Zes maanden op de vlucht voor het geweld in Syrië (1)

28/2/2012

Nermin schrijft: “Er komen helikopters aan in Azaz.”

Azaz is een dorp in het noorden van Syrië, tussen de stad Aleppo en de Turkse grens. In 2011 waren de steden Homs and Hama de eerste slagvelden van het conflict, maar kort daarna werden ook Aleppo, het industriële en financiële centrum van het land, en het omliggende platteland getroffen. Het dagboek van Nermin begint op dat moment.

Nermins vader Mohammed herinnert zich die verschrikkelijke dag aan het eind van februari nog goed. “Het was zaterdag. Ik was aan het werk en plotseling zag ik mensen wegrennen.” Hij wist niet wat er gebeurde, maar het conflict had net zijn dorp bereikt. “Iedereen zei dat ik mijn werk moest laten vallen en dat ik voor mijn kinderen moest zorgen, maar op weg naar huis werd de weg versperd door een tank.”

Nermins moeder Sabah vertelt verder. “Onze buren zeiden me dat de tanks naderden, dus maakte ik alles klaar om te vertrekken. Mijn kinderen waren bij me, maar ik maakte me zorgen over mijn man.” Uiteindelijk voegde Mohammed zich bij de rest van het gezin. “We hoorden helikopters, we bleven zitten in de hoek van de kamer en we baden. We dachten dat we gingen sterven.”

29/2/2012

Nermin schrijft: “We vluchtten weg uit ons huis in Azaz en trokken naar het huis van mijn tante in [het dorp] Ihtemlat. Daar bleven we drie dagen.”

De namen van Nermins tante en grootvader duiken vaak op in het dagboek. Hun familieleden zijn de belangrijkste opvang geweest voor dit gezin tijdens hun vlucht. Nermins gezin is maar een druppel op een hete plaat – 1,2 miljoen mensen in Syrië zijn op de vlucht voor het conflict. De meeste mensen krijgen bijna geen hulp, terwijl hun humanitaire behoeften maar blijven groeien.

Het gezin van Nermin blijft altijd enkele dagen bij familie om dan weer naar een ander huis verder te trekken. Ze zouden graag in Azaz blijven wonen, maar de gevechten zijn nog altijd aan de gang en het is niet veilig meer om in het dorp te blijven.

“We hebben besloten om Azaz en omstreken voor eens en voor altijd achter ons te laten,” zegt Mohammed. “Wij waren trouwens niet de enige,” aldus Sabah. “Ik heb veel gezinnen en buren te voet zien vertrekken met alles wat ze maar konden dragen. Hun huizen werden gebombardeerd.” De vlucht van het gezin is nog maar net begonnen. Uiteindelijk zullen ze terecht komen in de belangrijkste stad in het noorden van Syrië: Aleppo.