Zaken doen met China

‘Chinezen beloven vanalles, maar komen hun beloftes niet altijd na’, zegt Vsevolod. ‘En als de klant protesteert, zullen Chinezen niet snel hun fouten toegeven. Ze doen alsof ze niet begrijpen wat er aan de hand is. Het is heel cruciaal om elke afzonderlijke stap te controleren van het businessmodel.’

Maxim Nikolaevich Zaitsev (39) knikt. Hij herkent de verhalen, maar heeft er zelf naar eigen minder last van omdat hij al vijftien jaar zaken doet met Chinese partners. Zaitsev heeft drie ondernemingen: een dienstenbedrijf dat helpt bij douaneformaliteiten, een handelspraktijk in speelgoed –‘teddyberen, miniatuurauto’s, noem maar op’– en een eigen kliniek. ‘En mijn hobby is sportschieten’, zo stelt hij zichzelf voor. Stevige kerel, don’t mess with me-blik, Zaitsev ziet eruit zoals de meeste Belgen zich een Russische zakenman voorstellen.

Geld verdienen

Op vijftien jaar tijd zag Zaitsev het zakenklimaat in China ingrijpend veranderen. ‘Het leven daar –en het zakenleven in het bijzonder– is veel dynamischer geworden. De levensstandaard is er ook gestegen. Wanneer ik tot vijf jaar geleden naar China reisde, zaten de vliegtuigen soms niet eens halfvol. Chinezen konden de tickets niet betalen. Vandaag zitten de vliegtuigen altijd vol, de businessactiviteiten zijn toegenomen.’

Zaitsev noemt de Chinezen pragmatisch. ‘Ze zijn geïnteresseerd in geld verdienen. Ik geloof niet in het idee van een vriendschap van “naties”. Vroeger was Rusland de grote broer van China, vandaag zijn de relaties omgekeerd. Alle hoge technologie, alle nieuwe businessideeën die ik zie, die komen nu uit China.’

‘De meeste Chinezen die ik ken, zijn redelijk betrouwbaar. Als je met nieuwe mensen in zee gaat, kunnen er wel eens misverstanden optreden. Bijvoorbeeld? Een Russische zakenman had bepaalde houten panelen besteld van 30 mm breed. Uiteindelijk leverden de Chinezen hem –zonder te vragen of dat oké was– panelen van 28 mm. Maar daar kon hij niets mee aanvangen; de man heeft toen een hoop geld verloren.’

En wanneer je bekocht bent, heb je eigenlijk geen voet om op de staan, zegt Zaitsev. ‘De Chinese wetgeving rond contracten is erg complex. Staat er een foute stempel op of is het contract niet ondertekend door de hoogste directeur in rang, dan is het ontwettelijk. De wetgeving is heel tricky  en de Chinezen gebruiken dat.’

Hoeveel Zaitsev precies verdient aan zijn handel met China, dat wil hij liever niet kwijt. ‘Commercieel geheim. Maar om je een idee te geven van hoe het werkt: ik koop goederen op, tel daarbij de kosten voor transport, taks, laden en lossen, en reken daarbij veertig procent. Dan heb je de verkoopprijs.’