Congotrip

De eerste lading Congogangers is opgestegen. Nog een paar maanden wachten en dan kunnen wij, studenten Journalistiek aan de EhB, ook vertrekken. In afwachting zwaaien we onze VUB-collega’s uit. Zij verblijven drie weken in Lubumbashi, wij zullen er dubbel zo lang vertoeven.

Acht studenten van de Vrije Universiteit Brussel vertoeven drie weken in Lubumbashi, in het zuiden van Congo, om er contact te leggen met de Congolese bevolking en vooral met de studenten aan de plaatselijke universiteit UNILU. Ze worden er ondergedompeld in de Congolese cultuur en zullen er meer dan eens hun ogen wagenwijd opentrekken. In juli staat acht studenten van de Erasmushogeschool Brussel hetzelfde te wachten. Wij zullen, onder de betrouwbare leiding van docent en Congokenner Jo Buelens, zes weken lang leven in Lubumbashi. Als studenten Journalistiek zullen we meedraaien in een project rond gemeenschapsradio’s en onder andere de luistergroepen bijwonen.

Voor we kunnen vertrekken naar Centraal-Afrika is er heel wat voorbereiding nodig. Sinds september is Congo onze grootste bekommernis. Via de intensieve infosessies Congo voor Beginners en opleidingsweekends zijn we al heel wat wijzer geworden over ons favoriete continent. Tijdens de gezamenlijke weekends bekeken we bijvoorbeeld verschillende cases rond duurzaam toerisme. Of we leerden hoe te reageren in bepaalde situaties. We kregen zelfs Swahililes van een enthousiaste, pas ingeweken Congolees. 

We hebben al enkele keren, zowel in de selectieronde als tijdens de verschillende sessies, moeten vertellen wat we precies verwachten van deze projectreis. Met volgeplakte collages hebben we dat zo goed mogelijk proberen uitleggen, maar we waren er al snel uit dat we het eigenlijk helemaal niet zo goed weten. Wat kan je verwachten van een land, een cultuur waar je helemaal niets van afweet? Het pakje informatie dat we al meekregen is wel genoeg om ons ietwat voor te bereiden, maar verwachtingen inlossen over het onbekende is gevaarlijk. Het enige dat ik 100% zeker weet is dat ik al helemaal in Congo laat onderdompelen voor we in Lubumbashi landen.  Een knop omdraaien en de bevolking en cultuur mij laten overdonderen. Maar eerst proberen we in eigen land nog wat geld in te zamelen voor materiaal. Onze Marcellekes For Congo waren al een groot succes, maar het kan altijd groter.

Een koffer met bestemming Congo mag 23 kilo wegen. Elke passagier mag twee koffers meenemen. Maar de studenten besloten elk één koffer te gebruiken om medicijnen en andere hulpmiddelen te vervoeren. Eentje had daardoor enkele kilo’s teveel in de eigen koffer en daar kunnen ze op de luchthaven niet om lachen. Na de zware bagage te hebben ontdaan van folie is het uiteindelijk vrij snel goedgekomen. Onze vrienden konden vertrekken. Ze zullen nu ongeveer aangekomen zijn. Of misschien zijn ze al een Congolees stoofpotje aan het eten bij een gastgezin. Zodra ik iets van ze hoor, post ik het meteen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.