Lezersbrieven in MO*51

De toekomst van België (1)

Als ontwikkelingswerker met meerdere jaren in verscheidene continenten kan ik de analyses van MO* over buitenlandse toestanden steeds ten volle waarderen. Uw artikel over België (MO*49) lijkt echter minder goed geïnformeerd en gaat volledig voorbij aan de totaal andere voorgeschiedenis en het toch erg verschillend taal- en cultuurpatroon van twee bevolkingsgroepen die in de negentiende eeuw door de grootmachten per verdrag met het blauwe potlood werden samengevoegd. Ik dacht dat de internationale informatie waarover MO* beschikt genoeg voorbeelden kon aanreiken van diplomatiek geknoei en van de geleidelijke desintegratie van dergelijke structuren zodra door demografische en/of economische ontwikkelingen het politieke overwicht van de ene of de andere groep zich wijzigt.
Johan Vandendriessche, Brugge

De toekomst van België (2)

In MO*49 lees ik op bladzijde 20 (Pleidooi tegen een geruisloos Sarajevo) dat ‘in een Belgische democratie en een Belgische dynamiek’ een tweetalig Brabant toelaatbaar is. De ervaring leert dat tweetaligheid verfransing betekent, wat precies het doel is van de franstalige extremisten. Hoort MO* daar nu ook bij? En in het Voorwoord (De kracht van de unie) verwart u het Vlaams Parlement met een ‘nefaste politieke stroming’. Is MO* nog democratisch? Het Europa van de naties stagneert, een Europa van de regio’s heeft misschien betere kansen. Is dat geen interessant “mondiaal perspectief”?
Leo Swartelé, Aartselaar

De toekomst van België (3)

Ik blijf me verbazen over het hoofdartikel MO*49. Ik vond het een heel lezenswaardig artikel, met die eerste zin: ‘Cultuur creëert een taal die ons toelaat met elkaar te praten’, die mijn aandacht en mijn  goedkeuring wegdroeg. Daardoor had ik niet de indruk dat ik meegetrokken werd in een redenering die pas in de voorlaatste zin helder werd: ‘Bij de jongste verkiezingen werd die stem in Vlaanderen echter massaal gebruikt om de politieke stroming die af wil van gezamenlijke instellingen te belonen.’ Had je het daarvoor niet over diversiteit en dat je onvermijdelijk in een onoplosbare impasse terechtkomt als je de verschillen tussen mensen herleidt tot een tweedeling?
Je hebt het over investeren in gezamenlijkheid en over de politieke stroming die af wil van gezamenlijke instellingen, waar massaal op gestemd is -ik neem aan dat je in eerste instantie CD&V bedoelt, Lijst Dedecker en wellicht ook het Vlaams Belang, al is het voor mij niet echt duidelijk wie je bedoelt en op een hoopje gooit.
Ik heb voor geen van die partijen gestemd, dus ik voel mij niet direct aangesproken. Maar het geeft mij een beklemmend gevoel om te zien dat er een tweedeling in het leven geroepen wordt van mensen die voor gezamenlijkheid kiezen (en dat kan blijkbaar enkel door behoud van de huidige instellingen) en mensen die dat niet doen.
Geert Sturtewagen, Aalter

De toekomst van België (4)

In MO*49 van december schreef John Van Daele een genuanceerd stuk over België en Vlaanderen.Zeer interessant en origineel want onzichtbaar in de Vlaamse  ‘kwaliteitskranten’. Hoofdzakelijk ging het over het al dan niet spltsen van België met schaalvoordelen, diversiteitskosten, Brussel enz.
Omdat een genuanceerd antwoord te lang uitvalt beperk ik mij tot het voornaamste en in telegramstijl. België is sinds zijn ontstaaan nooit democratisch geweest.De meerderheid leeft dus al 175 jaar onder de knoet van de Franstalige minderheid. De feitelijke macht van de minderheid werd in 1970 ook nog eens voor eeuwig gebetonneerd door de onzalige Grendelgrondwet. (pariteit in de ministerraad, alarmbelprocedure, gekwalificeerde meerderheden…) Vermits de Franstaligen met die Grendelgrondwet alle macht behouden, rest er de Vlamingen slechts één middel : Boedelscheiding! Een Vlaamse democratie in de plaats van een Belgisch ondemocratisch regime. Wallonië zal er ook beter van worden als ze eigen verantwoordelijkheid hebben zoals in Slovakije.
Martin Camps, Tessenderlo

