Er is altijd wel een ander kind dat dringend hulp nodig heeft

Elk jaar opnieuw zijn er in Biltine, in de maanden vóór de oogst, families die niet genoeg te eten hebben. Dit jaar was de crisis zeer ernstig . Hoewel ons noodhulpprogramma levens kan redden, kan het de onderliggende oorzaken van de chronische crisis niet veranderen.

Onze mobiele teams bezoeken elke dag de omliggende dorpen om ondervoede kinderen te behandelen. De ernstig ondervoede kinderen brengen we naar het ziekenhuis. Maar naast ondervoeding is ook diarree een groot probleem. In Biltine heeft maar vijftien procent van de mensen toegang tot proper drinkwater. De gevolgen daarvan zie je in ons programma, waar meer dan de helft van de kinderen diarree heeft. Ook luchtwegeninfecties en malaria zijn een groot probleem, want voor een ondervoed kind kunnen die ziektes vlug levensbedreigend zijn.

Melk de klok rond

Mijn dag begint om zeven uur. Ik ga eerst langs bij de kinderen met een ernstige risico dat hun toestand ’s nachts is achteruitgegaan. Daarna wegen en meten we alle kinderen. Gelukkig kan ik op een erg gemotiveerd team rekenen. Er zijn negen Tsjadische verpleegsters en negen Tsjadische medewerkers die de kinderen om de drie uur speciale melk moeten geven. Zonder dit toegewijde team zouden we niet in staat zijn de klok rond te werken.

Tijdens de ochtendvergadering bespreken we de meest kritieke gevallen en proberen we bij te leren van elkaars ervaring. Vanaf 9u30 komen de eerste nieuwe patiënten toe. De kinderen komen meestal uit een arme familie, en komen pas bij ons wanneer ze al ernstig ondervoed zijn. We onderzoeken en registreren hen en beginnen meteen met het voedselprogramma.  Ernstig ondervoede kinderen krijgen speciale melk langs een nasogastrische buis. Kinderen met ernstige diarree worden gerehydrateerd met een infuus om uitdroging tegen te gaan.

Tussen april en september behandelden we 430 kinderen in ons hospitaal. Op het binnenplein van het ziekenhuis hebben we tenten gezet om de moeders van onderdak te voorzien zolang hun kinderen in het ziekenhuis moeten blijven.

De beloning is groot wanneer een kind opnieuw begint te lachen

Gelukkig herstellen de kinderen die naar ons komen vrij snel. Het doet deugd om te zien dat we deze kleine patiëntjes zo snel kunnen helpen, meestal met simpele middelen. Het werk is stresserend, maar de beloning groot wanneer een kind opnieuw begint te lachen.

Soms komen kinderen naar ons toe die te ziek zijn en die we niet kunnen helpen. Als een kind sterft, lijdt heel ons team daaronder. De ouders verwijten ons niets. Mensen zeggen hier vaak: “Dokters kunnen helpen, maar kunnen geen levens redden – dat kan alleen God.”

In de namiddag organiseren we een groepsgesprek met de moeders. We leggen hen dan uit hoe het voedingsschema werkt, waarom de ambulante verzorging nadat het kind ons hospitaal verlaten heeft zo belangrijk is, en hoe ze met proper drinkwater en hygiëne ondervoeding en andere ziektes kunnen voorkomen.

Voor de moeders is het niet makkelijk om een ziek kind te hebben in het hospitaal. Wie zal er voor de andere kinderen thuis zorgen? Ze moeten ook hun echtgenoot overtuigen om hun kind naar het ziekenhuis te brengen. Mannen willen ook niet dat hun vrouw te lang van huis wegblijft. Soms weigeren ouders om hun kind te laten behandelen in het ziekenhuis, wat moeilijk is om te aanvaarden. Ik heb niet veel tijd om erover na te denken, want er staat altijd ook een ander kind klaar dat dringend moet geholpen worden…
 

Zelfde tijd volgend jaar?

Hoewel we nog steeds veel kinderen behandelen, beseffen we dat ons noodhulpproject binnenkort ten einde zal lopen. Eenmaal de oogst binnen is, zullen de mensen meer te eten hebben en zal de piek van de voedselcrisis van dit jaar voorbij zijn. We zullen het project dan overhandigen aan de lokale overheid. Het zal niet makkelijk zijn omdat de mensen hier zoveel andere problemen hebben, en omdat we weten dat de kans groot is dat we hier volgend jaar opnieuw zijn om nog meer ondervoede kinderen te behandelen.

Kalyani Gomathinayagam