Israëlische marine confisqueert boten van ontvoerde vissers

Bakr familie ontvoerd op zee op 4 januari 2011

Op dinsdagmorgen 4 januari waren Mohammed ‘Abdul Qader Baker (54), Ziad Mohammed Baker (25), Mohammed Mahmoud Baker (28) and Ra’ef Nabeel Baker (25) aan het vissen op ongeveer 2,5 zeemijl van de kust van Gaza Stad toen ze onderschept werden door een Israëlische kanonneerboot. Ze werden onder schot gehouden en verplicht hun handen in de lucht te houden gedurende meer dan een uur, terwijl een kanonneerboot beroep deed op versterking van twee zodiacs. De mannen moesten zich vervolgens uitkleden en naar de zodiacs zwemmen, waar ze gehandboeid, geblinddoekt en overgeplaatst werden naar de kanonneerboot.

“Ik zei hen dat ik ziek ben en dat ik te oud ben om in het water te springen, zeker in deze weersomstandigheden. Eén van de soldaten zei me dat als ik niet sprong hij mijn hoofd en de boot zou opblazen”, verklaart de 54-jarige Mohamed Abed Qader Bakr.

Hun ‘hassaka’, een simpele vissersboot van ongeveer 6 meter lang, werd naar Ashkelon verscheept, terwijl de vissers naar de haven van Ashdod werden gebracht. Eén voor één werden ze naar een kleine ondervragingsruimte gebracht in de haven, waar een officier van Shin Bet, de interne Israëlische beveiligingsdienst, hen ondervroeg over hun connecties met de Gazaanse overheid.

“Ze zeiden me dat ik 3 zeemijl en 20 meter van de kust verwijderd was, wat 20 meter verder is dan de restrictie die Israël ons heeft opgelegd, maar dat is niet waar! Ik ben altijd heel voorzichtig, ik heb een GPS aan boord en ben er zeker van dat ik niet verder dan 2,5 zeemijl ben uitgevaren”, zegt Mohamed vastberaden. Toen ze geconfronteerd werden met de Israëlische kanonneerboot waren er vier andere Palestijnse vissersboten in de nabije omgeving, die niet gestopt werden. Volgens Mohamed’s speculaties heeft dit alles te maken met zijn nieuw geïnstalleerde motor.

“Die motor heeft me 5.500$ gekost. De Israëlische soldaten begluren ons elke dag: ze weten wanneer we nieuw materiaal aan boord hebben. Waarschijnlijk is mijn motor ondertussen al verkocht in Ashkelon.”

“De ene dag eten we onze vangst, de andere verkopen we de vis. Ik sta in schuld door die motor te kopen en heb nu geen middelen om het af te betalen en kan mijn familie evenmin onderhouden. We zijn met 25 thuis, dat zijn zes mensen per kamer”, vertelt Mohamed.

Op 24 september 2010 verloor de Bakr familie de 20 jarige Mohammed Mansour Bakr: hij werd vermoord door kogels die vanuit een Israëlische kanonneerboot werden afgevuurd terwijl hij aan het vissen was op 2 zeemijl van Sudaniya Beach.

Zes vissers ontvoerd op 28 december 2010

Op donderdag 28 oktober 2010, vroeg in de ochtend, werden zes vissers,Subeh ‘Abdul Salam al-Hissi, ‘Aadel ‘Abdul Karim Baker, Ramadan Isma’il al-Hissi, Fayez Ahmed al-Hissi en Ahmed Sha’ban al-Hissi ontvoerd vanop zee. Ze keerden dezelfde dag weer, maar hun 19 meter lange boot blijft geconfisqueerd door Israël. De inkomens van dertig families, die elk zes tot zeven leden tellen, zijn afhankelijk van deze boot.

Om 6u30 verlieten ze de haven van Gaza met hun houten vissersboot en zetten ze koers naar het noorden van de Gazastrook. Nabij Beit Lahya, op 1 à 1,5 mijl van de kustlijn van Gaza, werd de boot onderschept door twee Israëlische zodiacs met een 40-tal soldaten aan boord. De boot werd geënterd en de mannen werden gefouilleerd, gehandboeid en geblinddoekt alvorens ze verplicht werden om op de natte bodem van het schip neer te liggen. Fayez Ahmed al-Hissi (31) voegt eraan toe dat hij op het hoofd geslagen werd tijdens de overname van het schip. De oudste van het gezelschap, de 59-jarige Ahmed Sha’ban al-Hissi, werd bevolen om het schip naar Ashdod te zeilen.

