De eerste december

De eerste december is het hier nationale feestdag, de dag dat de Centraal-Afrikaanse Republiek onafhankelijk werd van Frankrijk (in 1958). En dit betekent ook echt: feestdag! Overal in de stad worden er dingen georganiseerd; van kleine optredentjes op straat tot de grote ‘course de pirogues’.

Onze dag begon met de nationale handbalfinales! Morgane, ons Franse meisje hier, moest immers spelen! Ze speelt mee in de ploeg Academia die de finale zou spelen. Handbal, een minder gekende sport bij ons, maar in Frankrijk, en dus ook hier, een sport van belang. Al is het circuit niet zo groot in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Zo zijn er bijvoorbeeld maar vier vrouwenploegen en allemaal in Bangui.  Maar niet getreurd, het zijn de nationale finales, dus de tribunes werden opgesteld!

In de schaduw onder zeildoeken van de UNHCR (waar deze toch allemaal niet goed voor kunnen zijn) volgden we eerst de match van de jongens junioren en nadien de vrouwenfinale, waar er prachtige punten gescoord werden door Academia en ‘onze’ ploeg met grote voorsprong won! In de namiddag vond de mannenfinale plaats, en die was oerspannend. Uiteindelijk werd deze ook gewonnen door Academia! De prijsuitreiking volgde: voor de junioren, de vrouwen en de mannen. En ja, jullie mogen 1 keer raden wie er een beker mocht uitdelen! Jawel, mademoiselle Yorike, mocht naar voor komen en de beker en het prijzengeld voor de junioren uitreiken!

Op naar het volgende evenement: de ‘course de pirogues’. Waar ik dacht dat de studentenregatta in Diepenbeek al indrukwekkend was, was dit ronduit spectaculair! Eens aangekomen aan de Ubangui zagen we enorme houten kano’s, de meesten gevuld met wel meer dan 40 mensen! Al staande in de boot, met grote peddels maakten de 16 pirogues zich klaar voor de start. Die echter niet van een leien dakje verliep.

Vlak voor onze ogen onspon zich een vechtpartij. We stonden op de kade en een man vlakbij ons begon reclame-t-shirts te gooien naar een van de reusachtige pirogues. De mannen in de boot sprongen in het water, begonnen te trekken en duwen (niet bang voor de vele militairen met zwaar geschut)  voor een t-shirt, griezelig om te zien, deze STRIJD om, voor ons, gewoon maar een t-shirt… Ondertussen waren er al een aantal boten vertrokken, valse start! Een hele tijd later slaagden de organisatoren er eindelijk in om de boten min of meer op een lijn te krijgen en werd het startschot gelost! De ene boot vertrok al wat sneller dan de andere en ze peddelden en peddelden! Een eind naar rechts, dan aan de overkant van de rivier terug naar links en vervolgens terug aan onze kant om te finishen! Een voor een kwamen ze over de finish en het team gesponserd door Orange won!

Maar plots zagen we allemaal mensen in het water, een van de pirogues was tegen een boot vol toeschouwers gebotst. En met vol bedoel ik ook echt VOL! We realiseerden pas later wat er echt gebeurd was. Momenteel is dit het laatste nieuws: ‘Le bilan serait très lourd. Plusieurs morts, des blessés graves et des disparus, on ne sait encore exactement.’

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.