Ekstermolengroep voorzichtig positief over Vlaamse andersglobaliseringsbeweging

De dialoog binnen de Vlaamse andersglobaliseringsbeweging is pril maar hoopgevend. Dat stelt de Ekstermolengroep, een denktank van medewerkers uit Vlaamse niet-gouvernementele organisaties, in het nieuwe NoordZuid Cahier dat begin december uitkomt. De auteurs wilden voor het eerst de dynamiek van de beweging in eigen land bekijken en ondervroegen Greenpeace België, de Bond Beter Leefmilieu, de vakbonden ACV en ABVV, de Boerenbond en de Noord-Zuidkoepel 11.11.11.

Op het niveau van de leiding van de Vlaamse milieubeweging, de vakbonden, de Boerenbond en de Noord-Zuidbeweging is er een heel grote wil tot samenwerking. Volgens de Ekstermolengroep is dat een van de belangrijkste conclusies van hun groepspublicatie ‘Eén beweging of botsende belangen - Anderglobaliseren in Vlaanderen’, die begin december wordt gepubliceerd door Wereldmediahuis.

Het is nu natuurlijk nodig dat te vertalen naar de achterban en om te zetten in contacten, anders blijft het bij mooie woorden, zegt mede-auteur Patrick Develtere, hoofd van de onderzoeksgroep Duurzame Ontwikkeling van het Hoger instituut voor de Arbeid (HIVA) en lid van de Ekstermolengroep, een groep mensen uit of verbonden met de Vlaamse Noord-Zuidbeweging die sinds hun oprichting een tiental jaar geleden kritische vragen stellen bij de werking van niet-gouvernementele organisaties. Overigens wordt de autoriteit die de Ekstermolengroep zichzelf toedicht niet door iedereen aanvaard.

De oprichting van het Sociaal Forum van België en bilaterale contacten tussen verschillende bewegingen noemt Develtere eerste vingeroefeningen. De Ekstermolengroep vindt de dialoog en de toenemende mate waarin thema’s collectief worden aangekaart wel een heel belangrijke stap voorwaarts: Voor het eerst in de geschiedenis besluit men de dingen samen aan te pakken. Natuurlijk is dat is een pad met vele struikelblokken. We maken ons geen illusies - op bepaalde punten zal men geen consensus kunnen vinden. Maar dat is in iedere beweging het geval. Positief is ook dat het andersglobalisme in Vlaanderen niet louter een protestbeweging is. Thema’s worden op een gefundeerde manier aangekaart. Zelf vindt Develtere dat de alliantie tussen vakbeweging en Noord-Zuidbeweging het verst staat. Nog volgens hem zijn de boerenbeweging en Noord-Zuidbeweging nu banden aan het smeden en begint de samenwerking met de ecologische beweging nu pas te groeien. Anderen zullen echter opmerken dat overleg tussen die laatste groepen al jaren bestaat in het Vlaams Overleg Duurzame Ontwikkeling (VODO) en dat ook andere allianties al een tijdje bestaan.

Develtere wijst er tegelijk op dat de verschillende bewegingen allemaal uitdrukkelijk apart willen blijven bestaan. Logisch, vindt hij, want ze hebben elk hun eigen bestaansreden.

Opvallend is dat de groep de Boerenbond als een van de vier gespreksgroepen koos, hoewel de boeren in België niet echt bij de beweging zijn betrokken. Develtere: We haalden ze erbij omdat boerenbewegingen in veel andere landen wel actief betrokken zijn, én omdat thema’s als voedselveiligheid en voedselzekerheid centraal staan bij de andersglobalisten. We hebben ook gevoeld dat er een grote sympathie en toenadering is vanwege de voorzitter van de Boerenbond, en er bestaat al veel bilaterale samenwerking tussen boeren en ngo’s als bijvoorbeeld Broederlijk Delen en Vredeseilanden.

De andere drie gesprekspartners waren de milieubeweging, de vakbondsbeweging en de Noord-Zuidbeweging. De vredesbeweging en mensenrechtengroepen zijn volgens de Ekstermolengroep bij ons niet echt prominent. Veel minder belangrijk dan elder zijn volgens hen ook de ‘nee-bewegingen’ (de term die het cahier hanteert voor nieuwe bewegingen zoals Attac). Blijkbaar speelt ook onderlinge spanning ten opzichte van de laatsten, want Attac was niet aanwezig bij het slotdebat omdat de socialistische vakbond ABVV hen had gewraakt. De Ekstermolengroep merkt op dat de milieubeweging bij ons wel meedoet met de beweging, maar minder dan in het buitenland.

Naast formele organisaties zijn ook een hele reeks individuen en groepen deel van de andersglobaliseringsbeweging, maar over hen verneemt de lezer van het cahier niets. Dat was volgens de Ekstermolengroep organisatorisch niet mogelijk, en bovendien is ze ervan overtuigd dat de gevestigde bewegingen de sokkel vormen waarop de bredere andersglobaliseringsbeweging gebouwd wordt, een onmisbare institutionele steunpilaar. Dat het cahier niet rept over de prille opkomst van locale sociale fora zoals het Limburgs Forum of het Brussels Forum in oktober 2003, is dan weer louter aan timing te wijten. Bij de opzet van het boek waren die nog niet van start gegaan.

Of de auteurs van het cahier de echte knelpunten niet een beetje uit de weg zijn gegaan en het debat niet eerder een opsomming van meningen was? Develtere is alvast niet akkoord. Volgens hem is de Ekstermolengroep kritisch genoeg geweest en werd er scherp genoeg geformuleerd.

In het debat over de vraag of de andersglobaliseringsbeweging moet evolueren naar meer structuur of juist niet, neemt de Ekstermolengroep alvast duidelijk stelling. Als de andersglobalistische beweging echt greep wil krijgen op de machtige economische actoren, in Vlaanderen maar uiteraard met een wereldwijde dimensie, dan moet zij een duidelijke agenda opstellen, vermeldt de inleiding. In het hoofdstuk over mogelijke toekomstscenario’s voor de beweging waarschuwt de groep wel dat de vakbewegingen en de themabewegingen (milieu-, vredes- en Noord-Zuidbeweging) daarmee niet te snel mogen gaan. Dan bestaat het gevaar voor dwarsliggen of afhaken van de derde soort bewegingen die de groep als deel van de andersglobalisten ziet: de nieuwsoortige ‘nee-bewegingen’ zoals die tegen financiële speculatie, tegen de vrijhandelszone voor Noord- en Zuid-Amerika of tegen de bouw van dammen.

Dé meerwaarde van het cahier is dat het niet de zoveelste analyse is van de wereldwijde beweging en de Wereld Sociale Fora, maar het eerste document dat een weergave geeft van wat hier in Vlaanderen op de agenda staat, besluit Develtere.

‘Eén beweging of botsende belangen - Anderglobaliseren in Vlaanderen’ kan besteld worden bij Wereldmediahuis, Vlasfabriekstraat 11, 1060 Brussel. Contact: Stijn.vandenbosch@mo.be
Prijs: 7,19 euro (exclusief verzending). Een jaarabonnement op NoordZuid Cahier (vier paperbacks) kost 25 euro.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.