Wat is Mision AgroVenezuela (Deel1)

Ons eerste contact in Maracay hebben we te danken aan Geneeskunde voor de Derde Wereld. G3W bracht ons in contact met Pedro, dokter en professor aan de universiteit van Carabobo. Hij ontving ons hartelijk, wijdde ons in in het ABC van de Bolivariaanse revolutie en zette ons (letterlijk) op de bus richting de FundaComunal. “Bus naar Pedrera, afstappen aan de Puente San Eduvigis”. Daarmee was de eerste dag van ons onderzoek een feit, zonder dat we het zelf goed beseften. Op de bus naar Pedrera ontdekten we dat geen van beide echt had begrepen wat die FundaComunal is… We vroegen wat rond aan onze busgenoten, maar niet iedereen bleek het te kennen en niemand kon ons echt goed uitleggen waarnaar we op weg waren…

Wat we toen dus niet wisten is dat de FundaComunal, “Fundación para el Desarrollo y Promoción del Poder Comunal”, zoals zijn volledige naam het zegt, instaat voor de ontwikkeling en bevordering van de volksmacht op gemeentelijk niveau. De FundaComunal stimuleert de organisatie, uitbreiding en consolidatie van de gemeenschapsraden (consejos comunales) – basiseenheden in de participatieve democratie.

Eenmaal in de FundaComunal kregen we – na een korte voorstelling van onszelf en ons doel – een adres van wat wij dachten dat de hoofdzetel van Misión AgroVenezuela in Maracay was EN een nieuwe contactpersoon, de buurvrouw Sonia. Zij nodigde ons uit bij haar thuis enkele dagen later, dan had ze immers een brigadista van de Misión ArgoVenezuela op bezoek om haar te helpen met de aanleg van een stadstuin.

En zo geschiedde. Elisabeth legde ons uit dat zij als brigadista werkt voor CIARA en zijn “proyecto de desarrollo y consolidación de agricultura urbana y periurbana” (project ter ontwikkeling en consolidatie van urbane en periurbane landbouw), dat kadert in de Misión AgroVenezuela. Zoals we in onze vorige blog beschreven, stimuleert CIARA standslandbouw op kleinschalige basis en op een duurzame manier - zonder gebruik van chemische producten. Elisabeth, landbouwingenieur van opleiding, gaat voor CIARA het terrein op om landbouwproductie-eenheden mee op te richten, op te volgen en te ondersteunen. Scholen, individuen, families, coöperatieven … wie een stukje grond/plaats heeft en aan landbouw wil doen in de stad kan beroep doen op een brigadista. CIARA heeft in de staat Aragua zo’n 120 brigadistas.

In dit geval gaat het over Sonia’s familie, die achter het huis een stukje grond heeft leegstaan. Sonia stapte naar CIARA met de vraag voor hulp bij het aanleggen van een moestuin op dit stuk grond. Eerst kwam iemand van CIARA langs om organische mestgrond te brengen. Op de dag dat wij er waren, kwam Elisabeth met de zaadjes en enkele gereedschappen. Misión AgroVenezuela voorziet zijn deelnemers immers van de nodige landbouwinput en technische begeleiding voor de landbouwproductie. Zo legde Elisabeth ons uit hoe en op welke manier we de moestuin aan moesten leggen. Dan gingen we met zijn allen aan de slag. De oppervlakte stenenvrij maken, greppels voor het water graven, de zaden planten, de zaden water geven… Bij elke stap gaf Elisabeth de nodige uitleg, zodat Sonia’s familie de moestuin voortaan zelf kan onderhouden.

Misión AgroVenezuela werd zo voor ons meteen al iets concreter. Deze ervaring leerde ons dat het verhogen van de nationale landbouwproductie, één van de centrale doelen van Misión AgroVenezuela, op allerlei niveaus wordt nagestreefd. Bovendien gaat het niet louter en alleen over de productie opdrijven. Het gaat ook over het versterken van de link productie – consumptie en het verhogen van het bewustzijn over het belang van landbouw.

Landbouw betekent leven. Venezuela heeft een extraordinair landbouwpotentieel, met vruchtbare gronden, gebieden en veel zonlicht. Toch was het land aan het einde van de Vierde Republiek (1998) netto-importeur van landbouwproducten, waarvan het een groot aandeel zelf zou kunnen produceren. Met deze importafhankelijkheid wil de Bolivariaanse Revolutie korten metten maken. Dat proces is niet alleen een kwestie van de nationale productie verhogen, maar ook van een mentaliteitsverandering bij het volk teweegbrengen. En dat is zoals Elisabeth ons uitlegt een grote uitdaging. Als alle brigadistas even enthousiast en gepassioneerd zijn als zij, dan kan dat volgens ons geen probleem zijn!