In Ashdod werden ze verplicht om het visnet in te halen, waarna iedereen getransfereerd werd naar een aangemeerde Israëlische kanonneerboot. De mannen kregen plastic zakken over hun hoofd die hun ademhaling belemmerde, terwijl ze beefden in hun doorweekte kledij. Eén voor één werden ze ondervraagd in een kleine kamer in de haven, waar de ondervrager voornamelijk geïnteresseerd bleek te zijn in de haven van Gaza en hun connecties met de overheid. Er werd hen een gedetailleerde luchtfoto gepresenteerd waarop ze hun huizen moesten aanduiden. Daarnaast wilden de Israëlische autoriteiten ook de telefoonnummers van hun vrienden en familieleden weten.

“Ik antwoordde ontwijkend op hun vragen en zei dat de foto’s niet duidelijk genoeg waren en dat ik geen telefoonnumers van buiten ken”, zegt de 33-jarige Subeh ‘Abdul Salam al-Hissi.

“Waarom zijn wij hier? Waarom hebben jullie ons ontvoerd van Gazaanse wateren?”, vroeg Subeh. De ondervrager antwoordde met de vraag of ze niets verdacht voelden terwijl ze aan het varen waren. Verscheidene media citeerden een Israëlische militaire woordvoerder die stelde dat de boot “een verdacht object versleepte”. Eerder die morgen gaven de mannen gevolg aan een oproep van collega vissers die met technische problemen kampten op zee. De boot werd naar de haven van Gaza versleept, waarna de mannen koers zetten naar het noorden van Gaza.

“Ik hoop dat we onze boten snel weer krijgen, misschien na een mand”, zegt Ahmed Sha’ban al-Hissi hoopvol. De houten boot vergt dagelijks onderhoud om waterschade te voorkomen. “Ik vroeg één van hen of ze mijn lenspomp dagelijks konden aanzetten zodat het water uit het schip gepompt kan worden, maar de officier zei botweg dat dat niet onder zijn verantwoordelijkheid valt.”

“Sinds de blokkade is ons inkomen gedaald van 700 dollar naar minder dan 200 dollar per maand. Israël laat geen visnetten toe, dus moeten we ons behelpen met de schrale visnetten die vanuit Egypte binnengesmokkeld worden. Reserve onderdelen voor de boot zijn ook bijzonder schaars.

“Dat en het overbeviste gebied zijn verantwoordelijk voor een schrale visvangst. Ondertussen komt er veel vis uit Al Arish binnen via de tunnels en zo worden we gedwongen om onze vis aan een lage prijs te verkopen”, zegt Ahmed Sha’ban al-Hissi.

“Ik weet niet wat aan te vangen nu. We zijn allemaal aan het wachten op de terugkeer van onze boot.”

Juridische achtergrond

Volgens Al Mazen Center for Human Rights pleegde het Israëlische leger tussen 1 mei 2009 en 30 november 2010 niet minder dan 53 aanvallen tegen vissers: twee mannen werden vermoord, zeven gewond en 42 werden gearresteerd en 17 vissersboten werden in beslag genomen waarbij één vernield werd. Volgens het internationaal recht zijn dergelijke acties flagrante schendingen, aangezien Israël niet aan haar verantwoordelijkheden houdt als een bezettende macht. De vissers’ rechten op leven, werk, veiligheid en fysieke integriteit worden geschonden. Ze worden gemarteld en het wordt hen onmogelijk gemaakt om een gepast inkomen te vergaren.

In de Oslo akkoorden werd 20 maritieme mijl bedongen voor Gazaanse vissers, maar sinds 1993 heeft Israël opeenvolgende restricties opgelegd waardoor Palestijnse vissers sinds 2007 niet verder dan 3 zeemijl kunnen uitvaren. De kwaliteit, kwantiteit en diversiteit van de visvangst is hierdoor ernstig achteruit gegaan. Volgens het Internationale Comité van het Rode Kruis is bijna 90%  van de 4000 vissers die de Gazastrook telt arm (met een inkomen tussen 100 en 190 US dollars) of zeer arm (verdienen minder dan 100 dollar per maand), terwijl dat percentage “slechts” op 50 stond in 2008.