"Ash is Purest White", meeslepend verhaal over de snel veranderende Chinese samenleving

Op dinsdag 29 januari gaat “Ash is Purest White”, de nieuwste film van regisseur Jia Zhangke in avant-première in Brussel. Het filmtijdschrift Filmmagie kon de film al bekijken en schreef deze recensie. 

De Chinese filmmaker Jia Zhangke (°1970) weet als geen ander de veranderingen die zijn thuisland doormaakt te vatten in meeslepende verhalen. Voor “Ash is Purest White” gaat hij aan de slag met het misdaadgenre en toont hij zich een straf actieregisseur, terwijl hij finaal de transformerende Chinese samenleving een spiegel voorhoudt.
 
In zijn nieuwste film linkt Jia Zhangke de odyssee van zijn hoofdpersonage aan de verbazingwekkende recente evoluties in zijn thuisland China. Een van de grootste en beroemdste ingrepen van het Aziatische land is de Drieklovendam, een project dat liep van 1994 tot 2015.

De Chinese filmmaker Jia Zhangke weet als geen ander de veranderingen die zijn thuisland doormaakt te vatten in meeslepende verhalen.

Zhangke wijdde er al een hele film aan (“Still Life”) en neemt de tijdspanne van het project opnieuw ruwweg als leidraad voor het wedervaren van zijn protagonist Qiao. Zij is de vriendin van de lokale gangster Bin, een drinker en gokker die aanzien geniet in een betekenisloos mijnstadje. De karaktervolle Qiao volgt respectvol haar partner wanneer hij zich vergaloppeert aan de opvolging van een belangrijke maffiabaas. Zij zit een gevangenistijd uit in zijn plaats, maar wanneer ze na vijf jaar vrijkomt, blijkt niets nog te zijn zoals het was. Het vroegere clubje plattelandsgangsters is overgeschakeld op legale activiteiten, Bin is er vandoor met zijn nieuwe liefje en haar land is onder turbo-invloed van het moderne Westen komen te staan. 

De rest van “Ash is Purest White” staat in het teken van de transformatie van Qiao tot een zelfstandige vrouw die leert stelen en bedriegen om te overleven, maar finaal streeft naar een waardig bestaan. De misleidende trailer van de film suggereert een hoog tempo, dat vooral aan het eerste deel van de film ontleend wordt. Een gangsteromgeving spreekt nu eenmaal tot de verbeelding en de sleutelscène waarin het koppel Bin en Qiao overvallen wordt door een bende op brommertjes is een absoluut virtuoos stukje actiecinema. 

Daarna neemt het tempo echter een duik om in lange, rustige shots en klevend op de huid van Qiao te volgen hoe de vrouw heen en weer geslingerd wordt tussen haar oude en nieuwe leven. De ontmoetingen die ze heeft zijn vaak confronterend, maar soms ook onverwacht aandoenlijk, zoals de quasiromance die ontstaat met een zogenaamde onderzoeker van buitenaards leven. Wanneer Qiao finaal weer bij Bin in hun oude dorp belandt, zijn de rollen tussen hen omgedraaid terwijl het stadje leeft op het ritme van gsm’s en megalomane bouwprojecten. Als toeschouwer zijn we aan het eind gekomen van een rauwe, maar beklijvende reis, vastgelegd door een filmmaker op het toppunt van zijn kunnen. 

MIK TORFS (Filmmagie)