Jemen: ‘Jullie aanwezigheid geeft me weer hoop’

Vervolg van het verhaal van Christine Buesser, projectverantwoordelijke bij Artsen Zonder Grenzen in Jemen, die naar het gouvernement Ad Dali’, in het zuidwesten van het land, is gereisd. Het medisch personeel stelt er alles in het werk om de ziekenhuizen draaiende te houden ondanks de gevechten, de bombardementen en het schrijnende gebrek aan geneesmiddelen en brandstof.

  • © MSF Gebouw vernield door luchtaanval. © MSF

Terwijl een nieuw team buitenlandse medewerkers zich in het ziekenhuis van Qataba installeerde, bereidden wij ons voor om de actieve, vaak verschuivende frontlijn over te steken en het ziekenhuis te bezoeken dat we steunen in de stad Ad Dali’.

Tijdens de rit naar de bufferzone was ik waakzaam, maar nerveus, en op mijn hoede voor kogels.

We waren alleen op de weg. Soms moesten we zigzaggen tussen tijdelijke blokkades die uit rotsblokken waren opgetrokken. Toen we in de buurt van de stad kwamen, merkte ik enkele Jemenieten op die ondanks het gevaar in het veld werkten.

De aankomst in Ad Dali’

Toen we in de stad aankwamen, zag ik een vreemd tafereel. Hoewel ik in de verte duidelijk schoten hoorde, verkochten handelaars hun fruit en groenten op de markt en zag ik inwoners door de straten kuieren. Toen de gevechten hier woedden, waren veel mensen naar de omliggende dorpen gevlucht, op zoek naar veiligheid. Maar sinds de gewapende troepen, trouw aan de verbannen president Abd Rabbuh Mansur, de stad weer in handen hebben, lijkt het wel of het leven hier opnieuw zijn gewone gang gaat.

We begrepen echter al snel dat de situatie helemaal niet normaal was. Ad Dali’ is zowel in het noorden als het zuiden afgesneden van de buitenwereld door de gevechten, de verschuivende frontlijnen en de talrijke controleposten. De stad kan dus niet bevoorraad worden, ook niet met geneesmiddelen. Bovendien zijn de medische structuren en de waterbronnen ingestort.

De inwoners hebben me verteld dat de toegang tot gezondheidszorg niet evident is, niet alleen omdat de ziekenhuizen en medische centra gesloten en beschadigd zijn of te weinig geneesmiddelen hebben, maar ook door de onveilige situatie en transportproblemen. Een dokter vertrouwde me toe dat hij zich zorgen maakte over de zwangere vrouwen in de omliggende dorpen. Sommigen onder hen ontwikkelen complicaties tijdens hun zwangerschap of bij de bevalling, maar kunnen door het gebrek aan brandstof niet naar het ziekenhuis.

Artsen Zonder Grenzen steunt de spoeddienst van het ziekenhuis van Ad Dali’. We leveren ook geneesmiddelen, medisch materiaal, proper water en brandstof aan andere gezondheidscentra in de regio. Door het gebrek aan brandstof moeten onze teams elke dag alles op alles zetten om de generatoren draaiende te houden en patiënten in de spoeddiensten te kunnen opvangen. Want zonder brandstof is er geen elektriciteit. En zonder elektriciteit is er geen sterilisatie, geen zuurstofconcentrator, en geen licht in de operatiekamers. En zonder goede sterilisatie moet de chirurg patiënten opereren met mogelijk geïnfecteerde instrumenten.

Een sprankeltje hoop

Iemand zei me: ‘Ik heb de voorbije weken geen reden gehad om blij te zijn, maar nu ik jullie zie, kan ik weer glimlachen.’

Tijdens mijn verblijf in Jemen was Artsen Zonder Grenzen de enige internationale organisatie die in het gouvernement Ad Dali’ aan de slag was met Jemenitisch en buitenlands personeel. Iemand zei me: ‘Ik heb de voorbije weken geen reden gehad om blij te zijn, maar nu ik jullie zie, kan ik weer glimlachen. Jullie aanwezigheid geeft mij en mijn landgenoten weer hoop.’

In de weken die ik in Jemen heb doorgebracht, heb ik geprobeerd om de spoeddiensten draaiende te houden en heb ik ertoe bijgedragen dat de gezondheidszorg weer toegankelijk werd voor de mensen die er nood aan hadden. Maar meer nog dan de fysieke hulp herinnerden de momenten die ik doorbracht met vrouwen in de verschillende ziekenhuizen me eraan dat waardigheid, hoop en solidariteit minstens even belangrijk zijn. Ik denk dat net die elementen velen onder ons motiveren om hulp te bieden aan volkeren in nood: omdat we geloven in een wereld waar niemand zijn leed alleen zou mogen dragen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.