Baden in een Ethiopische emmer

Een hotelbed in Dodola, een Ethiopisch stadje aan de voet van de Bale-bergen. Goed bed, stom hotel. Ik schrijf een brief naar een lief jong mens in Gent. In het hotel is geen stromend water, dus ook geen warm. Dus ook geen douche na vijf dagen reizen en zweten tijdens deze uitstap uit Addis Abeba, sinds vier maanden mijn thuisstad in Ethiopië. Niet erg.

In de badkamer staat een grote emmer water. Troebel water. Ik wil proper water. Ik ga naar de hotelmanager die even iets regelt met iemand anders. Ik wacht beleefd aan de deur, maar hij komt niet naar buiten.

De ene na de andere serveerster en hotelknaap passeert. Er is er niet één die Engels spreekt, dat weet ik nog van enkele nachten geleden toen we hier ook logeerden. Bovendien zijn die allemaal bezig met het restaurant en het terras van het hotel. Niet met de kamers dus, en mijn reisgenoot en ik zijn de enige gasten.

Ik grijp toch iemand bij de arm, zo’n jonge kerel die altijd jolig goeie dag zegt en graag handen schudt. Hij spreekt geen woord Engels maar mist nooit een gelegenheid om met mij te babbelen - ik hoor allerlei varianten van ‘yow’, ‘oe-ist?’ en ‘goeie gast!’. Mijn Amharisch is na vier maanden studeren in Addis Abeba beter dan zijn Engels dus ik herken en beantwoord dergelijke uitdrukkingen met plezier.

Ik word er (heel rustig) helemaal gek van

Laten we de jongeman Teddy noemen, de roepnaam van elke Tedrus in Ethiopië. Er zijn heel veel Tedrussen (Tedri?), dus het zou best kunnen dat hij inderdaad zo heet. Eén woord Engels beheerst Teddy perfect: yes. Ik gebaar om me te volgen en toon hem de vuile emmer in onze badkamer. Yes! roept hij, en hij wijst met zijn vinger aan de douchekop dat er geen stromend water is.

Teddy is blij en lacht, maakt grote gebaren, tien keer ‘yes’. Ik zeg hem dat het water in de emmer vuil is, dat is het probleem. We want new water, the water is dirty. Hij zegt yes! yes!, en in al zijn gulheid verklaart hij: er is nu geen stromend water, maar gelukkig is er water in de emmer. Ik antwoord in het Nederlands dat ik dat begrijp, dat hij het niet begrijpt, dat we een nieuwe emmer willen. Yes! roept hij gelukkig en hij laat me zien dat er geen stromend water is, vandaar dus die emmer, haha! Ik word er (heel rustig) helemaal gek van, probeer het nog eens, geef het dan op, lach luidop met hem mee, of toch zoiets.

Ondertussen is er nog een Ethiopische hoteljongen binnengekomen, die de hele situatie blijkbaar aandachtig heeft geobserveerd. Die snapt er even weinig van als Teddy. Gebruik dan toch die emmer zie ik hem denken, er is momenteel geen stromend water dus we hebben hier voor u een emmer gezet. Teddy zegt in het Amharisch tegen zijn collega: wat kom jij hier zoeken? Alsof hij en hij alleen de verantwoordelijkheid heeft gekregen, of zelfs de eer, om me te helpen, en dat alleen hem dus ook alle eer toekomt voor de verleende assistentie. Ik bedank Teddy met wat kameraadschappelijk schoudergeklop. Amharisch spreek je met je hele lijf, nou ja ik spreek alle talen graag met mijn lichaam als de situatie en de gesprekspartner zich daartoe lenen.

Ik loop met Teddy mee naar buiten, de kamer geeft uit op een buitenpad en ik wil nog naar de manager om toiletpapier. Dat missen we ook en ik zit nu toch al op mijn paard, zoals we dat in Vlaanderen zeggen. Bij het buitengaan roept Teddy geen probleem man, geen probleem, ik zeg nee geen probleem, ceggar yellim. Gewoon even geen stromend water zegt hij, geen probleem, er is een emmer voor u!

Ik ben nu net zo opgewonden als Teddy, draai me in een ruk naar hem om en roep nog één keer dat ik het helemaal gesnopen heb (hij merkt de taalfout niet op) maar dat ik nieuw water in de emmer wil, new water in the emmer will! Yes yes yes yes yes! roept hij. No No No No No! roep ik eindelijk alsof dat me kan bevrijden en ik omhels Teddy met al mijn armen. Teddy is weg. Ik was mijn voeten. De volgende dag reis ik terug naar Addis Abeba.