Pakistaanse vluchtelingen lijden aan ondervoeding

Zo’n drie miljoen ontheemden leven onder moeilijke omstandigheden in het noorden van Pakistan. Eerst moesten ze vluchten voor de taliban, toen voor het Pakistaanse leger en nu kampen ze met ondervoeding en vatbaarheid voor ziekten.

  • Olaf Kellerhoff (CC BY-NC 2.0) Kinderen staan in de rij voor het middageten in een vluchtelingenkamp. Olaf Kellerhoff (CC BY-NC 2.0)

Een arts schudt zijn hoofd als hij een tienjarig kind onderzoekt in het vluchtelingenkamp Jalozai, op 35 kilometer afstand van Peshawar in de provincie Khyber Pakhtunkhwa (KP). ‘Hij is ernstig ondervoed’, zegt Zeeshan Khan. ‘En kwetsbaar voor diarree en andere infecties.’

Veel meer dan het constateren van een probleem kan de dokter niet doen. In het kamp wonen te veel vluchtelingen en er is te weinig voedsel. Zo lang dat niet verandert, lijden kinderen zoals Ahmed Ali honger en hebben ze weinig weerstand tegen infecties.

Ali kwam vorig jaar met zijn familie naar Jalozai, toen Operatie Khyber-1, een militair offensief door de overheid tegen extremisten, plaatsvond in Khyber Agency in de Federaal Bestuurde Tribale Gebieden (FATA). Duizenden inwoners van de regio moesten vluchten voor hun leven.

Ali behoort nu samen met zijn familieleden tot de ongeveer drie miljoen ontheemden in het noorden van Pakistan. Deze mensen werden in de afgelopen tien jaar uit hun dorpen verjaagd. Eerst door militante groepen in deze grensstreek met Afghanistan, en meer recentelijk door het Pakistaanse leger dat jacht maakt op terroristen in de regio.

Honger

‘We hadden vroeger altijd genoeg graan, groenten en fruit. Nu hebben we maar één maaltijd per dag en gaan we altijd met honger naar bed.’

Elk militair offensief leidt tot een nieuwe golf ontheemden en daarmee neemt ook de druk op de regering van Khyber Pakhtunkhwa toe om al deze mensen opvang en eten te geven. Woordvoerder Adil Khan van de Provinciale Autoriteit voor Rampenmanagement zegt dat elk gezin of elke familie maandelijks 90 kilo graan, een kilo thee, 5 kilo suiker, 2 kilo rijst en 2 liter olie krijgt om de ergste honger te stillen. De meeste huishoudens in de opvangkampen, die gemiddeld uit tien of meer personen bestaan, zeggen echter dat dat niet genoeg is.

In Bannu verblijven 454.000 ontheemden, ondanks pogingen de gezinnen te herplaatsen of verenigen met familie in de omgeving. Volgens de directeur-generaal voor gezondheid in de provincie KP, Pervez Kamal, was in januari meer dan 15 procent van deze mensen ondervoed.

‘Het eten dat we krijgen is niet genoeg voor tien personen’, zegt Darwaish Gul, een voormalige inwoner van Bajaur Agency in de FATA en nu bewoner van een opvangkamp in Bannu. ‘Thuis verbouwden we ons eigen voedsel’, vertelt de 60-jarige vluchteling. ‘We hadden altijd genoeg graan, groenten en fruit. Nu hebben we maar één maaltijd per dag en gaan we altijd met honger naar bed.’

Geen hulp

De overheid stelt dat de noodhulp en voedselrantsoenen voldoende zijn voor alle mensen in het kamp. In een rapport van de Verenigde Naties uit de zomer van 2014 staat echter dat 31 procent van de ontheemden geen hulpgoederen of voedsel heeft gekregen, omdat ze geen vernieuwde, door de computer afleesbare identiteitskaarten hadden.

Van de vluchtelingen uit Noord-Waziristan, waar vorig jaar juni een offensief begon, kwam 15 procent niet in aanmerking voor voedselhulp. De situatie werd nog verergerd door het feit dat veel ontheemden uit Noord-Waziristan een lange tocht achter de rug hadden in een hitte van 45 graden Celsius. Veel mensen overleefden de tocht niet. Degenen die het wel redden, bleken ernstig ondervoed, uitgedroogd of anderszins verzwakt door de reis. Omdat er maar beperkt voedsel en medische hulp voorhanden was, zijn veel mensen nog steeds niet hersteld. Ze hebben gespecialiseerde zorg nodig, maar krijgen enkel basiszorg.

Precaire situatie

‘We hebben om snelle repatriëring naar huis gevraagd, want het leven is hier miserabel.’

Iqbal Afridi, FATA-vertegenwoordiger van de Pakistaanse Tehreek-e-Insaf (PTI), een oppositiepartij, zegt dat de situatie ‘extreem precair’ is, omdat talloze gezinnen honger lijden of op de rand van honger staan.

Bijna elke week vragen ontheemden in Peshawar via marsen of zitblokkades aandacht voor het gebrek aan voedsel en voorzieningen.

‘We hebben om snelle repatriëring naar huis gevraagd, want het leven is hier miserabel’, zegt Shah Faisal, een vluchteling uit Khyber Agency die in een kamp in KP woont. ‘We zijn gevlucht omdat we vrede zochten, maar hier is ook geen vrede. Thuis hadden we landbouwgrond en konden we voor onszelf zorgen, hier zijn we bedelaars.’

Volgens sommige experts liggen ook ziektes op de loer. Jawadullah Khan, een arts die al in verschillende vluchtelingenkampen heeft gewerkt, zegt dat mensen dringend behoefte hebben aan een uitgebalanceerd dieet en schoon water. ‘We doen ons best om zo veel mogelijk zorg te bieden, omdat deze mensen vatbaar zijn voor ziekten.’

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.