Gevaarlijk leven

Deze passage uit Stemmen uit de oorlog kan ten onrechte overkomen alsof Rudi Vranckx een beetje geëxalteerd geraakt door de vernietiging en de ellende rond hem. Toch is het een sleutelpassage, met name de vaststelling dat hij zijn eigen leven niet meer begrijpt. Ik wed dat de boeken die Vranckx de voorbije jaren geschreven pogingen zijn om opnieuw greep te krijgen op dat leven. Hij doet in dit boek door te vertellen over de levens van anderen.
Irakezen, mannen en vrouwen die hij in die “jaren van gevaarlijk leven” heeft ontmoet, waarmee hij gewerkt heeft, die deel zijn gaan uitmaken van zijn eigen leefwereld –en er dan weer uit zijn verdwenen: gevlucht, vermoord, weg. Dat maakt van Rudi Vranckx een journalist die niet enkel gedreven is door de behoefte op de plek te zijn waar alles gebeurt –en daarover op tv verslag te doen, stand-up gewijs.
Het feit dat hij de echte slachtoffers van de geschiedenis, waarbij hij aanwezig is, toelaat in zijn leven, zorgt voor een behoorlijke dosis twijfel en chaos, maar ook voor de betrokkenheid die grote journalistiek onderscheidt van opvallende journalistiek. Ook al loopt de journalist in beeld doorheen de tekst, het verhaal gaat niet over hem.
Terwijl het verhaal van de anderen natuurlijk altijd ook over hemzelf gaat. ‘Geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars, maar zijn die er?’, vraagt Vranckx zich op het einde af. In elk geval zijn er enkele overlevenden, en die kunnen gelukkig het verhaal vertellen dat de legers tot zwijgen willen brengen.
Stemmen uit de oorlog door Rudi Vranckx is uitgegeven door Meulenhoff Manteau. 205 blzn. ISBN 978 90 8542 121 4