Extreem geweld bij aanvallen in Zuid-Soedan

Mijn naam is Karel Janssens. Ik ben terreincoördinator voor Artsen Zonder Grenzen in Pibor, een stad in Zuid-Soedan. In Pibor County voorziet Artsen Zonder Grenzen gezondheidszorg in drie klinieken: één in de stad Pibor zelf en telkens in de dorpen Lekwongole en Gumruk. Die drie klinieken samen zijn de enige toegang tot gezondheidszorg voor de 160.000 mensen die in Pibor County wonen.

Op 23 december werd ons team uit Pibor geëvacueerd omdat we gehoord hadden over een dreigende aanval op Lekwongole en Pibor. Op kerstdag werd Lekwongole inderdaad aangevallen en een paar dagen later was Pibor aan de beurt.

Op 7 januari keerde ons team terug naar Pibor en startten we opnieuw met medische hulp. Een paar dagen later, op 13 januari, ging ik naar Lekwongole, waar ik onze kliniek in het centrum van het dorp volledig afgebrand terugvond. De muren en het dak stonden er nog, maar de rest van de kliniek was afgebrand en geplunderd. Een echte rotzooi! Bovendien lijkt Lekwongole wel een spookstad. Het dorp zelf is ook platgebrand, er staat geen hut meer overeind. Zwerfhonden, een paar vogels en een paar mensen doolden door dit sinistere landschap.

Drie dagen geleden hebben we besloten om naar Lekwongole terug te keren met een team. De voorbije drie dagen hebben we daar medische hulp geboden aan mensen die rond Lekwongole verblijven. Ze durven nog niet naar het dorp terug te keren en er te blijven, omdat er niets meer is en ze bang zijn voor andere aanvallen. Mensen komen tevoorschijn uit de omliggende brousse omdat ze hopen dat ze aan de landingsbaan iets te eten zullen krijgen, en sinds drie dagen ook medische hulp omdat wij terug zijn.

Eén van de grootste beperkingen om onze activiteiten opnieuw op te starten, is dat ons Zuid-Soedanees personeel evenveel lijdt onder het geweld als de rest van de plaatselijke bevolking. Er zijn nog steeds 27 van onze Zuid-Soedanese collega’s vermist.

Drie weken na de aanvallen behandelen we nog steeds patiënten met schotwonden en met verwondingen die ze opliepen terwijl ze van het geweld wegvluchtten. Maar er zijn ook veel gevallen van malaria. Bijna de helft van onze patiënten lijdt eraan. Ook diarree en luchtwegeninfecties komen vaak voor. Door hun vlucht voor het geweld leven de mensen immers verspreid in de bush en slapen ze buiten, zonder muskietennetten. En daar zien we de gevolgen van.

De aanval hier in Pibor County was erg zwaar. Zelf was ik drie dagen geleden op de weg die van hier naar het zuiden leidt en de helft van de dorpen die ik gezien heb, waren platgebrand. Maar het is niet de eerste keer dat we hier zo’n aanvallen zien. Vorig jaar gebeurden hier in Pibor County, maar ook in Pieri, een gebied ten noorden van Pibor, verschillende aanvallen. De teams in Pieri hadden toen ook dezelfde problemen als wij hier. Het ziekenhuis werd geplunderd en ze moesten geëvacueerd worden. Bovendien waren er veel gewonden, onder wie veel vrouwen en kinderen. Dit is dus niet de eerste keer, het is een terugkerend probleem.

Sinds dit interview werd afgenomen, werden 2 vermiste medewerkers van Artsen Zonder Grenzen teruggevonden. 25 andere blijven vermist.

 

Karel Janssens

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.