Ondervoeding en smerig water voor kinderen in India's Silicon Valley

Het watertekort in Karnataka heeft het aantal gevallen van ziekten die via water worden overgedragen, bij kinderen fors doen toenemen. Het denguevirus broedt in stilstaand zoetwater, een direct gevolg van ongeschikte waterinfrastructuur en sanitaire voorzieningen. Maar liefst een derde van de bevolking ontlast zich nog altijd in het openbaar, waardoor het onmogelijk blijft om zulke ziekten te bestrijden.

‘De meerderheid van de opnames in het Vani Vilas-ziekenhuis in Karnataka betrof dengue. Van de 2800 patiënten waren er 799 kinderen’

Afgelopen jaar waren er 4691 gevallen van dengue in India, met 9 doden tot gevolg, aldus cijfers van het federale ministerie van Volksgezondheid.

‘De meerderheid van de opnames in het Vani Vilas-ziekenhuis in Karnataka betrof dengue. Van de 2800 patiënten waren er 799 kinderen’, zegt dokter Premalatha, hoofd van de afdeling pediatrie in het ziekenhuis. ‘Het is een vermijdbare ziekte die onnodig middelen opslorpt.’

Diarree, dysenterie, buikgriep en cholera blijven kinderen onder de armoedegrens teisteren. Het gevolg is toenemende kindersterfte, groeivertraging, ondervoeding – allemaal verschijnselen die ertoe leiden dat kinderen van school worden gehaald, waardoor de armoede zich ook bij de volgende generatie voortzet.

Voedzame maaltijden

Asha Hegde is leerkracht en kinderjuf in Harohalli Taluq, ongeveer 60 kilometer ten zuiden van Bangalore. Ze staat voor een klas van kinderen met een leeftijd tussen twee en veertien jaar.

‘De hoofddoelstelling is levensnoodzakelijke vaardigheden bijbrengen, voedingssupplementen geven, schoon water en proper sanitair aanbieden en de weerbaarheid van plattelandskinderen verhogen. De meeste kinderen gebruiken toiletten met water in onze school, maar eenmaal thuis beschikt niet iedereen over deze infrastructuur’, vertelt ze.

Het gebrek aan water en sanitair bij bepaalde kinderen thuis, had geregeld ziekten als dysenterie, diarree, cholera en geelzucht tot gevolg bij kinderen.

‘Onze koks bereiden maaltijden op basis van de voedingswaarde en bieden een combinatie van eten zoals gierstsoep, rijst, groentesoep, eieren, melk en havermoutpap zodat kinderen leren, spelen, oefenen, eten en goed slapen in een veilige omgeving terwijl hun ouders werken als dagarbeiders’, aldus Hegde.

Kinderen met verschillende sociaaleconomische achtergronden gaan naar zo’n kleuterschool in dorpen over heel India. ‘We zijn opgeleid om voedzame maaltijden te bereiden’, bevestigt K. Nagamani, die tien jaar lang in verschillende van deze scholen van het district Kolar heeft gewerkt, met de steun van ngo’s zoals Gramvikas.

‘Maar het gebrek aan water en sanitair bij bepaalde kinderen thuis, had geregeld ziekten als dysenterie, diarree, cholera en geelzucht tot gevolg bij kinderen met verminderde weerstand als gevolg van meerdere infecties’, verklaart Nagamani.

Geen open riolen meer

De deelstaat telt 21,85 miljoen kinderen volgens de telling van 2011. Bij een derde van deze kinderen treedt groeivertraging op. ‘Dat is grotendeels te wijten aan ziekten die via water worden overgebracht. Die verminderen het lichaamsgewicht van opgroeiende kinderen met 5 procent. Bij herhaling dreigt ondervoeding en een gebrek aan weerstand’, legt Premalatha uit.

In 2012 had 48,1 procent van de plattelandsgezinnen in Karnataka een gebrekkige toegang tot water en sanitair, aldus een studie van het WASH-instituut en de overheid.

Ondanks de voorzieningen in dorpsscholen heeft het infrastructuurgebrek, in combinatie met watercrisissen als gevolg van de klimaatverandering, een impact op de ontwikkelingsindex. Dat is zelfs het geval in de meer ontwikkelde regio’s en deelstaten van India.

De uitdaging bestaat erin sanitaire infrastructuur aan te leggen en bevolkingsgroepen van de voordelen te overtuigen, zodat open riolen en mensen die zich op willekeurige plaatsen ontlasten, eindelijk tot het verleden behoren.