Europees defensiebeleid

Als ik de kritiek lees die de heer Martin van Creveld heeft op het Europese Defensiebeleid (in MO*46), moet ik huiveren, ja zelf walgen. Het is duidelijk dat betrokkene een Israëliet is van het radicale type.
Europeanen zijn zogezegd lafaards omdat wij niet het geweld opzoeken, maar steeds meewerken aan een oplossing om vrede te bereiken, liever dan mee te heulen met de Amerikaanse en Britse honger naar geweld en oorlog. Blijkbaar is de heer van Creveld te jong (en zeker te radicaal) om zich de jammerklachten van zijn eigen volk tijdens en na WO II te herinneren. Hopelijk voor hem moet hij dit zelf nooit meemaken in de toekomst. Kent hij de uitdrukking: “Wie geweld zaait, zal geweld oogsten”?
Guido De Beleyr, Sint-Niklaas

Biobrandstof in Paraguay

Dit is nu al de tweede keer dat er in jullie maandblad geschreven wordt dat alles de schuld is van de grote estancieros en dat de ‘arme’ boeren altijd de dupe zijn. Mijn vader is zo’n buitenlandse boer of estanciero en bezit 9000 ha grond in de provincie Caazapá. Zelf ben ik al meerdere naar Paraguay op reis geweest en heb er 6 jaar gewoont. Ondertussen heb ik ook een zeer goed beeld gekregen hoe de situatie daar eigenlijk echt is. Mijn vaststellingen zijn (heel) verschillend van de meeste artikels die ik al gelezen heb over dit problematische onderwerp.
Mijn vader heeft op een jaar meerdere invallen van landloze boeren gehad. Die boeren komen met honderden mensen, voornamelijk grote families uit de streek en bezetten grote delen van je grond. Vervolgens ‘camperen’ ze daar voor weken als je er niets kan aan doen.
In Paraguay is er een wet die zegt dat als je je grond voor 6 weken ongebruikt laat het niemandsland word. Dus als die landloze boeren of ‘campesinos’ (zoals ze daar genoemt worden) er zolang kunnen op blijven is dit hun land. Gelukkig kan mijn vader rekenen op het leger, daarom zijn er op zijn grond constant 4 soldaten ter plaatse om te voorkomen dat die boeren het in hun hoofd halen zijn grond te bezetten.
Mijn vader ondervind ook grote problemen door de opkomende droogte omdat al het woud in de streek weggekapt wordt. Gelukkig heeft hij vele kleine beekjes die op zijn grond ontspringen. Maar doordat de regens niet meer gespreid worden over een langere periode, te wijten aan bosontginning, regent het nu veel meer op korte tijd. Dus kan het water niet insijpelen en de onderwaterreservoirs niet bevoorraden. 
Anoniem via info@mo.be

Overbevolking

Na het lezen en doornemen van MO*50 toch één vraag: jullie hebben uitgebreid aandacht voor de migratie én voor de milieuproblemen. Maar wanneer legt Mo eens de link tussen de overbevolking en de (nakende/aan de gang zijnde) milieucatastrofes ? Wanneer gaan jullie eens in tegen het verhaal van de patroons dat er hier altijd meer werkkrachten nodig zijn?
Jan-Pieter Everaerts

Fossiele brandstof

In MO*50 las ik met veel genoegen in het artikel: Goodbye fossiele brandstof: ‘…Guy Nègre, voormalig ontwerper van formule 1-motoren, werkte vijftien jaar aan een auto die rijdt op samengeperste lucht. In India  zullen er tegen eind 2008 al enkele duizenden rondrijden.’ Met deze wil ik u hiervoor hartelijk danken, want inderdaad werken wij reeds lang aan zuivere brandstof! En het is niet altijd even evident dat men daarvoor steun krijgt,  integendeel…Ondank is des werelds loon!
PS: Als alles vlot verloopt en dat hopen we,  zullen er één jaar later ook MDI-Benelux Auto’s op lucht rijden. Niet 250.000 tot 500.000 per jaar zoals TATA-India maar tóch een aanzienlijk aantal.
Ivan Le Lièvre via info@mo.be

Kalender

2012 (in MO*50) is wel degelijk een leuk thema, maar enkel afgaan op de Maya kalender is wat mager. Voor de aardigheid moet je er eens de theorie van Charles Hapgood op naslaan. Leuk ook aan deze theorie is dat deze heel wat enigma uit de wetenschap helpt. Laat me ook duidelijk zijn dat ik ook geen geloof hecht aan de Keltische bewering dat ooit eens de lucht zal invallen.
L.Tinck via info@mo.be

Identiteit

Mark Van Bockstael (in MO*50) doet mij de wenkbrauwen fronsen. Het is niet omdat er grote wereldproblemen zijn, dat regio’s bijvoorbeeld niet voor hun identiteit mogen opkomen of dat het dorp als gemeenschap niet dagenlang over kleinigheden  mag discussiëren. Het ene staat het andere niet in de weg. Ik ben bang voor personen die alles in het groot gaan zien en geen belang meer hechten aan de onmiddellijke omgeving en de onrechtvaardigheden dicht bij huis.
Etienne Keymolen, Asse

Reageren op MO*?
Stuur een brief of e-mail naar MO*lezersbrieven, Vlasfabriekstraat 11, 1060 Brussel of info@mo.be.