MO* Daily: 'We moeten water oogsten waar het valt' | Werken op honderd meter diepte | Een Assyrische pelgrimage in de VS | Mechelse bondgenoten tegen radicalisering | Het gevaar van een leesgroep in Angola
Jago Kosolosky. 14 augustus 2015
Wordt deze e-mail niet correct weergegeven? Bekijk online
‘Goodplanet! Water!’ Onder die uitroepen verbeelden drie kunstenaars de waterproblematiek. Luchtfotograaf Yann Arthus-Bertrand, architect-kunstenaar Koen Deprez en fotograaf Dieter Telemans tonen natuurpracht, een reizende strandkabine en watervindingrijkheid. MO* dompelde zich in een gesprek met Telemans onder in de watervraagstukken en -oplossingen.
Christoph Warnez is al zestien jaar beroepsduiker. Hij begon als onderwaterlasser bij Hydrex, een Antwerps shippingbedrijf dat over de hele wereld scheepsherstellingen en –inspecties uitvoerde. Enkele jaren en peperdure opleidingen later, onderhoudt deze eenenveertigjarige Belg ’s werelds grootste olie- en gasinstallaties. Diep onder zee.
Catherine Vuylsteke ging naar Nimrud, niet uit bewondering voor koning Assurnasirpal, maar omdat het er niet meer is. ‘Zou het verlangen om het eigen erfgoed te aanschouwen voldoende reden zijn voor het verlenen van een visum aan Irakezen?’
Voor zover de overheid daar zicht op heeft, zijn vanuit Mechelen nog geen Syriëstrijders vertrokken. De stad heeft dan ook zijn eigen visie inzake het omgaan met salafisme. Niet dat burgemeester Bart Somers en Aboe Abdillaah samen op de thee gaan maar ze vinden elkaar wel in de lokale strijd tegen extremisme.
Een leesgroep doet mij denken aan keuvelende mensen, kopjes thee, en het gegons van namen van literaire klassiekers door een huiskamer. Warm, gemoedelijk en – eerlijk gezegd – niet direct spannend. Voor Angola klopt dit beeld helemaal niet. Daar staat een leesgroep namelijk middenin de rauwe politieke werkelijkheid.