Mongrel Mob: bendevorming onder de Maori's in Nieuw-Zeeland

Motorbendes in Nieuw-Zeeland zijn extra interessant omdat ze voornamelijk bestaan uit Maori’s, in Europa en Amerika worden de meeste van dit soort bendes bevolkt door stoere blanke mannen met baarden. De Mongrel Mob is een typische criminele organisatie die zich met verscheidene louche activiteiten bezighoudt, van drugs dealen tot mensenhandel. 

Oorsprong

De bende werd in de jaren 60 opgericht door Europese immigranten, doorheen de jaren sloten steeds meer Maori’s zich aan, totdat het bijna volledig een Maori aangelegenheid werd. Het logo van de bende is een Britse buldog met een swastika en een Duitse pinhelm op, het is dus op zijn minst ironisch te noemen dat de meeste leden een getinte huid hebben. Nieuw-Zeeland is een vredevol land waarin weinig slechts gebeurt, daarom zorgen deze criminelen geregeld voor opschudding, het is ongewoon. Hun grootste rivaal, Black Power, valt hen geregeld aan, bij zware incidenten leidt het zelfs tot heuse bende-oorlogen waarbij geweld niet wordt geschuwd en vele leden omkomen.

Waarom Maori’s?

De Maori’s kennen tegenwoordig een historisch laag slagingspeil in het onderwijs, ze verdienen doorgaans minder dan hun blanke landgenoten of zijn werkloos. Als reactie op deze ellende komen bendevorming en criminaliteit steeds meer opzetten. In een economie waarin mensen verschillende jobs moeten nemen om rond te komen is de drang naar een uitweg des te groter. De jongeren worden door hun ouders in de criminaliteit gegooid, zo worden ambities en talenten verkwanseld voor een leven vol agressie en paranoia.

Getraumatiseerd door hun vroege ontnuchtering en slechte ervaringen, raken de jongeren helemaal de weg kwijt, zo wordt de gangstercultuur in stand gehouden. Door dit soort mensen af te zonderen creeër je een ideale voedingsbodem voor radicalisering en wordt ongewild het probleem vergroot.

In Europa zijn we niet zo vertrouwd met bendevorming, maar in Nieuw-Zeeland gebeurt het naar Amerikaans model, niet in de zelfde mate natuurlijk. De leden hebben vaak een volledig getatoeëerd gezicht en gaan gekleed in de kleuren rood en zwart.

Een andere manier waarop je ze kunt herkennen is aan de ‘sieg heil’ kreten die ze te pas en te onpas uitkramen. Ze hebben ook een unieke methode gevonden om respect te tonen voor elkaar: blaffen, het nadoen van een buldog. In onderstaande video worden een aantal beelden van de bende getoond, naar het eind van het filmpje toe worden bepaalde gebruiken uitgelegd.

De beste manier om dit soort excessen tegen te gaan is volgens mij een hechte, warme samenleving waarin tolerantie(langs beide kanten van het spectrum) en aanmoediging centraal staan.

Goed onderwijs is ook een heel belangrijke factor, gemotiveerde kinderen zullen veel minder geneigd zijn om het slechte pad te belopen, daarnaast moeten we weer bij de overheid de focus op economisch gewin verplaatsen naar educatie. 

Natuurlijk zijn niet alle Maori’s verbonden met deze criminele cultuur, het is sowieso niet correct om hele bevolkingsgroepen te generaliseren. Sommigen onder hen gaan in de politiek, Winston Peters (half Schots/Half Maori) bijvoorbeeld, leider van New Zealand First, een prominent tegenstander van het controversiële Trans-Pacific Partnership Agreement.

Elk land heeft zijn negatieve kanten, het is maar wat je wilt zien. Dit soort gangs zijn een last voor de maatschappij, maar zullen altijd wel blijven bestaan.