“We zijn gebleven tijdens de luchtaanvallen. We laten onze patiënten nu niet achter”

In Gao, in het noorden van Mali, komen dagelijks gemiddeld 120 patiënten naar de gezondheidscentra van Artsen Zonder Grenzen. Hoewel het regenseizoen bijna ten einde is, lijdt 70% van de patiënten aan malaria. Hoewel ze in oorlogsgebied aan de slag zijn, moeten de medische teams dus vooral vechten tegen malaria, een ziekte die in Mali nog steeds de voornaamste doodsoorzaak is.

“Sinds we in september van vorig jaar in de gezondheidscentra aan de slag zijn gegaan, zien we over het algemeen een constant aantal patiënten, maar tijdens de luchtaanvallen van midden januari is dat aantal gedaald. Deze week nog hebben we in één van onze gezondheidscentra minder dan 10 patiënten per dag gezien omdat de gevechten weer zijn opgelaaid. Zodra de situatie echter kalmeert en de mensen minder bang zijn om buiten te gaan, stijgt het aantal patiënten weer.”

“Hoewel er in Gao en omstreken een ziekenhuis en tien gezondheidscentra zijn waar 400.000 inwoners terecht kunnen, beseffen we maar al te goed dat sommige mensen niet altijd toegang hebben tot gezondheidszorg. In deze onzekere omstandigheden is het nog belangrijker om hen gratis toegang tot goede gezondheidszorg te verschaffen. Sinds september hebben we 16.000 mensen verzorgd.”
Op 11 januari 2013 zijn het Franse en Malinese leger gestart met een militair offensief tegen de islamitische groeperingen die de belangrijkste steden in het noorden controleerden.

 “De mensen gingen op de vlucht uit angst voor luchtaanvallen en represailles. Sommigen zijn naar de buurlanden gevlucht, maar anderen hebben onderdak gevonden in kleine dorpen of in de brousse. Naast de gevallen van malaria hebben we dus ook een stijging opgemerkt in het aantal patiënten met diarree of huidinfecties door een gebrek aan hygiëne. Bovendien stelden we een stijging vast van het aantal acute luchtwegeninfecties, als gevolg van de wind en het stof.”

“Steeds meer patiënten komen bij ons met een hoge bloeddruk en gastritis, twee aandoeningen die meer dan waarschijnlijk veroorzaakt worden door de extreme stress waaraan deze mensen onlangs werden blootgesteld.”

Een ander belangrijk aspect van het project bestaat erin de mensen in het uitgestrekte woestijngebied in het noorden van Mali de nodige gezondheidszorg te bieden. Sinds vier maanden zijn in de afgelegen gebieden mobiele teams actief met de idee dat als de mensen niet naar de ziekenhuizen kunnen komen, de ziekenhuizen naar hen toe moeten gaan. Omdat de wegen echter met landmijnen bezaaid liggen en ze dus te gevaarlijk zijn, moest Artsen Zonder Grenzen de activiteiten van de mobiele hulpposten opschorten.

“Met de mobiele klinieken hebben we niet alleen basisgezondheidszorg kunnen bieden, maar we hebben ook gewone prenatale zorg kunnen bieden aan zwangere vrouwen. We weten niet wanneer we de mobiele hulpposten opnieuw kunnen inzetten, maar we hopen binnenkort.“

“In Gao en Ansongo vormen het gebrek aan materiaal en de slechte werkomstandigheden het grootste deel van het probleem. Door ook het lokale personeel op te leiden en bij te staan, werkten we de herwaardering van de bestaande structuren in de hand. In het belangrijkste gezondheidscentrum van Ansongo hebben we bijvoorbeeld gezorgd voor nieuwe elektriciteit en voor stromend water. Momenteel wordt de operatiekamer in orde gebracht.”

“Onze patiënten zeggen geregeld dat ze maar één ding willen: vrede. Wij hopen en willen hetzelfde en we hopen ook dat het gezondheidssysteem zich verder zal ontwikkelen en uiteindelijk onze taken zal overnemen. Maar tot dat gebeurt, blijven we hier om ervoor te zorgen dat de inwoners van Gao en Ansongo gratis toegang tot goede gezondheidszorg blijven hebben.”
De activiteiten in het derde door Artsen Zonder Grenzen ondersteunde gezondheidscentrum in Chabaria (op 140 kilometer van Gao) werden tijdelijk geschorst omwille van veiligheidsproblemen, maar de organisatie stuurt er wel nog steeds medisch materiaal naartoe.