Wij willen verandering

Dokter Adelard roeit met de riemen die hij heeft. Hij richtte een polikliniek op in de volkswijk Ngaba (Kinshasa).  Er is geen stromend water, de elektriciteit valt geregeld uit, hij heeft slechts een krakkemikkige stoel en in een kamertje liggen twee patiënten op één versleten matras. In de nabij gelegen beruchte Makala gevangenis, daarentegen, zijn de gevangenen er enigszins beter aan toe: ze kunnen zich wassen aan een kraan, er is kleurentelevisie in de gemeenschappelijke slaapzalen waar elke gevangene  zijn eigen matras heeft. Enkele gedetineerden werken er in de groententuin.
Eddy Kapend, die ervan verdacht wordt na de moord op Laurent Kabila de macht te hebben willen grijpen, zit in een aparte cel opgesloten. Het proces werd nog steeds niet gevoerd en de omstandigheden zijn nog niet opgehelderd. Het penitentiair centrum (na de machtsovername door Laurent Kabila werd de Makala gevangenis omgedoopt tot ‘centre penitentiaire et de reéducation’) gaat er prat op de ‘internationale normen omtrent de mensenrechten te  respecteren’.
Een groot spandoek aan de ingang dient de bezoeker daarvan te overtuigen. Enkele dagen voor de tweede ronde van de presidentsverkiezingen ging Yerodia, toen vice-president en voormalig kabinetschef van Laurent Kabila, er met de gevangenen  praten en raadde hen aan om voor Kabila te stemmen.
Dat gevangenen in de meest beruchte gevangenis van Kinshasa er soms beter af zijn dan patiënten in sommige klinieken lijkt een perverse uitloper van  het Congo-beleid van de wereldbank en de Europese Unie, dat ‘veiligheid’ voorop stelt, wat haaks staat op de prioriteiten van president Kabila: het herstel van wegen en spoorwegen, onderwijs en gezondheidszorg.
Zo lopen, politiemannen en -vrouwen erbij in een onberispelijk felgeel hemd en blauwe broek, voorzien van blinkende wapens. Ook soldaten en andere
‘veiligheidsambtenaren’ zijn goed uitgedost. In Ngaba maakte de erosie weer eens een dodelijk slachtoffer: een jongen van 14 werd tijdens een tropische regenbui meegesleurd in de rode modderstroom en verdween ondergronds met het stromende water. Elk jaar tijdens het regenseizoen vallen er doden en verdwijnen er huizen in ravijnen. Erosie die nochtans kan voorkomen worden door een degelijk afwateringssysteem en het planten van bomen. “Maar we kunnen het niet zelf”, mijmerde een oudere man gelaten.