Water als een strategisch doel

Ongeveer bij elke organisatie die we bezochten, is de kaart van Israel en de Palestijnse gebieden een belangrijk instrument bij de uitleg. In The Palestinian Hydrology Group figureert ze in een studie over het water. De muur zorgt ervoor dat de beste plekjes grondwater bij de Joodse nederzettingen terechtkomen. Voor de Palestijnen resten plaatsen waar minder water aanwezig is. En zelfs daar krijgen ze slechts beperkte toegang : ze mogen al jarenlang alleen gebruik maken van de reeds aanwezige mogelijkheden en geen nieuwe putten boren. Ander “pittig” detail : de joden dumpen hun afvalwater zo dat de bevuiling vooral op palestijnse gebieden terechtkomt. Ook hun stortplaatsen liggen vlakbij Palestijnse landbouwgebieden. Qalqilya ligt op de grootste watervooraad. Wanneer we die stad bezoeken, hebben we zelfs geen kaart nodig om te zien hoe ingrijpend die Israelische zucht naar water is. De muur snijdt een smal segment van het gebied af. De weg naar een stadje op 3 km, is daardoor afgesneden.
De vrouw die ons gidste, krijgt het moeilijk, als ze ons wijst naar de plaats waar het landbouwgebied van haar pas overleden vader lag. Zijn laaste wens was : nog even naar zijn land mogen gaan. Maar hij mocht niet …

Hierbij de foto’s van kinderen in Qalqilya die elke dag door het checkpoint moeten om naar school te gaan. De jongens werden door een vader tot daar gebracht. Maar hij heeft geen toelating verder te gaan. Ze lopen door het hek en wachten tot de soldaten aangeven verder te komen. Na controle mogen ze doorgaan. Het meisje toont ons haar checkpoint-pas.