‘Een overwinning voor alle Chinese dissidenten’
Lieselot Vandierendonck
08 oktober 2010
De keuze om de Nobelprijs voor de Vrede toe te kennen aan Liu Xiaobo blijft niet onbesproken. MO* zet enkele reacties op een rijtje.
De Chinese overheid is niet te spreken over de keuze die het Noorse Nobelprijs comité maakte. De woordvoerder van de Chinese minister van Buitenlandse Zaken, Ma Zhaoxu, stelt volgens CNN dat de beslissing een “blasfemie” is, Reuters zegt dat Ma het een obsceniteit noemt.
In elk geval vindt de woordvoerder dat de handelingen van Liu Xiaobo net een contradictie zijn van wat de Nobelprijs voor Vrede predikt. Bovendien vindt hij dat de beslissing van het comité de handelsrelaties tussen China en Noorwegen op het spel zetten. De Noorse minister van Buitenlandse Zaken Jonas Gahr Stoere meldde dat een vijandige reactie hier niet aan de orde is omdat het Noorse Nobelprijs Comité onafhankelijk van de Noorse overheid werkt.
Een positieve noot komt van de Dalai Lama, zelf laureaat in 1989. Hij ziet de toekenning van de Nobelprijs als de erkenning van de steeds luider klinkende Chinese stemmen die politieke, legale en constitutionele hervormingen willen in China.
Ook Xia, de vrouw van Liu Xiaobo is opgetogen volgens Reuters. Zij zegt dat ze niet verwacht had dat haar man de prijs zou winnen en ziet de prijs als een beloning voor iedereen die strijdt voor de mensenrechten en rechtvaardigheid in China.
Nicholas Bequelin, senior onderzoeker bij Human Rights Watch, uit zijn vreugde en ziet de prijs als een overwinning voor alle Chinese dissidenten, activisten, advocaten en mensenrechtenverdedigers.
CD&V-senatrice Sabine de Bethune stelt in een officiële mededeling dat ‘de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede aan de Chinese dissident Liu Xiabao een sterke steun is aan allen die zich inzetten voor de fundamentele rechten en vrijheden van de mens, waar ook ter wereld. In het bijzonder is het een enorme duw in de rug van al diegenen die voor hun inzet op dit gebied moedig zware persoonlijke risico’s lopen.’ Bovendien ‘roept ze de Belgische regering op om de mensenrechten in China hoog op de agenda te blijven zetten. En dit zowel in haar bilaterale contracten als in het multilaterale kader zoals de VN en de EU.’
Jonathan Holslag van het Brussels Institute of Contemporary China Studies (BICCS) ziet hoe het net rond China zich stilaan sluit. ‘Er is een duidelijke kloof tussen hoe China zich aan het ontwikkelen is en tussen hoe andere landen willen dat China zich ontwikkelt. China bevindt zich in een transitie waarbij het intern een goede manier moet zoeken om een vooruitgang te maken waarin iedereen zich kan vinden. Extern moet het zoeken naar positie waarbij die vooruitgang door de buitenwereld goedgekeurd wordt.‘