Het collectieve traumalichaam van Ghazze

“De opheffing van de blokkade en het toestaan van vrij verkeer van personen en goederen is de enige manier om de chronische humanitaire noden onder de bewoners van Gaza aan te pakken en economische groei mogelijk te maken” aldus Ramesh Rajasingham van het VN-bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA) in de bezette Palestijnse gebieden. Ook al zijn de laatste akkoorden ietwat hoopgevend, toch blijft de meetlat van de vrede te zijn versleten als het op Gaza aankomt. Dit is het centrum van Absurdistan als het gaat om mensenrechten, zoals de vissers die niet mogen vissen of de landbouwers die eigen grond en aarde niet mogen bewerken.

  • Bart Lasuy Birsen Taspinar. Bart Lasuy

Hoe meet je het effect van de vele verlieservaringen op het leven van mensen: verlies van taal, verlies van generaties, verlies van intellectuelen, sociaal, cultureel, economisch en geschiedkundig kapitaal, en nog veel meer dat niet in woorden kan gebracht worden? Ik waag me duidelijk op risicovol terrein, zoals Mahmoud Darwish het formuleert:

[Tot een lezer] Vertrouw niet op het gedicht,
Het kind van de afwezigheid,
Want het is geen intuïtie
Of een idee
Maar een gevoel van uitzichtloosheid.
Schrijven: een kleine pup die naar leegte hapt
Schrijven verwondt zonder bloed te vergieten

Mahmoud Darwish 

De permanente bezetting van het lichaam van Ghazze

Mijn Ghazze, met je priemende groene glazige ogen, kijk je me aan. Ik lees de tekeningen van de oorlog in je traumalichaam:

Je geografisch lichaam is in een constante exodus op eigen bodem.
Je historisch lichaam bestaat uit verbrokkelde en bezette muren.
Je fysisch lichaam is verlamd en zit vol verwonde narratieven dat collateral damage heet.
Je medisch lichaam is verwaarloosd, “enkel wanneer het hoogdringend is” klinken de sirenes van de ziekenwagens.

Je familiaal lichaam is uit elkaar gerukt.
Je sociaal lichaam is vertwijfeld: massale uitzichtloosheid en vervreemding zijn de cellen van de samenleving geworden.
Je culturele lichaam krimpt, want je leiders en intellectuelen worden verdreven of vernietigd.

Je kindertijd schreeuwt brand en moord
Je hermeneutisch lichaam rebelleert tegen de muren van de bezetting
Het temporeel lichaam probeert te herinneren, de tijdslijn met de feiten wordt steeds andersom gedicteerd, generatie op generatie.
Je tusseninlichaam –het lichaam dat bestaat in een ‘rustig alledaags leven’- is er niet meer.

Jouw politieke lichaam maakt een slingerbeweging tussen non-akkoorden en non-akkoorden.
De vanzelfzwijgendheden, daar kan jij boeken van volschrijven.

En jouw ogen, mijn Ghazze, jouw ogen doorboren mijn hart en blijven priemend in mijn ziel nazinderen.

De haperingen van jouw lichaam worden geïnterpreteerd als het rebelse, lastige kind.

Mijn Ghazze, je traumalichaam leeft in honger, isolatie, koude, slapeloosheid, permanente stress en constante terreur. De verschillende lagen van je land zijn zoals een spel kaarten door elkaar geschud: de economie, de sociale cohesie, geschiedenis, cultureel erfgoed. Niemand zal het ooit weten, niet de omringende landen, niet de verre buurlanden, en zeker niet de rest van de wereld!

Over leiders en dromen

A collective trauma, affecting a group with a definable membership, will of necessity, also be associated with that group’s collective identity
Smelser, 2004

Mijn Ghazze, jouw muren zijn de gevangenis van de wereld geworden!
De angstrepublieken spreiden hun giftige gassen over jouw bezette gebieden, proberen de narratieven van begrensde taal in jouw geest te kerven en proberen jouw emoties te koloniseren…
Landen, naties, leiders en staten die hun eigen politiek via de grond onder jouw voeten willen voeren. Jouw lichaam is als een steen, die laag op laag op laag steeds het geduld moet dragen.
Mijn Ghazze, thuisloosheid is een verscheurde bladzijde uit je generatielijn.
Mijn Ghazze, landloosheid pijnigt de botten van jouw doden: Zelfs jouw doden hebben geen rust. Geen land betekent geen doden kunnen begraven.
En jouw leiders worden uit hun diepe rust gehaald, want de levenden willen hun bewijzen. Wat moet worden bewezen?

Mijn Ghazze, het Israelisch kind groeit op met: “If you wish hit, it is not fairy tale” en “We shall continue to dream the dream.” De Israelische staat maakt haar droom op de rug van Palestina en die droom kan enkel volledig worden als de ontkenning van de legitimiteit van de droom van de ander –lees Palestina- vernietigd wordt.
Mijn Ghazze, het woord droom wordt uit de registers van je kinderen verbannen!

Collectieve burn-out van de samenleving is wanneer de leiders van een volk uitgeroeid worden. Uitgeroeide leiders maken een volk wanhopig en perspectiefloos en fragmenteert de verhalen. Herhaalde, constante, systematische collectieve onderdrukking, discriminatie, kolonisatie en illegale bezetting put uit. Uitputting eet alle dromen op en baart degeneratie en stagnatie.
Een volk krijgt zuurstof via goede leiders, die een collectief verhaal breien en dromen weven voor de volgende generaties.  

Je bent niet gratis, mijn Ghazze!

Hoop is duur, maar jij bent niet gratis mijn Ghazze!
Jouw moeders zijn hun klaagliederen moegezongen,
maar jouw strijdlied weergalmt in de harten van de kinderen.
Jouw vaders zijn vergeten waar ze hun gezin voor het laatst zagen,
maar jouw zielshuizen zijn niet te vernielen.
De grootvaders en grootmoeders weten niet meer welk gebed te verrichten en wat gevraagd aan God in hun gebeden, maar ze zullen de verhalen van waardigheid en trots blijven vertellen. Jouw leiders zijn misschien uitgeschakeld, maar ze zijn niet uitgeteld, mijn Ghazze!
Jij bent absoluut niet gratis!

Jij leerde ons vele werelddynamieken:
Macht is een veelvoud van onzichtbare staten
Macht is een veelvoud van herhaalde onuitgesproken kolonisatie
Macht is een veelvoud van onderdrukkende narratieven
Macht is een veelvoud van gememoriseerde vanzelfzwijgendheden
Jij wist ons te vertellen dat nooit geziene proporties van oorlogen kunnen gelegitimeerd worden.

Dus vraag ik je mijn Ghazze:
Hoeveel aardverschuivingen zijn er nodig om je te redden?
Hoeveel wonderen moeten verricht worden door de wereldleiders?
Mag het luidop gezegd worden welke rol religie speelt in dit spel?
Dat jouw lichaam een projectiel is geworden van onverwerkte trauma’s van de wereldgeschiedenis?

Birsen Taspinar is psychologe en systeemtherapeute.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Psychologe- systeemtherapeute

    ‘Sterke verhalen inspireren me en zetten me aan het schrijven… Onrechtvaardigheden die plaatsvinden en waar weinig (media)aandacht voor is, storen me dermate dat mijn vingers beginnen kr

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.