Einde van een gelukte Internationale Arbeidsconferentie, een dankwoord aan Rudi Delarue en voorlopig einde van de blog

Heeft deze conferentie resultaten opgeleverd?

Wij hebben de sancties ten aanzien van Myanmar kunnen afschaffen. Er is veel gebeurd aan het wegwerken van de gedwongen arbeid. Maar elk jaar in de maand maart zal de Raad van Bestuur de evolutie van de gedwongen arbeid, de vakbondsvrijheid en de sociale dialoog opvolgen. Ook het effect van de investeringen op de sociale situatie van de werknemers en de bevolking zal daarbij ter sprake moeten komen.
Nog een ander punt is de lancering van de VCT@WORK campagne die we als ILO samen met UNAids hebben opgestart om tegen 2015 5 miljoen werknemers (vrijwillig) te testen op HIV Aids. De ondersteuning van de ILO is daarbij absoluut noodzakelijk om de werknemers die seropositief getest zijn te beschermen tegen discriminatie.

Als ik de drie thema’s van de conferentie bekijk, dan is er toch vooruitgang gemaakt. Bij “Werkgelegenheid, sociale bescherming en de nieuwe demografische context” werd de problematiek veel breder bekeken dan de veroudering van de bevolking bij ons. Werkgelegenheid en sociale bescherming werden voorop gezet. Sociale zekerheid werd als economische factor gezien. Het repartitiesysteem werd voor de pensioenen als meest beschermend aanzien en er wordt gestudeerd op een mogelijk nieuw instrument (conventie of aanbeveling) over de zorgeconomie. Dat is toch wat anders dan de eenzijdige benadering waarmee we bij ons geconfronteerd worden. 

Sociale dialoog moet opnieuw zijn volle betekenis krijgen. Dat had de Europese Oslo-conferentie ook al gezegd. We hebben er EU-Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy en commissaris Laszlo Andor tijdens deze conferentie mee kunnen confronteren. De Europese bezuinigingspolitiek had de sociale onderhandelingen zo goed als dood gemaakt, dit loopt mis, daar was iedereen het mee eens. Sociale dialoog moet terug in ere hersteld worden. Ook de ramp van Bangladesh heeft aangetoond hoe noodzakelijk de rol van de werknemers en de vakbonden is. Onafhankelijke arbeidsrechtbanken zijn een noodzaak, die zijn er niet overal. Wij willen hierover een nieuwe conventie of aanbeveling maken, maar daarover zal toch nog moeten onderhandeld worden in de Raad van Bestuur. Even belangrijk is de toekomstige realisatie van waardig werk in de toeleverinsketens en de internationale sociale dialoog in multinationals.

De natuurrampen geven duidelijk aan dat we dingend werk moeten maken van een duurzame ecologische en sociaal verantwoorde economie, . Een vergroening van de economie brengt ook een wijziging van de economie met zich. Daarom moet die transitie, die overgang op een sociale manier gebeuren. Dit thema is essentieel voor de toekomst van de ILO en wellicht moeten we dit beter inbouwen in toekomstige conventies.

Hoe zie je de commissie van de normen?

Die is dit jaar goed gelukt. 25 gevallen en 1 goed voorbeeld. (zie ander blogartikel) Maar nu komt het andere werk. Hoe zorgen we ervoor dat de interpretatie die de Expertencommissie in bijna 100 jaar heeft opgebouwd, die overgenomen wordt in wetgevingen en door rechtbanken en hoven, niet verloren gaat? Hierover moeten we met de werkgevers een akkoord vinden voor volgende Internationale Arbeidsconferentie in juni 2014. Dat geldt ook over het stakingsrecht. Hierover is een informeel overleg aan de gang. Het is beter dat we dat in een eerste fase in stilte doen. Dat wordt een ferme klus, ook voor mlj.

En hoe sta je tegenover het rapport van de directeur-generaal?

Hij heeft bijzonder duidelijk de uitdagingen van de toekomst aangegeven. Vakbonden hebben alleen maar recht van spreken als ze representatief zijn. Ze moeten zich ook openstellen voor de benadering van ngo’s want vakbonden kunnen niet alles alleen. Ik ben het daarmee eens, zoals ik het ook eens ben met een ILO die zich niet alleen tot lidstaten maar ook tot multinationale ondernemingen moet richten. Zij bepalen in grote mate de arbeidsvoorwaarden in de wereld.

Volgende conferentie worden twee nieuwe instrumenten voorbereid (conventie of aanbeveling). Eén over mensenhandel en één over de formalisering van de informele economie.