Kameroen: van pseudo-democratie naar macaber rariteitenkabinet

De autoritaire fratsen van Paul Biya, de eeuwige president

Office of the White House (CC0)

President Barack Obama and First Lady Michelle Obama greet His Excellency Paul Biya, President of the Republic of Cameroon, and Mrs. Chantal Biya, in the Blue Room during a U.S.-Africa Leaders Summit dinner at the White House, Aug. 5, 2014. [Official White House Photo by Amanda Lucidon]

85 jaar is hij intussen, en voor de zevende maal wordt hij president van het Centraal-Afrikaanse Kameroen: Paul Biya. Zijn land vervelt van een pseudo-democratie tot een macaber rariteitenkabinet.

Intussen escaleert de Engelstalige crisis in het land tot een volbloed vuile oorlog. Het weerhoudt de Kameroenese regering er niet van om met feiten te blijven goochelen in een poging het gewelddadige regime te legitimeren.

Op staatstelevisie CRTV verklaart een groep van zes internationale waarnemers dat de verkiezingen begin oktober “extreem goed” zijn verlopen. De groep houdt conferentie in een zaal aangeduid met naam en logo van het gereputeerde anti-corruptie-instituut Transparency International. ‘De verkiezingen zijn geloofwaardig en eerlijk verlopen’, getuigt daar ene Nurit Greenger, één van de waarnemers. ‘Ik zie niet hoe er gefraudeerd zou kunnen worden’, klinkt het nog.

Over de extreem lage opkomst in de Engelstalige regio’s, al twee jaar geteisterd door een ontsporende vuile oorlog: ‘De aanwezigheid van het leger werkte niet afschrikkend. Veiligheidstroepen waren aanwezig om het gebied te beschermen, niet om te intimideren.’

Volgens een andere waarnemer was er weliswaar ‘voelbare spanning’ in de Engelstalige regio, maar hij vond het belangrijker dat ‘de stembureau’s in de regio open waren en dat alle kandidaten op de lijsten stonden’.

In het hoofdkantoor van Transparency International in Berlijn verslikken ze zich in hun koffie. ‘Wij hebben geen waarnemers gestuurd’, klinkt het in een officiële mededeling. ‘De individuen die op CRTV getoond werden, hebben geen uitstaans met TI. Het feit dat ze wel zo werden voorgesteld, is totaal onacceptabel.’

In een e-mailconversatie met MO* voegt Michael Hornsby, woordvoerder van TI, er nog aan toe dat er ‘duidelijke pogingen zijn ondernomen om mist te spuien rond de hele situatie, zelfs nadat we onze officiële verklaring hadden gepubliceerd.’

Tot op vandaag weet niemand precies door wie Nurit Greenger en de haren werden uitgenodigd. Haar accounts op sociale media zijn afgeschermd. Ze verklaarde geen vriendschapsverzoeken meer te aanvaarden van Kameroenezen omdat ze zich ‘verraden’ voelt.

De bewering van Greenger dat de verkiezingen ordentelijk verlopen waren, stroken niet in het minst met de waarheid.

Volgens het gezaghebbende tijdschrift Africa Confidential moeten de schuldigen gezocht worden in de kringen van de regering: ‘Enkele hooggeplaatste leden van de regeringspartij richtten een team “waarnemers” op die claimden TI te vertegenwoordigen.’

Niet alleen hun loutere aanwezigheid stootte op ongeloof. De bewering van Greenger dat de verkiezingen ordentelijk verlopen waren, stroken niet in het minst met de waarheid.

Er circuleren video’s op sociale media waarbij ambtenaren stemmen opkopen en mensen bedreigen of geld aanbieden om op Biya’s RDPC-partij te stemmen. Er werden massaal vervalste stembiljetten en kieskaarten in omloop gebracht. Andere video’s laten mensen zien die tot tien keer toe gestemd hebben. In het overwegend islamitische noorden van het land worden inwoners aangeraden om op Biya te stemmen omdat ze anders het risico lopen om als jihadisten verklikt te worden bij de veiligheidsdiensten.

Hoe het leger omgaat met Boko Haram-verdachten, is intussen bekend.

Vervelling

Op vijf november worden 78 schoolkinderen en hun leraars gekidnapt vlakbij Bamenda, de hoofdstad van de opstandige regio Northwest. De regering is er als de kippen bij om de Ambazonia Defence Forces (ADF) te beschuldigen, de belangrijkste separatistische beweging. Maar niemand eist de ontvoering op. In een persmededeling van de ADF wijzen de separatisten alle verantwoordelijkheid van de hand.

