Voedselonzekerheid voor 10 miljoen Kenianen

Reden: 10 miljoen Kenianen (een op vier) worden bedreigd met hongersnood . Op een internationale conferentie met donorlanden werd vrijdag jl. 37 miljard  shilling (370 miljoen euro) gevraagd om de hongersnood te lijf te gaan.
Terwijl de voedselcrisis door de economische crisis op internationaal vlak naar het achterplan verwezen is, wordt Kenia
geconfronteerd met een van de grootste voedselcrisissen sinds de onafhankelijkheid.
Terwijl een tijdje  geleden nog gezegd werd  dat er genoeg mais (basis voor ugali)voorradig  was ( minister van landbouw Ruto)  blijkt nu dat dit niet het geval is.
Er zal dus (dure) mais  moeten geimporteerd worden. Naast het aan de oppervlakte komen van verschillende corruptieschandalen is dit een zoveelste blaam voor de coalitieregering Kibaki-Odinga.
De populariteit van de regering kent dan ook een enorm dieptepunt.
De president Kibaki gaf drie redenen voor de  voedselcrisis. De droogte die een aantal gebieden sinds 2 jaar teistert. Families in Machakos, Kwale, Kilifi, Turkana, Pokot en de slums in Nairobi en Mombasa  houden hun kinderen van school om op zoek te gaan naar voedsel. In sommige gebieden moeten ze het stellen met gekookte mango’s.
De internationale economische  crisis en de internationale voedselcrisis heeft natuurlijk ook gespeeld.
Verder verwees hij naar de late gevolgen van de chaos begin dit jaar, waarbij boeren van het land verdreven werden en de oogsten vernietigd werden.( oa in Rift Valley)
Deze keer kon hij er ook niet buiten om te wijzen op een andere oorzaak van de crisis: de speculatie met mais en olieprodukten.
Zo werd er door de media openbaar gemaakt dat enkele personen (met connecties binnen de regering) de hand konden leggen op miljoenen  zakken mais, die dan werden verkocht (in oa Soedan) met miljarden  shillings winsten tot gevolg.
Eens te meer schrikken sommigen er niet voor  terug om op de kap van de arme bevolking zich enorm te verrijken. 
Kibaki beloofde wel om korte metten te maken met deze “onverantwoordelijke misdadigers  die elk land telt” (dixit Kibaki) maar het is nog te zien of dit in Kenia gaat lukken, vermits deze individuen contacten hebben in de hoogste regionen van de regering.
De donorlanden zijn zich bewust van de problematiek maar blijven  (nog?) hun steun aan deze coalitie behouden.
In ieder geval groeit bij de bevolking meer en meer het besef dat deze regering enkel in stand gehouden wordt bij gebrek aan alternatief  en uit schrik voor nieuw geweld.
Volgens het anti-corruptieonderzoeksbureau Tansparancy International plunderen nu  politici van de twee zijden  (ODM en PNU) Kenia leeg . Het grootste slachtoffer is uiteraard de bevolking van Kenia.