, hij wordt er kwaad van. In deze paper toont hij de nadelen van grote en gecentraliseerde elektriciteitsproductie aan, ongeacht of het gaat om kerncentrales of om klassieke steenkoolcentrales. Dat is immers de weg van business as usual en die dwaalweg moeten we vanwege de klimaatverandering opgeven.

Maar hij gelooft ook niet in het effect van oproepen zoals die van Al Gore om ‘boven onszelf uit te groeien’ of in het nut van het aanduiden van een Klimaatminister. Een goede minister van Financiën die het belastingwapen verstandig inzet is volgens hem de beste bondgenoot in de strijd tegen de klimaatverandering.

Download hier deze MO*paper.