Kenia voert strijd tegen moedersterfte op

Het alarmerend aantal sterfgevallen van vrouwen in het kraambed leidde in 2013 tot de ontwikkeling van een verbeterd informatiesysteem in de gezondheidszorg. Dat legde onder meer bloot dat meer dan een derde van de vrouwen in Kenia thuis bevalt zonder dat ze gezondheidszorg krijgen.

Financiële barrière

Een tekort aan financiële middelen en de afstand tot het dichtstbijzijnde gezondheidscentrum zijn de voornaamste redenen waarom vrouwen vaak zonder professionele hulp bevallen. “We zagen dat er een probleem was van toegankelijkheid”, zegt arts Nicholas Muraguri. “Daarom hebben we de financiële barrière alvast weggehaald.”

Sinds 1 juni 2013 werd de moederschapszorg in publieke gezondheidscentra in het hele land gratis. Maar na analyse blijkt dat er nog steeds hiaten in het systeem aanwezig zijn, met name op het vlak van het doorsluizen van cruciale informatie over patiënten. Deze data moeten informatie verschaffen over besmettelijke ziekten, diabetes, kanker of hartaandoeningen en in een gecentraliseerd systeem voor elke arts beschikbaar worden gemaakt.

SDG’s

Om de Keniaanse overheid te helpen met het opstarten van zo’n hoogkwalitatief, gecentraliseerd datasysteem, heeft een groep gezondheidspartners — waaronder de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) – het Health Data Collaborative opgestart. Dit programma brengt financiële en technische middelen samen en stemt ze af op de nationale prioriteiten op het vlak van gezondheid.

Kenia is het eerste Afrikaanse land waar het programma nationaal wordt gelanceerd.

“De reden dat we voor deze aanpak gaan, is dat die meteen focust op de Duurzaamheidsdoelen (SDG’s)”, zegt arts Isabella Maina, hoofd van de dienst Monitoring & Evaluation (M&E) van het ministerie van Gezondheid. “We hebben een sterk gezondheidsinformatiesysteem nodig en een M&E-programma om te meten of we vooruitgang boeken en de doelen op vlak van gezondheid en het terugdringen van moedersterfte bereiken.”

Het is een samenwerking tussen de WHO en verschillende ontwikkelingsorganisaties, donoren en universiteiten. Het doel is om het programma te ontrollen in vijf tot acht landen in 2016-17.