In een labyrint van waarheden zoeken naar een uitweg

Het Palestijns-Israëlische conflict heeft zoveel geschiedenis dat wat zich aandient als waar of rechtvaardig, sterk afhangt van wanneer je het verhaal laat beginnen. Toch is een benadering die recht doet aan de verschillende ‘verhalen’ mogelijk. 

  • De eerste Palestijnse vluchtelingenkampen ontstonden in 1948

Op het VRT-programma Terzake vroeg een Joodse Belg – de man maakte een redelijke indruk – hoe België zou reageren indien Nederland, onder leiding van een terroristische regering, bommen zou droppen op Antwerpen. Interviewster Katleen Cools keek begrijpend: terugslaan is de natuurlijke reactie als je de zaak zo voorstelt. Maar misschien zou het antwoord op de vraag anders zijn als je weet dat België een groot deel van Nederland heeft ingepalmd, een ander deel bezet en de Randstand compleet van de wereld afsluit sinds 2005? En het antwoord is nog anders als je bedenkt dat de Belgen na 1945 uit Azië zijn gevlucht omdat ze daar werden uitgemoord en dat ze, met goedkeuring van de Verenigde Naties, in Nederland een eigen staat mochten oprichten. Dit fictieve voorbeeld geeft aan dat de “framing” (kadering) van een verhaal erg belangrijk is voor de besluiten die je trekt: waar laat je het verhaal beginnen?

Kaders

Het Joods-Palestijnse verhaal kan je op verschillende momenten laten beginnen. Start je bij de holocaust, dan zijn wij Europeanen mee verantwoordelijk voor het welzijn van de Joden in Israel. En begrijp je waarom Israel deelneemt aan het Eurosongfestival.

Als je evenwel vertrekt van de Nakba – de verdrijving(vlucht) van Palestijnen d(v)oor de Joden - zijn de Palestijnse rechten belangrijk: de Palestijnen moesten een Europees probleem helpen oplossen en daar horen Europeanen rekening mee te houden. Dat zal ook de verhouding met onze Arabische buren en migranten ten goede komen.  

Scrollen we verder door de tijd naar 1 maart 1980. Dan keurt de Veiligheidsraad unaniem – ook de VS zijn uitzonderlijk mee aan boord - resolutie 465 goed. Die stelt dat het verplaatsen door Israel van zijn bevolking naar de Westbank in strijd is met de Conventie van Genève en vraagt Israel dringend de bestaande nederzettingen te ontmantelen en de bouw van nieuwe nederzettingen stop te zetten. Als je deze resolutie als startpunt neemt, moet je harder optreden tegen de nederzettingen die Israel sindsdien ononderbroken heeft gebouwd. De wereld heeft immers unaniem gezegd dat het dat daarmee moest stoppen.

Heel leerzaam hier is de vergelijking die de Gentse prof internationale politiek, Dries Lesage, onlangs maakte tussen hoe de wereld Rusland meteen met sancties om de oren slaat als het de Krim annexeert, maar al 40 jaar niks doet tegen de annexatie van Palestijnse gebieden. Terwijl de meeste Krim-Russen graag bij Rusland kwamen en de meerderheid der Palestijnen nog steeds niet bij Israel wil horen. Waar is de logica?

Uitweg

Hoe dan ook: die verschillende perspectieven zijn voor mij met elkaar te verzoenen. Het Westen blijft mee garant staan voor het lot van de Joden in Israel maar dat doet het niet door Israel zomaar voort te laten doen. Op termijn dient dat de veiligheid van Israel niet. De Israelische premier Benjamin Netanyahu zegde onlangs dat hij “geen situatie mogelijk acht, onder welk akkoord dan ook, waarin we de controle op de veiligheid van de gebieden ten westen van de Jordaan afstaan”. Daarmee zegt hij eigenlijk dat hij geen tweestatenoplossing wil. Vraag is waar we dan wel naartoe gaan: een Groot-Israel met een Palestijnse meerderheid in een tweederangspositie? Apartheid aan de Jordaan? Dat kan het volk dat de holocaust heeft meegemaakt, toch niet willen? En dat moet het westen dat mee verantwoordelijkheid draagt in de hele situatie, ook niet laten ontstaan.

We moeten resolutie 465 eindelijk afdwingen: de bouw van nederzettingen moet stoppen om de poort naar twee staten open te houden. En net zoals we Rusland met sancties onder druk zetten, moeten we Israel duidelijk maken dat er sancties komen als het blijft bouwen. Dit is niet goed voor de Palestijnen, niet goed voor de EU en de wereld, en niet goed voor Israel, uiteindelijk. Denkt men werkelijk dat Apartheid aan de Jordaan goed kan aflopen? Ook in de VS beseffen steeds meer Joden dat dit een heilloos pad is.

Maar we moeten even krachtig zeggen dat wij er mee garant voor staan dat de tweestatenoplossing Israel wel degelijk veiligheid zal bieden. Iets zoals de deal die nu in verband met Gaza wordt besproken: beëindiging van het beleg en investeringen in ruil voor een internationaal georganiseerde ontwapening van Hamas. We zullen onze nek moeten uitsteken.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.