YEM: Gezichten van het Senegalees burgerprotest

Het gonst van de politieke activiteit in Senegal. Sinds de vroege zomer heeft het af en aan gerommeld in het anders rustige Senegal. Het zijn niet zozeer de politieke partijen die in het oog springen, wel de één jaar oude burgerbeweging y’en a marre (YEM), een allegaartje van hiphoppers, studenten, journalisten en kaderleden die het land op stelten zetten met hun oproep voor een nieuw type Senegalees (NTS). De ‘yenamarristen’ zijn hip, hebben muziek in de oren, een zonnebril op het hoofd, gebedssnoer in de vuist en smaakvolle sneakers aan de voeten. Hun boodschap sturen ze met strakke oneliners en creatieve woordspelingen via Facebook, sms’jes en zelfgemaakte hiphopnummers de wereld in.

‘Y’en a marre de moi même’ – ‘ik ben mezelf beu’ – is hun eerste credo. Een ontevredenheid over de gang van zaken in eigen land, over de eigen laksheid. Ze roepen op tot stiptheid, propere straten, werkgelegenheid. ‘Het gaat om burgerschap en participatie. De NTS is onze manier om de problemen in ons land recht in de ogen te kijken’, zegt journalist en coördinator van YEM Fadel Barro. Wat het Westen daarvan vindt, kan hem nauwelijks boeien. Beter nog: hij was onlangs in Brussel, waar hij struikelde over ‘het gedoe’ tussen de Walen en de Vlamingen. ‘Ook jullie hebben dringend nood aan een soort NTS: mensen die opstaan en het niet meer aanvaarden dat alleen de politici de toekomst van het land uittekenen.’ Het volstaat niet om op straat te komen. ‘Wat doen Occupy en de indignado’s meer dan de publieke ruimte innemen of zich simpelweg achter links scharen?’, vraagt hij me. ‘Mensen moeten weten wat ze willen, acties moeten concreet, creatief en vernieuwend zijn.’ Deze keer komen de lessen uit Afrika.

Half februari zakte MO* redactrice Olivia Rutazibwa af naar de Senegalese hoofdstad Dakar om polshoogte te nemen van de situatie. Gedurende tien dagen volgde ze de jongeren van de burgerbeweging Y’en a Marre YEM, het meest in het oog springende gezicht van het Senegalese protest. De reis voerde van de gevangenis, de traangasprotesten in de straten van Dakar, het justitiepaleis en het stemlokaal naar het dak van het hoofdkwartier van YEM in de volkswijk Parcelles Assainies. Naar aanleiding van de tweede ronde brengt MO* drie gesprekken met YEM kopstukken Ibamar Faye, Aliou Sane en Fadel Barro.

Deel 1: Ibamar Faye, socioloog

‘In 2000 vroegen we Wade om een ander systeem’

Ik ontmoet Ibamar Faye voor het eerst zonder hem echt te zien. Hij zit achter de tralies in het centrale politiekantoor van Dakar omdat hij deelnam aan een niet geautoriseerde betoging. Ik ben er met Fatima Diallo, net als Ibamar een lid van de burgerbeweging Y’en a Marre, om de YEM gevangenen hun middagmaal te brengen.
Lees verder

Wereldblog Verkiezingen Senegal

Op 26 februari 2012 kozen de Senegalezen een nieuwe president. MO* redactrice Olivia Rutazibwa snuift ter plaatse de verkiezingssfeer op brengt en verslag uit over het stabielste land in de regio dat voor het eerst tekenen van onrust vertoont.