De helse rivier

Wie meent dat schrijven een baan zonder gevaar is, vergist zich schromelijk. Misschien klopt voorgaand oordeel wanneer het onderwerp schaken, fantasy of de onvolledigheidsstelling van Gödel is, maar eens het gaat over een reis op de Amazone, is het hek van de dam. Javier Reverte, auteur van “De helse rivier” schoot er bijna het hachje bij in: malaria bracht hem van de Amazone naar de oevers van de Styx. Gelukkig overleefde hij de ziekte, en kon hij een nieuw boek toevoegen aan zijn reeks reisverhalen. Net deze reisverhalen maken Reverte tot één van de meest gelezen Spaanse auteurs.

Zoals het een reisverhaal betaamt, pende Reverte zijn wedervaren neer in de correcte chronologie. Zijn tocht start dus hoog in de Andes bij één van de bronnen van de Amazone. Het stromende water brengt hem snel naar beneden, en jaagt hem het machtige oerwoud in. Terwijl het kleine stroompje water in de gletsjers van de Andes uitgroeit tot een brede bruisende levensader, mijmert hij over de impact van de stroom op de omgeving. Zijn verhaal kruidt hij met aantal foto’s, sommige eigen werk en anderen uit archieven.

Niet gespeend van enige eruditie, geeft Reverte duiding vanaf de bron tot aan de monding. Hij vertelt over de ontdekkingsreizigers, de conquistadores en de kolonisatie, de rubberplantages, Amazones en andere stammen die de oevers bevolk(t)en, … Geen onderwerp is te gek of hij weet er wel iets over. Eens in de steden beschrijft hij verder de geschiedenis van velerlei plaatsen, met veelvuldige referenties naar het verleden. Zelfs het nachtleven weet hij treffend te duiden. Kortom: geschiedenis, maatschappelijke evoluties, antropologie, er is voor elk wat wils.

Reverte is eerlijk in zijn commentaren, hij probeert zijn wedervaren of de geschiedenis van de regio zeker niet rooskleuriger voor te stellen. En dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn is, daar aan de oever van de Amazone, dat maakt hij doorheen het boek meer dan duidelijk. Het is een harde strijd met de Amazone als een plaatselijke godheid die neemt en geeft.

Het boek nam een vliegende start: in de toppen van de Andes, met smalle bergweggetjes waar een ruwe strijd om het bestaan alles in de greep houdt. Met het afdalen naar de monding viel ook de snelheid uit het boek. Eens op de stroom gebruikte de auteur de plaatselijke boten. Het hele relaas van de aaneensluitende boottochten kon me niet echt inspireren. De nadruk op de boten komt ook in de foto’s tot uiting: portretten van zijn reisgenoten etc. Het spijt me zeer, maar na een tocht op de Amazone verwacht ik eerder een foto van een piranha dan van een lerares met gelakte nagels. Al bij al leuk om te lezen als een geschiedenisboek met op de achtergrond een reisverhaaltje.

De helse rivier van Javier Reverte is uitgegeven door Epo, www.epo.be.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.