Tapang Ivo Tanku, ADF-woordvoerder komt in een Facebookbericht met bewijzen dat zijn groepering niets met de ontvoering te maken heeft. Volgens hem spraken de ontvoerders een op Frans gebaseerde Creoolse taal, en niet het Pidgin-Engels dat in de regio gesproken wordt.

‘Waarom zouden we in godsnaam onze eigen kinderen willen ontvoeren? We compromitteren zo onze eigen strijd en maken ons belachelijk voor de hele internationale gemeenschap’, argumenteert de man. In wat volgt legt hij de verantwoordelijkheid bij loyalisten van president Biya en eist hij de onvoorwaardelijke vrijlating van de ontvoerde kinderen.

Eén van de geliefkoosde activiteiten van de rebellen is het sluiten van scholen in de regio. De logica hierachter is dat de Engelstalige leerlingen de Franstalige leraars toch niet verstaan – waarom dan naar school gaan?

Toch zijn de beschuldigingen van de regering aan het adres van de ADF niet volledig uit de lucht gegrepen. Eén van de geliefkoosde activiteiten van de rebellen is het sluiten van scholen in de regio. De logica hierachter is dat de Engelstalige leerlingen de Franstalige leraars toch niet verstaan – waarom dan naar school gaan? Sommige scholen in de Engelstalige regio zijn zo al maandenlang dicht op bevel van de rebellen.

De ontvoeringszaak was in ieder geval een dubieus incident in een lange rij. Nog steeds is het niet duidelijk wie de ontvoerders waren. Wat wel vaststaat, is dat de Kameroense regering steeds vaker betrokken is bij het verspreiden van nepnieuws en intimidatie – in een variërend opbod van schaamteloosheid.

De bekende Engelstalige journaliste Mimi Mefo werd vorige week opgepakt nadat ze volgens de aanklager valse berichten had verspreid over schermutselingen tussen het leger en Kameroenese troepen. Ze zou ook een bericht geretweet hebben waarin het leger beschuldigd wordt van de moord op de Amerikaanse missionaris Charles Wesco. Die werd eind oktober in een hinderlaag doodgeschoten vlakbij Bamenda, de hoofdstad van het Engelstalig gebied in Kameroen.

Beide partijen schuiven de dood van de Amerikaanse missionaris in elkaars schoenen. De internationaal gerespecteerde journaliste moest zich voor een militaire rechtbank verantwoorden, vooraleer ze na vier dagen werd vrijgelaten. Het Committee to Protect Journalists spreekt van pure intimidatie.

Daarin stooft hij een bloederige brij waarin twee handen en een menselijk been te onderscheiden zijn.

En helemaal van de pot gerukt is een gebeurtenis uit juni wanneer er op sociale media een videootje begint te circuleren waarin een man hurkt naast een pruttelende kookpot. Daarin stooft hij een bloederige brij waarin twee handen en een menselijk been te onderscheiden zijn. De man op de tape verlekkert zich al: ‘Als je denkt te weten wat vlees eten is, moet je dit eens proeven.’

Op 25 juni wordt de video besproken door de Kameroense minister voor Territoriale Administratie, de heer Paul Atanga Nji, op weer diezelfde staatstelevisie CRTV. Daarin begint hij de scène te framen om de Engelstalige opstand te compromitteren.

‘Die terroristen zijn nog erger dan Boko Haram. Ik heb Boko Haram nog nooit menselijke resten zien klaarmaken ter consumptie’, verklaart Atanga Nji. Ambtenaren van de Kameroense overheid bedoelen met “terroristen” de Engelstalige separatisten.

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws

De minister gebruikte de clip nadien als rechtvaardiging voor een op handen zijnde inval van het Kameroenese leger in het Engelstalige gebied.

Intussen is al lang duidelijk geworden dat de scène met acteurs opgenomen werd op de filmset van de Nigeriaanse Nollywood-kaskraker ‘Omambala’. Het zijn de laatste aktes van een show waarin waarnemers de pseudo-democratie Kameroen zagen vervellen tot een militair rariteitenkabinet.

België

De internationale gemeenschap – voormalig kolonisator Frankrijk voorop – hult zich in stilzwijgen, enkele zeer omzichtig geformuleerde nota’s over een einde aan de vijandelijkheden daargelaten.

Verrassend was dat België als eerste land zijn nek durfde uitsteken. Op een vergadering van de Commissie ter promotie van Tweetaligheid en Multiculturalisme beloofde België steun om de problemen aan te pakken.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.