De voortdurende crisis in de Centraal-Afrikaanse Republiek

28 december 2012 ontvluchtte ik de Centraal-Afrikaanse Republiek, het land waar ik normaal 6 maanden voor ECHO als EU aid volunteer zou werken voor het Eurosha-project. De huidige crisis in de Centraal-Afrikaanse Republiek volg en volgde ik dus (gelukkig) vanop afstand. Eerst 3 maanden vanuit Kameroen en nu sinds een kleine twee weken terug vanuit België, want de 6 maanden van mijn missie op het terrein zijn voorbij.

Nadat we de Centraal-Afrikaanse Republiek om veiligheidsredenen moesten verlaten, werd onze missie verder gezet in Kameroen. Vanop een afstand bleven we werken voor de Centraal-Afrikaanse Republiek: we bleven onze twee lokale collega’s gidsen en onderhielden de contacten die we gelegd hadden met de geïnteresseerde actoren via mail, skype en telefoon. Ondertussen gingen we ook aan de slag in Kameroen. In Kameroen was en is er immers ook nood aan geografische gegevens om de coördinatie van de hulp te verbeteren. Vooral in het verre noorden van het land, waar overstromingen afgelopen jaren voor vele problemen gezorgd hebben. In Kameroen vond ons project een tweede leven. Het land is echt klaar voor de open-source platformen die we gebruikten en aanleerden. In tegenstelling tot in de Centraal-Afrikaanse Republiek is er hele dagen elektriciteit, is internet geen vreemd beestje en beschikken vele mensen over goede computer skills en zelfs over een eigen computer! Ja, we hebben zelfs het begin gecreëerd van een echte associatie OpenStreetMap Kameroen, met een heleboel enthousiaste Kameroeners en kameraden als gevolg.

Ondertussen in de Centraal-Afrikaanse Republiek verzamelden onze lokale collega’s de geografische gegevens, maar ook gedetailleerde informatie over ziekenhuizen en gezondheidscentra in Bangui. Deze werd door ons in de twee internetplatformen, OpenStreetMap en Sahana, ingegeven zodat de informatie voor iedereen beschikbaar is. De activiteiten op het terrein werden echter afgebroken met de inval van Séléka in Bangui op 24 maart. Het regime van president Bozizé, zelf een voormalig rebel, werd omvergeworpen en Michel Djotodia verklaarde zichzelf tot nieuwe president. Na een weekend bang wachten op nieuws van onze collega’s uit Bangui kregen we hen dan uiteindelijk maandagavond toch telefonische te pakken. Ook van andere contacten die we hadden in Bangui kregen we gelukkig langzamerhand nieuws.

Wijzelf kregen echter ook een telefoontje, van de mevrouw van OCHA waarmee we samen gewerkt hadden in Bangui. Ze vroeg hoe het zat met onze verzamelde gegevens, want alle verzamelde data zou een grote hulp zijn voor de humanitaire actoren op het terrein! Onmiddellijk schoten we in actie en probeerden we ook contact op te nemen met onze andere partners in Bangui. Aangezien na de inval van Séléka vele hulpverleners geëvacueerd werden uit Bangui naar Yaoundé, Kameroen, volgden enkele ontmoetingen en korte vergaderingen om ons werk te organiseren en de verzamelde gegevens nog beter te verspreiden onder de verschillende humanitaire actoren.

Met deze ontmoetingen volgden dan ook de echte verhalen uit Bangui: de ngo’s die één voor één doelbewust geplunderd werden door de rebellen, de ziekenhuizen en gezondheidscentra totaal onderbemand en geen (degelijk) materiaal, de supermarkten die volledig leeggehaald zijn, een kennis van ons die langs zijn beide oren een kogel geschoten kreeg om hem angst aan te doen, ons oude huis dat niet geplunderd zou zijn, maar het huis van de andere vrijwilligers wel, constante geweerschoten als achtergrondmuziek, onze lokale collega die een dag zijn wijk ontvlucht is omdat er geruchten waren dat de rebellen alle mannen zou komen ophalen in zijn wijk, de Franse ambassade die niet tot evacuatie overging, de VN die de rebellen betaald zou hebben om hun kantoren niet te plunderen, iemand van Unicef die in het been geraakt werd door een verdwaalde kogel, …

Als je dan leest in het rapport van OCHA van deze week dat de hupverleningsorganisaties erin geslaagd zijn om aan alle gezondheidsvoorzieningen in Bangui medische basiskits te bezorgen, dan weet je dat je werk niet voor niks geweest is en dan ben je heel blij dat je een ministeentje bij hebt kunnen dragen!

Via OpenStreetMap kan u trouwens gemakkelijk ook zelf een steentje bijdragen door vanop afstand mee crisisgebieden in kaart te brengen. Je zou het zelfs een unieke manier kunnen noemen om iets nuttigs te doen gewoon vanuit je luie zetel! Meer informatie kan u vinden op http://hot.openstreetmap.org/ en http://wiki.openstreetmap.org/wiki/NL:Main_Page De kaart zelf kan u terugvinden op http://www.openstreetmap.org